ভাৰতবৰ্ষৰ প্ৰৱিত্ৰ তীৰ্থস্থান আৰু মঠ-মন্দিৰ বোৰৰ List

ভাৰত হৈছে বিভিন্ন সংস্কৃতি, উৎসৱ আৰু সুন্দৰ মন্দিৰৰ সৈতে বৈচিত্ৰ্যৰ দেশ। পৃথিৱীত সৰ্বশক্তিমানৰ স্বৰ্গীয় বাসস্থানক হিন্দুসকলে 'মন্দিৰ' বুলি অভিহিত কৰে। আপুনি দেশৰ বেছিভাগ কোণতে ৰাজকীয় মন্দিৰ বিচাৰি পাব। প্ৰতিটো মন্দিৰৰ লগত এক অনন্য ইতিহাস জড়িত আছে। ইয়াত ভাৰতবৰ্ষৰ কিছুমান বিখ্যাত  প্ৰৱিত্ৰ তীৰ্থস্থান আৰু মঠ-মন্দিৰ বোৰৰ তালিকা দিয়া হৈছে আৰু ইয়াৰ কিছুমান জানিব লগা কথা ইয়াত উপলব্ধ আছে ।

• কামাখ্যা
• কল্পেশ্বৰ
• জ্বালামুখী
• বন্দ্ৰীনাথ
• কালীঘাট মন্দিৰ
• অমৰনাথ
• সোমনাথ মন্দিৰ
• কেদাৰনাথ
• বৈষ্ণো দেৱী মন্দিৰ
• তাৰকেশ্বৰ
• দক্ষিণেশ্বৰ মন্দিৰ
• কালীঘাট মন্দিৰ
• ওংকাৰেশ্বৰ
• ৰামেশ্বৰম
• কৈলাস মানসসৰোবৰ
• অমৰকন্টক
• নাগেশ্বৰ মন্দিৰ
• গংগোত্ৰি - গোমুখ
• গয়া
• পুৰী
• তাৰাপীঠ
• বৃন্দাবন
• অমৰাৱতী
• বীৰভদ্ৰ মন্দিৰ
• শ্ৰী জগন্নাথ মন্দিৰ
• আদ্যাপীঠ মন্দিৰ
• তিৰুপতি বালাজী মন্দিৰ
• কাঞ্চিপুৰম মন্দিৰ
• দেওঘৰ
• নীলকণ্ঠ মহাদেৱ মন্দিৰ

কামাখ্যা: কামাখ্যা মন্দিৰ হৈছে মাতৃ দেৱী কামাখ্যাৰ প্ৰতি উৎসৰ্গিত এটা মন্দিৰ। 

 ই ৫১ টা শক্তি পিঠাৰ ভিতৰত আটাইতকৈ পুৰণি মন্দিৰ। ভাৰতৰ অসমত গুৱাহাটী চহৰৰ 

পশ্চিম অংশৰ নীলাচল পাহাৰত এই মন্দিৰ অৱস্থিত।

কল্পেশ্বৰ:

মহাৰাষ্ট্ৰৰ সিন্ধুদুৰ্গ জিলাৰ নেৰুৰ গাঁৱত শ্ৰী কল্পেশ্বৰৰ এটা প্ৰাচীন মন্দিৰ আছে। শ্ৰী কল্পেশ্বৰ হৈছে সকলো নেৰুৰকাৰৰ গাওঁ দেৱতা (গ্ৰামদেৱতা)।ভাৰতৰ নেৰুৰৰ কালেশ্বৰ মন্দিৰ ঈশ্বৰ শ্ৰী কালেশ্বৰৰ প্ৰতি সমৰ্পিত, যি হৈছে শিৱ ঈশ্বৰৰ অৱতাৰ।

জ্বালামুখী: জৱালামুখী হৈছে জ্বালামুখী দেৱীৰ বাবে এক বিখ্যাত মন্দিৰ, জ্বলন্ত মুখৰ দেৱতা। দেৱী দুৰ্গাৰ এজন মহান ভক্ত কাংৰাৰ ৰাজা ভূমি চান্দ কাটোচে পৱিত্ৰ স্থানৰ সপোন দেখিছিল  আৰু ৰাজাই ঠাইখনৰ অৱস্থান বিচাৰি বলৈ মানুহ কঢ়িয়াই আনিছিল। ঠাইখন বিচাৰি উলিওৱা  হৈছিল আৰু ৰাজাই সেই স্থানত এটা মন্দিৰ নিৰ্মাণ কৰিছিল।মন্দিৰটো জাৱালামুখী ৰোড ৰেল ষ্টেচনৰ পৰা প্ৰায় ২০ কিলোমিটাৰ দূৰত্বত ধৰ্মশালা-চিমলা পথৰ এটা সৰু স্পাৰত অৱস্থিত, প্ৰতি বছৰে কেইবা হাজাৰ তীৰ্থযাত্ৰীআকৰ্ষিত হয়।  

বন্দ্ৰীনাথ: বদ্ৰীনাথ মন্দিৰ হৈছে বিষ্ণুৰ প্ৰতি সমৰ্পিত এক হিন্দু মন্দিৰ যি ভাৰতৰ উত্তৰাখণ্ডৰ বদ্ৰীনাথ চহৰত অৱস্থিত।মন্দিৰটো উত্তৰাখণ্ডৰ চামোলি জিলাৰ অলকানন্দা নদীৰ পাৰত গড়ৱাল  পাহাৰীয়া অঞ্চলত অৱস্থিত। পাহাৰীয়া অঞ্চলবোৰ গড় সাগৰ পৃষ্ঠৰ পৰা 3,133 মিটাৰ (10,279 ফুট)  ওপৰত অৱস্থিত।হিমালয় অঞ্চলত অত্যাধিক বতৰৰ পৰিস্থিতিৰ বাবে ই প্ৰতি বছৰে ছয় মাহৰ বাবে খোলা 

থাকে (এপ্ৰিলৰ শেষৰ পৰা নৱেম্বৰৰ আৰম্ভণিৰ মাজত)। ভাৰতৰ আটাইতকৈ বেছি ভ্ৰমণ কৰা তীৰ্থকেন্দ্ৰবোৰৰ ভিতৰত এটা, য'ত  1,060,000 ভ্ৰমণ নথিভুক্ত কৰা হৈছে।