Type Here to Get Search Results !

অসমীয়া অভিধান ম আখৰ

অসমীয়া অভিধান ম আখৰ

অসমীয়া অভিধান ম আখৰ
অসমীয়া অভিধান ম


মালিচ - মৰ্দন।

 মৰূদ্যান – মৰুভূমিৰ মাজৰ গছ-বন থকা ঠাই।

মৰুভূ – মৰুভূমি।

 মৰ্যাদা – সন্মান বা গৌৰৱ।

 মলিন – অপৰিষ্কাৰ, মলিয়ন, বিমৰ্ষ।

 মষিমূৰ – চূৰ্ণ-বিচুৰ্ণ হোৱা।

 মহটিয়া – এফালৰ পৰা ভাঙি-ছিঙি নে।

 মহত্ব – মহান ব্যক্তিৰ গুণ।

 মহত্তম – আটাইতকৈ মহৎ।

মহৰী – হিচাপ ৰখাৰ দায়িত্বত থকা কৰ্মচাৰী।

 মৰল – মাংগলিক কাৰ্যত মাটিত অঁকা ঘূৰণীয়া নক্সা।

 ময়ূৰ – এবিধ চৰাই।

মাংসাহাৰী – মাংস যাৰ প্ৰধান আহাৰ।

 মাচুল – বিধিগত আৰু নিৰ্ধাৰিত দিবলগীয়া ধন।

 মাতলামি – মাতাল লোকৰ আচৰণ।

 মাদলী – তাবিজ; এবিধ অলংকাৰ।

 মাদ্ৰাচা – ইচলামীয় শিক্ষানুষ্ঠান-বিশেষ।

মাধুৰ্য,মাধুৰতা – মধুৰ গুণ।

মানদণ্ড – বস্তুৰ গুণাগুণ নিৰূপণ কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা মাপনী।

মান – মাত্ৰা বা জোখা।

 মানৱতা – মানুহ হিচাপে থাকিবলগীয়া গুণ।

 মাণিক – মূল্যৱান পাথৰ-বিশেষ।

মামণি – স্ত্ৰীবাচক নাম-বিশেষ।

 মটক মাটাক - তামোল চোবোৱাৰ শব্দ।

 মণিকূট - নামঘৰৰ পূব বা উত্তৰমূৰে লগাই মূতি বা ধমপুথি থোৱা  সৰু ঘৰ।

 মনুষ্য - মানৱ , মানুহ।

 মনোনিৱেশ - কোনো বিষয়ত মনপুতি লগা কায।

 মহলা - বিদ্যালয়ৰ শ্ৰেণী, পৰীক্ষা।

মহীয়সী - মহান।

 মাখিয়তী - এবিধ লতা চানেকীয়া সৰু গছ।

 মায়াময় - মোহযুক্ত, ভ্ৰান্তিময়।

মিত্ৰামিত্ৰ - বন্ধু আৰু শত্ৰ, মিত্ৰ আৰু অমিত্ৰ।

 মূলমন্ত্ৰ  - বীজমন্ত্ৰ, ঘাই মন্ত্ৰ, কায সাধনৰ দৃঢপ্ৰতিজ্ঞা বা নিয়ম।

 মাৰাঠী – মহ।

 মগনীয়া - খুজি - মাগি খোৱা।

 মচজিদ - মুচলমীনসকলৰ উপাসনাগৃৃৃৃৃৃৃৃহ।

 মচুৰ - এবিধ দাইল।

 মথি - ঘুঁটি।

মণিকুট - নাঘৰৰ বিগ্ৰহ আদি থোৱা সৰু ঘৰ।

 মটক - বিশেষ সম্পৰদায়।

 মট্মটনি - মট্ মট্ শব্দ।

মধুৰিয়াম - এবিধ ফল।

 মদোন্মত্ত - অহংকাৰত মত্ত হোৱা।

 মথাউৰি - নৈৰ দাঁতিত বন্ধা ওখ গড়।

 মচগুল - মত্ত।

 মগনীয়াৰ - খুজি - মাগি খোৱা লোক।

মছন্দৰী - এবিধ বনৰীয়া ঔষধি পাত।

মৰ্ত্য - মৰত।

মধুসূদন - বিষ্ণু।

মনীষি - বিদ্বান লোক।

মতদ্বৈধ - মতৰ পাৰ্থক্য।

মজলিচ - গান - বাজনাৰ বাবে পতা বৈঠক।

 মচলা - খাদ্য সুস্বাদু কৰিবলৈ দিয়া উপকৰণ।

 মাধুকৰী - মৌমাখিয়ে মৌ সংগ্ৰহ কৰাৰ দৰে গুটোৱা কাৰ্য।

 মাধ্যাকৰ্ষন - আকৰ্ষন শক্তি।

 মধ্যাহ্ন - দুপৰীয়া।

মনস্ক - মনৰ।

মন্ত্ৰিত্ব - মন্ত্ৰীৰ দায়িত্ব।

মৰীচিকা - মৰুভূমিৰ বালিত থকা চিকমিকনি।

মৰিশালী - শ্মশান।

মনোহাৰী - মন মুহিব পৰা।

মৰঁতী - নিন্দাসুচক শব্দ।

মজবুত - দৃঢ়, শকত।

 মোমিন - বিশ্বাসী, মুছলমান।

মনোবাঞ্ছা - মনৰ ইচ্ছা, মনৰ অভিপ্ৰায়।

মনোমোহন - মনোহৰ।

মনঃপুত - মনে পচন্দ কৰা।

মাধুৰ্য- মধুৰভাৱে।

মৈদাম- সমাধিৰ ঠাই।

মনস্তাত্ত্বিক – মনৰ বিষয়ে।

 মাউৰীয়া - মাউৰে ধৰা।

 মাচিয়া - উখ খুৰা থকা আসন।

 মাংস - মঙহ।

 মাইল - হাতিক আঠুূকাঢ়িঠকাৰ পৰা উঠাবলৈ মতা মাত।


 মনোহৰ - সুন্দৰ, মোহনীয়।

 মৰত/মত্য - পৃথিৱী, ধৰা।

মিলা-প্ৰীতি - একতা, বন্ধুতা।

 মিলিজুলি - একেলগে।

 মুগ্ধ - মোহ যোৱা, মোহিত।

 মুঠা - একেলগে বন্ধা দীঘলীয়া বস্তুৰ কোছা।

 মূল্যৱান - বহুমলীয়া, দামী।

 মদাম - আহোম প্ৰথাৰে ভৰা মানুহ পুতি তাৰ ওপৰত দিয়া মাটিৰ  দম, সমাধি, কবৰ।

মৰিয়নি - হাবি কাটি গোৰাই থোৱা খেতিৰ মাটি।

মৰিচা - এবিধ শাক।

মৰমিয়াল - মৰমেৰে অন্তৰ ভৰি থকা।

মনোবাঞ্ছা - মনৰ কামনা।

মন্ত্ৰালয় - মন্ত্ৰীৰ কাৰ্যালয়।

মৰঠি - চেনিপুঠি।

মনোভাৱ - মনৰ ভাৱ।

মনীষা - প্ৰতিভা , মহিলাৰ নাম।

মণিকাঞ্চন - ৰত্ন আৰু সোণ একেলগে।

মনস্কাম - মনৰ ইচ্ছা।

মনোলোবা - মন আকৰ্ষণ কৰিব পৰাকৈ সুন্দৰ।

মনস্তত্ত্ব - মন অধ্যয়ন কৰা বিজ্ঞান।

মনস্তাত্ত্বিক - মনস্তত্ত্ব - সম্পৰ্কীয়।

মনোযোগ - একান্তমনে।

মনস্তাপ - মনৰ দুখ।

মণি - অলংকাৰ ৰূপে ব্যৱহিত ধাতু আদিৰ বিন্ধাযুক্ত গুটি।


Post a Comment

0 Comments
* Please Don't Spam Here. All the Comments are Reviewed by Admin.