Type Here to Get Search Results !

অসমীয়া শব্দ অৰ্থ | অসমীয়া অভিধান অ আখৰ

অসমীয়া শব্দ অৰ্থ | অসমীয়া অভিধান অ আখৰ

অসমীয়া শব্দ অৰ্থ  অসমীয়া অভিধান অ আখৰ
অসমীয়া শব্দ অৰ্থ


অসমীয়া শব্দ অৰ্থ (Assamese Word Meaning)

 অ
 অনিষ্ট- হানি, ক্ষতি, অপকাৰ।
 অলেখ- লেখ বা গণনা কৰিব নোৱাৰা, অসংখ্য,   বিস্তৰ, বহুত।
 অব্যাহত- অবাধ, বাধাহীন, অনগল।
অৱহেলা- আওহেলা, অনাদৰ।
 অজ্জুকা- বেশ্যা।
 অন্যতম- বহুতৰ ভিতৰত বিশেষ এজন বা এটা।
 অমূল্য- যাৰ মূল্যৰ সীমা নাই, যাৰ উচিত মূল্য   বা বেচি দিব ৰ পৰা নাযায়।
 অবিৰাম- বিৰামহীন, নেৰা-নেপেৰা।
অখাদ্য - খোৱাৰ অনুপযোগী
 অনায়াসে - অলপ চেষ্টাতে, সুকলমে, সুগমে
অনুসৰি - সেইমতে, অনুযায়ী
 অংকন- অঁকা কায
 অঞ্জলি- আঁজলি
 অসহনীয়- অসহ্য।
 অলেখ- লেখহীন বা গণনা কৰিব নোৱাৰা, অসংখ্য।
 অঞ্চল- কোনো এক ভৌগোলিক পৰিসীমাৰ বিশেষ খণ্ড,   এলেকা;  বিশেষ ভূখণ্ডৰ কোনো এটা ভাগ
 অনুষ্ঠান- সভা, অধিৱেশন, বৈঠক; শাস্ত্ৰীয়   ক্ৰিয়া-কম, উৎসৱাদি
 অৱলম্বন – গইনা।
 অন্বয় - সম্বন্ধ, সংযোগ
 অভিমুখী - দিশে, ফালে
 অৱজ্ঞা – গুৰুত্বহীন বিবেচনা।
 অৱমাননা – যথাযোগ্য মান নকৰা অৱস্থা।
 আৱাঞ্ছিত – অনিচ্ছাকৃত।
 অৱক্ষয় – ক্ৰমান্বয়ে হোৱা স্থলন।
 অৱদান - মহৎ কাৰ্য,কীৰ্তি।
 অভিভূত - বিহুৰ, তলত হেৰোৱা
অভিমুখে- ফালে, দিশে
 অস্ত- মাৰ যোৱা, তললৈ নামি নেদেখা হোৱা
 অক্ষিপট- চকুৰ মণিৰ ভিতৰৰ ফালে থকা মিহি ছাল
 অনুক্ৰম- যথাক্ৰম
 অগণিত- গণনা কৰিব নোৱাৰা
 অঁকৰা- বোধশক্তিহীন
 অগস্ত্য- এজন ঋষিৰ নাম
 আগ-ভেটা- বাধা প্ৰদান
 অকাযকৰী- কাৰ্যকৰী নোহোৱা
 অকস্মাৎ- হঠাৎ
 অকণমান- অলপ বা সৰু
 অংগীকাৰ- প্ৰতিজ্ঞা
 অণুবীক্ষণ- খালী চকুৰে দেখা নোপোৱা বস্তু এটা   দেখা পোৱা যন্ত্ৰ।
 অগ্নিবাণ- পৌৰাণিক যুদ্ধাস্ত্ৰ- বিশেষ
 অংগীভূত- অংগৰূপে অন্তৰ্ভুক্তি ঘটা
 অৱদমিত – দমাই বা হেঁচি ৰখা।
 অতলস্পশ- চলি ঢুকি নোপোৱা, বৰ দ
 অকালপক্ক- অকালতে পকা
 অৱচেতন – চেতন আৰু অচেতনৰ মধ্যৱৰ্তী অৱস্থা।
 অনুপ্ৰেৰণা - উৎসাহ, উদ্গনি
 অজন - চেষ্টা কৰি পোৱা, আহৰণ কৰা
 অভিধানিক – অভিধান সম্বন্ধীয়, অভিধানত থকা।
 অৱয়ব – সাকাৰ ৰূপ।
 অমনোযোগিতা – মনোযোগ নোহোৱা অৱস্থা।
 অৱাঞ্ছনীয় – যিটো বাঞ্ছা কৰা অনুচিত।
 অৱদান - মহৎ কাম, সকলোৱে প্ৰশংসা কৰা কাম, দান   বা বৰঙণি
 অৱগুণ্ঠন – ওৰনি।
 অব্দ - বছৰ
 অৱসাদ – দেহ-মনৰ ক্লান্তি।
 অভূত্থান – হঠাতে হোৱা বিদ্ৰোহ,উদয়।
 অভিলাষ – হেঁপাহ,আকাংক্ষা।
 অভিনৱ – একেবাৰে নতুন।
 অৱৰোধ – আবদ্ধ কৰি থোৱা কাৰ্য।
 অহংকাৰ - গব, ইদপ, নিজক ডাঙৰ বা শ্ৰেষ্ঠ বুলি   ভবা
 অৱদমন – দমাই বা হেঁচি ৰখা কাৰ্য।
 অসীম - সীমা নথকা, অশেষ
 অভিশপ্ত – যি অভিশাপৰ ফল ভূগিছে।
 অৰিহণা – দান কৰা ধন,বৰঙণি।
 অৱধি – পৰ্যন্ত (মৃত্যু অৱধি)।
 অমনোযোগী – মনোযোগ নিদিয়া।
 অৰিহণা – দান কৰা ধন,বৰঙণি।
 অৰ্থাগমন – টকা-পইচা হাতলৈ অহা কাৰ্য।
 অভিৱৰ্ত্তন – নিৰ্দিষ্ট উদ্দেশ্যত অনুষ্ঠিত   সভা।
 অভিভূত – মোহিত।
 অমাতাৰ মাত- আধাফুটা মাত, শুনিবলৈ শুৱলা মাত
 অৱহেলা- আওহেলা, অনাদৰ
 অভিজিৎ - এটা নক্ষত্ৰ,বিজয় সাব্যস্ত কৰোঁতা।
 অনুপ্ৰাণিত- উৎসাহিত
 অভ্যন্তৰিক – অভ্যন্তৰ-সম্পৰ্কীয়।
 অবলা – মনোবলহীন (স্ত্ৰী)
 অৱশ্যম্ভাৱি – যিটো নিশ্চিত ভাৱে হৱ।
 অম্বিকাগিৰী – দুৰ্গা ৰ স্বামী।
 অৰ্থৱান – ধনৱান।
 অলপীয়া – তাকৰীয়া,অধিক নোহোৱা।
 অলস ভাবে – উদ্যমহীন ভাৱে।
 অৰ্ধ – আধা।
 অন্তৰ্মুখী – ভিতৰলৈ লক্ষ্য বা গতি থকা।
 অন্তৰ্ভাগ – অভ্যন্তৰৰ ভাগ।
 অন্তৰ্নিহিত – অন্তৰালত থকা।
 অৱসৰ – আজৰি
 অৱনতি – উন্নতিৰ বিপৰীত,পতন।
 অন্তৰ্ধান - হঠাৎ অদৃশ্য হোৱা কাৰ্য্য।
 অন্যতম- বহুতৰ ভিতৰত বিশেষ এজন বা এটা
 অমূল্য- যাৰ মূল্যৰ সীমা নাই, যাৰ উচিত মূল্য   বা বেচি দিব পৰা নাযায়
 অবিৰাম- বিৰামহীন, নেৰা-নেপেৰা
 অসহনীয়- অসহ্য
 অন্তৰ্গত – ভিতৰত বা মাজত থকা।
 অৱৰ্ণনীয় – বৰ্ণনাতীত।
 অলেখ- লেখহীন বা গণনা কৰিব নোৱাৰা, অসংখ্য
 অনিষ্ট - হানি, ক্ষতি, অপকাৰ
 অবাবতে – কাৰণ নোহোৱাকৈ।
 অমীমাংসিত – সিদ্ধান্ত বা নিষ্পত্তি নোহোৱা।
 অভাৱ – অনাটন।
 অকুটিল- সৰল, অকপট।
 অকুল- অজাতি , হীন কুল ।
 অকূলন- অভাব, অনাটন।
 অকৃতী- অপটু, অকামিলা, যোগ্য় নোহোৱা ।
 অকোপ- খং নোহোৱা ।
 অক্ত- লিপ্ত, মিশ্ৰিত।
 অগণন- অলেখ, অসংখ্য়।
 অগনি- অগ্নি ।
 অগাপিচা- এটাৰ পাচত আনটো।
 অগৌৰৱ- অসন্মান।
 অগ্নি সংযোগ- জুই লগোৱা ।
 অগ্ৰদূত- প্ৰদৰ্শক ।
 অগ্ৰাংশ- প্ৰধান  অংশ ।
 অগ্ৰিম- আগেয়ে দিয়া ।
 অঘৰী -  থিতাপি ঘৰ-বাৰী নথকা এজাতি   মানুহ।
 অঁচা- খোৱাৰ পিছত মূখ ধোৱা ।
 অচিন- অচিনাকি, ৱ , পৰাজয় ।
 অজলা- একো নজনা , হোজা  , ভোদা ।নজনা ।
 অজন্তা- বুৰঞ্জী প্ৰসিদ্ধ গুহামন্দিৰ।
 অজয়- জয়ৰ অভা
 অজিত- কোনেও জয় কৰিব নোৱাৰা। 
 অজেই- জানিব নোৱাৰা ,দুৰ্জ্জয়।
আকৰণীয়া -  কৰিব নলগীয়া ।
 অকায - কৰিব নলগীয়াকাম,বেয়া কাম।
 অতুলনীয়া - যাৰ তুলনা নাই।
 অদম্য - অদমনীয়, দমন কৰিব বা বাধা দিব নোৱৰা।
 অধীৰ - অস্হিৰ, উদ্ধিগ্ন।
 অনন্য -  অদ্ধিতীয়, আন নথকা।
 অনগল - খোকোজা নলগা, বাধা নথকা।
 অনুকৃতি -  অনুকৰণ সদৃশ ৰুপ।
 অন্যতম - বহুতৰ ভিতৰত এক । ()বিশেষ।
 অপকম - বেয়া কাম, কুকম, পাপ।
 অলিখিত - লিপিবদ্ধ নোহোৱা, আখৰেৰে নিলিখা।
 অৱদান -  বিশেষ দান, অনুদান।
 অৱসৰ বিনোদন-  আজৰি পৰৰ আমোদ-প্ৰমোদ।
 অৱিৰতভাৱে-     বিৰতি নথকাকৈ।
 অধ্য়ৱসায় - নেৰানেপেৰা উংসাহ বা পৰিশ্ৰম ,   নিৰন্তৰ চেষ্টা ।
 অদম্য় - যাক দমাব বা বশ কৰিব নোৱাৰি ।
 অভিজ্ঞতা- কৰি , দেখি , শুনি , ঠেকি লাভ কৰা   জ্ঞান ।
 অনন্ত - অন্ত নথকা , অক্ষয় ।
 অবিহনে - অভাবে ।
 অৱশিষ্ট-ব্যৱহাৰৰ শেষত বাকী থকা ।
 অন্যমনষ্ক – যাৰ মন অন্য বিষয়ত নিযুক্ত ।
 অনুসন্ধিংসু- বিচাৰি চাওঁতা ।
 অক্লান্ত – ভাগৰ নলগা ।
 অপ্ৰত্যাশিত- আশা নকৰা ।
 অবিচ্ছেদ্য- এৰিব নোৱাৰা ।
 অসমৰ্থ- অক্ষম ।
 অনন্ত- অন্ত নথকা ।
  অংশ - ভাগ, পৰিমাণ ।
 অংশী-অংশ থকা, ভাগ থকা।
 অংশুমালা- কিৰণ মালা  , ৰশ্মিজাল।
 অকৰা- বোবা, কথাকব নোৱাৰা। 
 অকটু- যি কটুৰ নহয়।
 অকণি-এক কণ, অলপ , অকণমান।
 অকথা- বেয়া কথা নাইবা বিষয়, কৰিব নলগা কাম।
 অকলকতীয়া-লগ সংগ ভাল নোপোৱা মানুহ, স্বাৰ্থপৰ।
 অকৰণ- নকৰা, নিবৃত্তি।
 অকলশৰীয়া- লগ নোহোৱাকৈ থকা ।
 অকালন-মাত নুফুটা, কেঁচুৱা, নিচেই সৰু।
 অজ্ঞান- একো নজনা মূ্ৰ্খ। 
 অটল -  অলৰ , স্থিৰ, দৃঢ।
 অঠিক- ঠিক নোহোৱা, অনিশ্চিত। 
 অডিত- হিচাপ অদিৰ বহী পত্ৰৰ পৰীক্ষা ।
 অণু- অতি সূক্ষ্ম বস্তুূবা বস্তুৰ কণা ।
 অণ্ঠকণ্ঠ- ওঁঠ আৰু নেলুৰ গুৰিৰ মাজভাগ । 
 অতৰ্ক- তৰ্কিব নোৱাৰা, বুদ্ধিৰ অগম্য ।
 অতল- যাৰ তলি পোৱা নাযায়।
 অতিৰথী- ডাঙৰ যোদ্ধা বা ৰণুৱা ।
 অতিৰিক্ত- প্ৰয়োজনতকৈ অধিক ।
 অতিশয়- বৰ বেছি, অত্য়ন্ত।
 অতীজ- আগেয়ে হৈ যোৱা , পুৰণি।
 অতুঙ্গ- অত্য়ুচ্চ, উন্নতি , শূণ্য়।
 অতুস্ট- সন্তুস্ট নোহোৱা।
 অত্য়াচাৰী- অন্য়ায় আচৰণকাৰী ।
 অত্ৰাহি- নিৰুপায়, বিবুদ্ধি।
 অথচ- কিন্তু।
 অথবা- নাইবা, কিম্বা।
 অদয়- বহুত, প্ৰচুৰ, যথেস্ট।
 অদক্ষ- যি নিপুণ নহয় ।
 অধিৰথ- কৰ্ণৰ  তোলনীয়া পিতূ, কৰ্ণক লালন-   পালন কৰা এদন  নীলকুলীয়া  লোক    ।
 অধিৰাজ্য- গোটেই  সাম্ৰাজ্যৰ    অধিপতি।
 অধীনতা- পৰাধীন, আনৰ তলতীয়া হৈ থকা ।
 অধীৰ প্ৰকৃতি- একেথিৰে নথকা, চঞ্চল    স্বভাৱ ।
 অধিবাসন- একো নোখোৱাকৈ লঘোনে থকা, অধিবাস ।
 অধ্যৱসায়- একেৰাহে  লাগি থকা, নেৰানেপেৰা   পৰিশ্ৰম ।
 অনবহিত- অসাৱধান, অমনোযোগী।
 অনভিজ্ঞ একো নজনা ।
 অনাটন- অভাৱ, নাটনি অৱস্থা  ।
 অনাদি- অসীম, যাৰ সীমা নাই ।
 অনামিকা- আঙুঠি পিন্ধোৱা আঙুলিটো ।
 অনাবিল- পৰিস্কাৰ, পৱিত্ৰ।
 অনাহাৰ-  লঘোন, উপবাস।
 অনাচাৰ- কু-ব্যৱহাৰ, বেয়া আচৰণ ।
 অনীশ্বৰ- নাস্তিক, ইশ্বৰ নমনা ।
 অন্ধলা - অন্ধ মানুহ ।
 অপঘাত- অকস্মাতে হোৱা ডাঙৰ ঘটনা,   দূৰ্ঘটনাগ্ৰস্ত  হৈ মূত্যু।
 অপকৰ্ম্ম- কু-কৰ্ম্ম, বেয়া কাম ।
 অপকাৰ- ক্ষতি হোৱা, অনিষ্ট।
 অপৰিপাটি- পৰিপাটি নোহোৱা, বিশৃঙ্খল ।
 অবোধ- অজ্ঞান মানুহ, অঁজলা।
 অদৰকাৰ- - প্ৰয়োজন নথকা,  অত্যাৱশ্যকীয় ।
 অচেতন- জীৱ নথকা, চেতনাহীন হোৱা, গভীৰ    নিদ্ৰাত থকা ।
 অচিলা-  অজুহাত, কাৰণ।
 অজান- অপৰিচিত ব্যক্তি, বিবেচনাহীন ।
 অজামিল- মহাপাপীলোক, পুৰণি আখ্যানত থকা এটা   মহাপাপী বামুণৰ নাম।
 অজীণ-পাতকী- দন্দুৰা লোক, কাৰো সৈতে    মিলিব নোৱাৰা লোক, দুষ্ট।
 অৰ্জ্জুনা - ঊষাৰ আন এটা নাম, অনিৰুদ্ধৰ    পত্নী ।
 অট্ৰালিকা- ৰাজপ্ৰসাদ ডাঙৰ পকীঘৰ ।
 অডিচি- হোমাৰে লিখা এখন  মহান গ্ৰন্থ।
 অদৰ্শন- দৰ্শন  নোহোৱা  , নেদেশা।
 অদল-বদল- সালসলনি পৰিবৰ্তন ।
 অধম- পাষণ্ড, নীচ।
 অধ - তললৈ তললৈ পতন।
 অজগৰ- এবিধ ডাঙৰ সাপ।
 অজাতি- নীচ জাতৰ মানুহ।
 অটোগ্ৰাফ- লিখকে নিজ হাতে লিখা, নিজৰ হাতৰ   লেখা ।
 অধনুৱা- এনে বা শুদাই পোৱা, ধন নলগা।
 অদ্ৰোহ- অন্যায় নকৰা কাৰ্য, অহিংসা।
 অনৰ্গল- খোকোজা নলগা, বাধা নথকা।
 অনশ্বৰ- চিৰস্থায়ী, যাৰ নাশ নাই।
 অনয়- বিপদ, ব্যসন।
 অনম্বৰ- আকাশ, কাপোৰহীন।
 অনমিত-- অজিত, অপৰাভূত, যাক নত কৰা নাই।
 অনশন- লঘোন, উপবাস।
 অনল- অগ্নি, জুই।
 অনৰ্থ- অনিষ্ট, অশুভ।
 অনাবাসিক- য'ত বাস কৰা নহয়।
 অনাৱশ্যক- দৰকাৰ নোহোৱা, অপ্ৰয়োজন।
 অনাময়-  ৰোগাভাৱ, সুস্থ।
 অনামেঘে- মেঘ নোহোৱাকৈ।
 অনু - পাছত।
 অনুকথন- পিছত কোৱা, অনুহবাদ।
 অনীক- সৈন্য, সৈন্যদল।
 অনুকৃতি- প্ৰতিমূৰ্ত্তি, ছবি।
 অনুকম্পা- দয়া, সহানুভূতি, সমবেদনা।
 অনুকৰণ- অইনৰ কাৰ্যত  নকল।
 অনুক্ৰম-  যথাক্ৰম, ।
 অন্গ- অনুগামী, অনুচৰ।
 অনুকল্প-  যাক আন এটাৰ ঠাইত ব্যৱহাৰ কৰা   হয়।
 অদৃঢ়- ঢিলা, হালি যোৱা।
 অচিন্ত-  চিন্তাশূন্য,  চিন্তাৰে   ঢুকি  নোপোৱা।
 অচিন্ত্য- ইশ্বৰ।
 অজৈৱ- অজীৱৰ পৰা যাৰ জন্ম।
 অজ্ঞাতসাৰে-  গম নোপোৱাকৈ।
 অভাব-  অবিদ্যা, মায়া-মোহ।
 অজু- মুখ, হাত,  ভৰি আদি।
 অতপা- বৰকৈ বঢ়া বা হোৱা, অসাধাৰণ।
 অণুভা-  বিদ্যুত।
 অনুমাত্ৰিক-  অকণমান, বৰকম।
 অতনু- কামদেৱ, কামহীন।
 অতন্ত্ৰ- অপ্ৰধান,  অনৰ্থক।
 অত্যয়- অপগমন, অতিক্ৰম।
 অত্যাগী- নকৰা, কৰ্ম ফল আশা নকৰা।
 অতিষ্ঠ-  অস্থিৰ, থাকিবলৈ অসমৰ্থ।
 অত্যন্ত-  বৰ বেছি,  অতিশয়।
 অত্যভিমানী- বহুত অভিমানীয।
অনভ্যাস- অনধ্যয়ন, অভ্যাসৰ   অভাৱ।
 অনভ্ৰ- মেঘহীন।
 অনঘ্য- যাৰ পূজা নাই, পূজ্যহীন।
 অনৰণ্য- বনশূন্য, বাণৰপুত্ৰ।
 অনিল- বায়ু, বতাহ।
 অনিষ্ট- ক্ষতি, অপকাৰ, হানি।
 অনুগমণ- অনুসৰণ, পাছে-পাছে যোৱা।
 অনুখৰ- কঠোৰ, কঠিন।
 অনুগ- সেৱক, অনুচৰ, অনুগামী।
 অনুপযোগী- উপযুক্ত নোহোৱা, অনুপযুক্ত।
 অকবি- ৰসবোধহীন, যি কবি নহয় ।
 অকৰণীয়- কৰাৰ যোগ্য।
 অকৰুণ-হ্ৰদয়হীন, নিৰ্দ্দয়।
 অকলুষ- পৱিত্ৰ, নিৰ্দোষ, নিস্পাপ।
 অকল- লগ নথকা, অকলশৰীয়া।
 অকূল- অপাৰ, অনন্ত।
 অকোৱা- পকোৱা- মেৰখোৱা, পোন নোহোৱা।
 অগম্য-দুৰ্গম, যত সহজে যাব বা সোমাৱ নোৱাৰি।
 অগধুৰ- পাতল, গধুৰ নোহোৱা।
 অগতি- উপায়হীন লোক, নিৰাশ্ৰয় মানুহ।
 অখ্যাত- অপ্ৰতিষ্ঠিত, অপ্ৰসিদ্ধ।
 অগাধ- বৰদ, তলি-নোহোৱা,আথা-উনি।
 অগৰা- আগৰা চোৱা।
 অগক- এবিধ সুগন্ধি কাঠ, চন্দন বিশেষ।
 অগা-ডেৱা- আগে আগে জপিয়াই ফুৰা, আগঁভেটি ধৰা।
 অগৰ-বগৰ- ইফাল-সিফাল, অনৰ্থক কথা।
 অগভীৰ- বাম, দ নোহোৱা।
 অগঢ়ী- দেখিবলৈ বেয়া, অশুৱনি,  গঢ়   নোহোৱা।
 অগ- দমন কৰিব নোৱাৰা।
 অগত্যা- উপায়হীন, টানত পৰি, বাধ্য হৈ।
 অগম- পৰ্ব্বত, বৃক্ষ, গতিহীন।
 অখ্যাত- বদনাম, অপযশ।
 অগৰ্হিত-  নিন্দিত নোহোৱা, নিৰ্দ্ধোষ।
 অগ্নিবাণ- জুই ওলোৱা শৰ, 
 অগ্নিশতকাৰ- মৃতকৰ দেহ দাবন কৰা কাৰ্য্য।
 অগ্ন্যাধান- হোমাদি স্থাপন।
 অগ্ন্যস্ত্ৰ- কামান ইত্যাদি, বন্দুক।
 অগিযান- জ্ঞানহীন।
 অগ্নিকুণ্ড- জুইশাল, জুই ধৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা   গাঁত।
 অগুণ- বেয়া চিন্তা, অপকাৰ, শলাগ নোহোৱা।
 অগ্নি- জুই, আহাৰ জীৰ্ণ কৰা শক্তি।
 অগ্নি-পৰীক্ষা- জুইত পুৰি শুদ্ধ কৰা।
 অঙহী-বঙহী- সম্বন্ধ থকা, লগাভগা।
 অঘাইত- অতিপাত, অতি দুষ্ট।
 অচিৰ- অলপ সময়, খন্তেকীয়া।
 অজ -যাৰ জন্ম নাই, ইশ্বৰ।
 অনাভুৱা- চিনি-নোপোৱা, আচহুৱা।
 অনাস্থা- অভক্তি, অশ্ৰদ্ধা, অবিশ্বাস।
 অনাহক- অদৰকাৰ, অবাব।
 অনাহত- আধাত নোপোৱা, অক্ষত।
 অনাসক্ত- আসক্তি নথকা।
 অনাবৃত- ঢাকি নোথোৱা।
 অনায়াস- যত্নহীন।
 অনাবাৰে - অনাহকত, অবাবত।
 অনাবাতে- বতাহ নোহোৱাকৈ।
 অনাদৃত- আদৰ নোপোৱা।
 অতীত- হৈ যোৱা, অতিক্ৰম কৰা।
 অতিলঘন- অতিক্ৰম।
 অতিলোমা- যাৰ বহুত বেছি লোম থাকে।
 অতিৰুপ- বহুত ধুনীয়া , অতি সুন্দৰ।
 অনুপাম- নিৰুপাম, যাৰ তুলনা নাই।
 অকথ্য-অকথনীয়, কব নলগীয়া কথা।
 অকপট- সহজ- সৰল, কপট নথকা।
 অকথা-  বদনাম , বেয়া-কথা।
 অকটুৰ-ৰসাল, কটুৰ নোহোৱা।
 অকলপেটীয়া- আপোনপেটীয়া স্বভাৱৰ।
 অকালী- শিখ সম্পদায় বিশেষ।
 অকৃতিত্ব- অক্ষমতা, অযোগ্যতা।
 অকৃতি- কৰিবনলগীয়া কাম।
 অখ্যাতি- অপযশ, বদনাম।
 অকৈতৱ- ছলনাহীন, অকপট।
 অঞ্জনা- হনুমানৰ মাক, কেশৰী বান্দৰৰ পত্নী।
 অতিৰঞ্জিত- বেছিকৈ ৰহণ লগাই কথা কোৱা।
 অতন্দ্ৰ- জাগৰিত, অনলস, তন্দ্ৰাশূন্য।
 অত্যাধুনিক- অতি আধুনিক।
 অটুট- ক্ৰটিহীন, কম নোহোৱা।
 অটব্য- বৰ ডাঠ, গহীন।
 অটবী- হাবি, বননি।
 অঞ্চল- কাপোৰৰ আচল, গাত লোৱা কাপোৰ বা ৰিহাৰ   আগ।
 অকল্পিত-- যথাৰ্থ,  অকৃত্ৰিম, প্ৰকৃত।
 অকোপ- খঙ নোহোৱা।
 অকৃষ্ট- চনমাটি, পতিত।
 অঠাৱৰ- নিশ্চিত নোহোৱা, অঠিক।
 অতুলনীয়- যাৰ তুলনা নাই।
 অতীন্দ্ৰিয়-  ইন্দ্ৰিয়ৰ অগোচৰ।
 অদাহ্য-পাতক- ধন থাকোতেঁও দান নকৰা, পাপ।
 অদাহ্য- যাক পুৰি পেলাব নোৱাৰি, যাক    পুৰি পেলোৱা অনুচিত ।
 অধিকৰণিক- বিচাৰপতি।
 অধিকৰণ- ব্যাকৰণৰ এটা কাৰক, বিচাৰৰ ঠাই।
 অধিকৰ- সাধাৰণ কৰৰ  ওপৰত কৰ,    অতিৰিক্ত কৰ।
 অধৰ- তলৰ  ওঁঠ।
 অধৰপল্লৱ- কোমল পাতৰ দৰে ঁওঠ।
 অধাচাৰ- নিয়ম- নীতি নমনা, অনাচাৰ।
 অধীন- আনৰ তলতীয়া হৈ থকা, আনৰ বশ।
 অধিৰোহণ- ওপৰত উঠা।
 অধিৰোহণ- স্থাপন, ধনুত বাণ সংযোগ কৰা।
 অধিৰুঢ়-  আক্ৰান্ত, আৰুঢ়।
 অধিৰাজ- প্ৰধান ৰজা।
 অধীশ- মহাৰজা, সম্ৰাট।
 অধিক্ষেপ-  অৱহেলা, নিন্দা।
 অকৃতকাৰ্য- হতাশ, কাৰ্য্য সিদ্ধি কৰিব নোৱাৰা।
 অকৃষ্ট- চনমাটি,পতিত।
 অকৃতাৰ্থ- বিফল-মনোৰথ।  
 অকুন্ঠা- নিসংশয়, নিসন্দেহ।
 অকুমাৰ- বয়স পূৰ নোহোৱা লৰা, নাবালক।
 অকাল-বোধন- পূজাৰ কাৰণে অকালত দেৱ-দেৱীক জাগৃত   কৰা কাৰ্য্য ।
 অকিঞ্চন- অতি দুখীয়া, গৰীৱ।
 অকাল-পক্ক- বয়সতকৈ বুদ্ধিত  বেছি আগবঢ়া।
 অকুতোভয়- অলপো ভয় নোহোৱা, নিৰ্ভীক।
 অকাল- আবতৰ, অসময়।
 অকাৰ্য্য-  দুৰ্ঘটনা, বেয়া কাম।
 অকামিলা- একো নজনা,কামৰ অযোগ্য ।
 অকলশৰ- লগ নথকা, অকলশৰীয়া।
 অকহি- একৈশ।
 অকল্যাণকৰ- অমংগল, বাধা থকা।
 অকাজভাগী- অবালটন্দ, কামৰ অযোগ্য।
 অকোৱা-পকোৱা- অসৰল, বেকা-বেকি।
 অকাই-পকাই- ঘূৰাই-পকাই।
 অকলুষিত- যি কলুষিত নহয় ।
 অকল্যাণ- অমংগল, বিপদ।
 অকাতৰ- নিৰ্ভয়, সন্দেহ নকৰা।
 অকাম- শূন্য, কামনা।
 অকাণ্ড- অকাল, অসময়, মূল নোহোৱা ।
 অক্ৰিয়- ক্ৰিয়া নাইবা  কাম নথকা, অন্যায়   কাম।। 
 অক্ৰোধ- ক্ৰোধ নথকা, ধৈৰ্য্যশীল।
 অক্লান্ত- ক্লান্ত  নোহোৱা, ভাগৰ নলগা।
 অগা-বগা- বাটত বাধা জন্মোৱা, আগচি ধৰা কাৰ্য্য   ।
 অগা-ভেটা- বাট আগচি ধৰা, বাধা দিয়া।
 অগুৰুৱা- অপ্ৰকাশিত, অশৰণীয়া।
 অগোচৰ- ইন্দ্ৰিয়ই ঢুকি নোপোৱা, নজনা-নুশুনা।
 অগ্নিগৰ্ভ- যাৰ ভিতৰত জুই  থাকে।
 অগ্ৰহায়ণ- আঘোণ মাহ।
 অগ্ৰহণীয়- গ্ৰহণৰ অযোগ্য।
 অঘৱন্ত- পাপী।
 অঘৈয়া- এফলীয়াকৈ কটা জোঙা হুল।
 অঘোৰ-অতি ভয়ানক, ভয় নজন্মোৱা।
 অঘিণ- ঘিণ নকৰা।
 অগাহ্য- বিশ্বাসৰ অযোগ্য।
 অগ্নিময়-জুইৰে পৰিপূৰ্ণ,অগ্নি সদৃশ যুগ।
 অগ্নিসংস্কাৰ- জুইৰে শোধন কৰা, মৃতদেহ দাহ কৰা   কাৰ্য্য।
 অগ্নিমৃল্য- জুই ছাই দাম।
 অগ্নিসখা- বায়ু, অগ্নিৰ সখি।
 অংকুৰ- গজালি, পোখা।
 অজগৌ- জঅধা মূৰ্খ, একো নজনা মানুহ।
 অজ- একো নজনা, অজ্ঞানী।
 অধ্যাসিত- অধিষ্ঠিত নিৱেশিত, যি স্থানত বাস   কৰা যায়।
 অধ্যাসীন- উজবিষ্ট, বহি থকা।
 অধ্যাত্ম- পৰমাত্মা সম্পৰ্কীয়, যি আত্মাক   বিয়পি থাকে, শৰীীৰ চিত্ত সম্পৰ্কীয়।
 অধ্যক্ষৰ- ওংকাৰ, প্ৰণৱ।
 অধোনতি- কৃতকাৰ্য্য নোহোৱা, উন্নতিৰ অভাৱ।
 অধোবস্ত্ৰ- চুৰিয়া মেখেলা, তলৰফালে পিন্ধা   কাপোৰ।
 অনন্যমন- একে কথাতে লগোৱা চিত্ত, একাগ্ৰমন।
 অনন্য বিষয়- আন বিষয়ৰ লগত জড়িত নোহোৱা,   প্ৰযোজ্য নহয়।
 অনন্তৰ- তাৰ পাছত, অব্য, ওচৰ।
 অনসূয়া- পৰৰ দোষ দেখি বিদ্ৰুপ লকৰা, গুণীৰ গুণ   নিন্দা নকৰা ।
 অনৰ্হ- অযোগ্য, অপূজ্য।
 অনমনীয়- নম্য- কঠোৰ প্ৰকৃতিৰ, অনি কঠিন,    যাক নত কৰিব নোৱাৰি।
 অনাৰম্বৰ- জাক-জমক নোহোৱা, সমাৰোহ বিহীন    অৱস্থা।
 অনাদৰ- অৱহেলা, মৰম নকৰা।
 অনিয়ম- নীতিৰ বিপৰীত,  অবিধি।
 অনুপান- দৰৱৰ লগত মিহলাই খোৱা বস্তু।
 অনুবাদ- তৰ্জ্জমা, ভাঙনি।
 অনুবন্ধ- পূৰ্ব্বৰ পৰা চলি অহা ৰীতি।
 অনুপায়- নিৰুপায়, সহায়হীন।
 অনুসূচী- তপচিল, তালিকা।
 অনুস্বাৰ- নাকেদি মনা আখৰ।অনুলেপ- চন্দনাদি   গাত ঘঁহা কাৰ্য্য।
 অনুষ্ঠাতা- কোনো কাম আৰম্ভ কৰোতা।
 অনুৰোধ-ৃ প্ৰাৰ্থনা, খাটনি।
 অন্তিম- মৰিবৰ সময়, শেষ।
 অন্তৰাত্মা- জীবাত্মা, বিবেক।
 অন্তৰীণ- ৰাজ আজ্ঞামতে নিৰ্দিষ্ট ঠাইত    আবদ্ধ।
 অন্তৰ্গত- মাজত থকা, ভিতৰৰ।
 অন্তী- মুনিহ মানুহে  কাণত পিন্ধা    কঁৰীয়া।
 অনতিবিলম্বে- শীঘ্ৰে, পলম নোহোৱাকৈ।
 অধ্যাসন- বহি থকা, অধিষ্ঠান।
 অধ্যাপনীয়- শিক্ষনীয়,পঢ়োৱাৰ যোগ্য, পাঠনীয়।
 অধ্যায়- আধ্যা, পুথিৰ এভাগ।
 অনতিদীৰ্ধ- অতি দীঘলীয়া নহয়।
 অনঘ- নিস্পাপ, পৱিত্ৰ।
 অনন্যপৰায়ণ-  অন্য বিষয়ত যি নালাগে।
 অনন্যব্ৰতা- পতিব্ৰতা ৰমণী, একমাত্ৰ ব্ৰত   পৰায়ণা,  একনিষ্ঠা স্ত্ৰী।
 অনন্যবৃত্তি- একাগ্ৰ, একমাত্ৰ বৃত্তি।
 অনুভৱ- উপলব্ধি, জ্ঞান বুজা।
 অনুপলব্ধি- অনুমান বা বোধৰ অভাৱ।
 অনুপাত- এক ৰাশিৰ লগত এক ৰাশীৰ সম্বন্ধ।
 অনুপল - নিমিষ, ক্ষণ।
 অনুপযুক্ত- অক্ষম, অনুচিত অযোগ্য।
 অনুবৰ্তী- অপৰৰ মতে চলা, পাছত থকা।
 অনুবাদক- যি অনুবাদ কৰ্।
 অনুষ্ঠান- আৰম্ভ।
 অনুশীলন- কোনো কাম কৰাৰৰ আগতে পুনৰ শিকি লোৱা,   অভাস।
 অনুস্মৰণ- পিছত স্মৰণ, সদায় চিন্তা কৰা।
 অন্ত্য- অতি নীচ, শেহত থকা।
 অন্তৰ্দ্ধান- অদৃশ্য হোৱা, নাইকীয়া হৈ যোৱা।
 অপগমন- আতৰি যোৱা কাৰ্য্য।
 অপকৃত- ক্ষতিগ্ৰস্ত, যাৰ অপকাৰ কৰা হৈছে।
 অপৰিচিত - অচিনাকী, চিনাকী নোহোৱা।
 অপৰাধী- দোষী, অপৰাধ কৰা লোক।
 অপূৰণীয়- পূৰণ কৰিব নোৱাৰা।
 অপুস্প- ফুল নোহোৱা।
 অপুত্ৰক- সন্তান নথকা, পুত্ৰ নথকা ।
 অপাত্ৰ- অযোগ্য।
 অফল- য'ত ফল উতপন্ন নহয়।
 অপ্ৰিয়- ভাল নোপোৱা।
 অপ্ৰীতি- অসন্তোষ, মনোমালিন্য।
 অপ্ৰমাদ- সাৱধান, নিৰ্ভূল মনোযোগী।
 অপ্ৰামানিক- যাৰ কোনো প্ৰমাণ নাই।
 অবিচাৰ- বিচাৰৰ অভাৱ, অবিবেচনা।
 অবিনীত- নম্ৰ নোহোৱা, অবাধ্য।
 অবিবাদে- বিবাদ নোহোৱাকৈ, নিৰ্ব্বিবাদে- ।
 অবিবেক- অজ্ঞান অৱস্থা, হিতাহিত জ্ঞানৰ অভাৱ।
 অভিধেয়- প্ৰকাশক, বোধক।
 অভিজ্ঞা- স্মৃতি।
 অভিনীত- ঊাৱনা কৰি দেখুৱা।
 অভিন্ন- সমান, ভেদৰহিত।
 অভিচাৰ- হিংসা, অনিষ্টকৰণ।
 অভয়- সাহস, ভয় নথকা।
 অভদ্ৰ- অসভ্য, অনিষ্ট।
 অভাষণ- একো নোকোৱা, মৌন।
 অভক্ত-ভক্তি নথকা, ভক্তিহীন।
 অভিসন্ধি- অভিপ্ৰায়, আন্তৰিক ভাৱ।
 অভেদ- প্ৰভেদ নথকা, অভিন।
 অভূত- আগেয়ে নোহোৱা।
 অভিশস্ত- দোষমুক্ত কৰা, যাক মিছাকৈ    দোষাৰোপ কৰা হৈছে।
 অভিমত- ইচ্ছা, মত।
 অভিভাৱক- সাৱধান লওঁতা, আশ্ৰয়ত ৰাখোঁতা।
 অভিবাদন-নমস্কাৰ, প্ৰণাম।
 অভোগ্য- ভোগৰ অযোগ্য।
 অভিসাৰ- নায়ক- নায়িকাৰ সংকেত স্থানলৈ গমন।
 অভিহীত- জনাজাত, খ্যাত,কথিত।
 অভষেক- অবগাহন, কোনো কামত নিয়োগ কৰা ।
 অমানৱ- ৰাক্ষস, দেৱতা, যি মানুহ নহয়।
 অমানুহ-যাক মানুহ বুলিব নোৱাৰি।
 অমাতৃক- মাক নথকা।
 অমাত্য- সচিব, মন্ত্ৰী।
 অমৰলোক- দেৱতাসকল থকা দেশ।
 অমৰাৱতী- ইন্দ্ৰপূৰী, স্বৰ্গৰ ৰাজধানী।
 অমায়িক- সৰল, ভদ্ৰ, অহংকাৰ নথকা।
 অভ্যাগত- আলহী, ঘৰলৈ নিমন্ত্ৰণ কৰা লোক।
 অভ্যৰ্থনা- সমাদৰ, আদৰ, সোধা-পোছা কৰা।
 অমনোযোগ- আওকাণ, অৱহেলা, মনোযোগৰ অভাৱ।
 অমুখ- অবুজন।
 অভ্ৰ- বালিচন্দ্ৰা, মেধ, আকাশ ।
 অভ্যাস- স্বভাৱ, পৰিণতি, প্ৰকৃতি।
 অমল- নিৰ্মল, মল নথকা, বিশুদ্ধ।
 অময়া-  মায়া বা ভ্ৰমশূন্য, অকপট, উদাৰ।
 অমাতৰ মাত- অতি শুৱলা মাত।
 অমিতভেজা- অসীম ক্ষমতাশালী।
 অমিতা- অমৃতা, মধফুল।
 অমৰ- দেৱতা, নমৰা, চিৰকলীয়া।
 অভ্ৰান্ত- ভূল নকৰা, ভ্ৰম নথকা।
 অমিল- মনৰ মিল নথকা।
 অমুক্ত- মুক্ত নোহোৱা, মুকলি নোহোৱা।
 অমোল- অতি উত্তম, অমূল্য।
 অম্বল- টেঙাৰ আ়ঞ্জা।
 অম্ভ- পানী।
 অম্লান- বিৰ্বণ নোহোৱা, নিৰ্মল।
 অযত্ন- যত্নৰ অভাৱ।
 অমূতৰ পুত্ৰ- ভগবানৰ পুত্ৰ, মানুহ।
 অম্বুজ- পদুম।
 এম্বলিকা- কাশী ৰজাৰ সৰুগৰাকী কন্যা, দুৰ্গাৰ   এটা নাম।
 অমোচন- যাৰ পৰা উদ্ধাৰ পাব নোৱাৰি।
 অমোঘা -শান্তনু ৰজাৰ পত্নী, এখন বিশেষ    নদী।
 অভিশস্তি- দোষাৰোপ, শাপ, অপমান।
 অভুক্ত- উপবাসী, নোখোৱাকৈ থকা,যাক খোৱা হোৱা   নাই।
 অভ্দ্য-টান, ভেদিব নোৱাৰা।
 অধিকাৰ- দেশ অধিকাৰ আদিৰ বাবে সদলে গমন, যুদ্ধ   যাত্ৰা।
 অভিভৱ- আকুল ভাৱ, পৰাভৱ, পৰাজয়।
 অভিভূত- পৰাভূত, পৰাস্ত।
 অভিশপ্ত- অভইশাপ, শাও পোৱা।
 অভিৰুচি- ৰুচি প্ৰবৃতি, অভিলাষ।
 অভিপ্ৰায়- উদ্দেশ্য, ইচ্ছা।
 অমলীন- উজ্জল, নিষ্কলংক, নিৰ্দোষ।
 অমান্তি- মত নোহোৱা, অস্বীকাৰ, মানি নোলোৱা।
 অমৰ-কোষ- অমৰ সিংহই ৰচনা কৰা অএন অভিধান।
 অভ্যুদয়- দেখা দিয়া , উদয় হোৱা।
 অমানুষী- মানুহৰ অযোগ্য।
 অমান্য- বশ নোহোৱা, অসন্মান।
 অমিত -  যাৰ পৰিমান  বা সীমা নাই,   অসীম।
 অমত- অসন্মতি, মতৰ অভাৱ।
 অমিশ্ৰ- আচল, বিশুদ্ধ, খাঁটি।
 অৰুণ- বেলি, গৰুড় পক্ষীৰ ককায়েক, সূৰ্য্য।
 অৰতি- অশ্ৰদ্ধা,  ৰাপ নথকা।
 অৰাজক- ভাল শাসন নথকা, ৰজা নথকা।
 অৰখীয়া- ৰখীয়া নখকা।
 অযুগ্ম- অকলশৰীয়া, বিযপৰীয়া, অকল।
 অযশ- অপযশ, অখ্যাতি।
 অৰক্ষনীয়- যাক ৰাখিব নোৱাৰি।
 অৰীতি- অনাচাৰ, অনিয়ম।
 অয়ি- সম্বোধনবাচক  অব্যয়।
 অৰা- নিলগ, মূৰ, দূৰ।
 অৰবিন্দ- নীলা বা ৰঙা পদুম, পদুম।
 অৰসিক- ৰস নথকা।
 অযৌন- জনন যন্ত্ৰবিহীন, জনন শক্তিহীন।
 অৰিয়া- শত্ৰু, বিৰোধী লোক।
 অযোধ্য- যাৰ লগত যুঁজ কৰা  অসাধ্য।
 অৰুচি- খাবলৈ মন নোযোৱা, অনিচ্ছা।
 অযুগু- অনুচিত, অন্যায়।
 অযৌক্তিক- যুক্তিসন্মত নহয়, যুক্তি    বিৰুদ্ধ।
 অৰক্ষক- ৰক্ষাৰ অভাব।
 অৰ্প- শোধা, সমৰ্পণ কৰা।
 অৰ্দদন- যি হিংসা কৰে, মাৰে।
 অৰ্য্যমা- উত্তৰ ফাল্গুনী লক্ষত্ৰ, সূৰ্য্য।
 অৰ্গৰ-মাৰ- বন্দবস্ত  কৰা।
 অৰ্থকৰ- লাভজনক।
 অৰ্থৱন্ত- ধনী ব্যক্তি, ধন থকা।
 অৰোগী- ৰোগ নথকা, নিৰোগী, সুস্থ।
 অৰ্থাগাম- উপাজন, বিত্তলাভ, ধনৰ আগমন।
 অৰ্চ্চি- জুইশিখা, সূৰ্য্যৰ কিৰণ।
 অৰ্চ্চক- পূজক, পূজা কৰোঁতা।
 অৰুপ- যাৰ ৰুপ নাই।
 অৰ্থী- প্ৰাৰ্থী, যি হব খোজে।
 অৰ্ণৱ- সাগৰ।
 অত্যুক্তি- অতিৰঞ্জন, বৰকৈ বঢ়াই কথা কোৱা।
 অদূৰ- নিকট, সমীপ, ওচৰ।
 অধিৰোপত- স্থাপিত, কৃতাৰোহণ, আৰোপিত।
 অনসচূৰ্ণ- বাৰুদ।
 অন্তৰাত্মা- মনৰ শাসন কাৰক, জীৱৰ   প্ৰবৃত্তি-নিবৃত্তি নিয়ামক।
 অন্তৰ্ভুক্ত- ভিতৰত নাইৱা মাজত থকা।
 অন্তৰতম- অতিশয় অন্তৰ বা ভিতৰুৱা, বৰ গম্ভীৰ।
 অন্ত্যজ- হীন জাতি, নীচ জাতি।
 অন্তঃ প্ৰৱাহ- ভিতৰুৱা গতি।
 অন্ত- ওৰ, মৰণ, শেষ ভাগ।
 অপখেতি- অনিষ্ট, অপকাৰ।
 অপ-নীচ, উপস।
 অনূ্যন- সম্পূৰ্ণ, কম নোহোৱা।
 অপক্ক- কেঁচা, নপকা।
 অন্নদাতা- প্ৰতিপালক, পোহপাল দিঁওতা।
 অন্ধকাৰ- পোহৰ নথকা, আন্ধাৰ।
 অপৰিণত- অপূৰঠ, অপঁইতা।
 অপবৰ্গ- মোক্ষ, মুক্তি, ফলসিন্ধি।
 অপৰাজিতা- এবিধ লতা ফুল।
 অপৰাবিদ্যা- ঋকবেদ, যি বিদ্যা শ্ৰেষ্ঠ     নহয়।
 অপত্নীক- বঁৰলা বিয়া নকৰোৱা।
 অপথ- আওবাট, অপথ।
 অপবাদ- - বদনাম, নিন্দাকৰণ।
 অপৰিচ্ছিন্ন- অপৰিস্কাৰ।
 অপৰ- বেলেগ, অন্য, কোনো বিশেষ  লোকত বাজে   আন।
 অপব্যয়ী- বেছি খৰচী, বেয়া কামৰত খৰচ কৰা।
 অপায়- বিনাশ, আপদ, হানি।
 অপহাস- উপহাস।
 অপাৰ- ভয়ানক বিপদ, সমুদ্ৰ।
 অপ্ৰয়াস- চেষ্টাবিহীন।
 অপ্ৰতুল- নাটনি, অভাৱ।
 অপ্ৰৰোচিত- প্ৰেৰণা নিদিয়া, উত্তেজিত নকৰা।
 অপ্ৰত্যক্ষ- নেদেখা।
 অপ্ৰবাসী- প্ৰবাস বা বিদেশত নথকা।
 অন্দৰমহল- অন্তঃপূৰ।
 অন্বিত- যুক্ত, সম্পন্ন, সংলগ্ন।
 অন্যায়- অনুচিত, অযুগুত।
 অপকলংক-অপযশ, মিছা অপবাদ।
 অপগ্ৰহ- কু-গ্ৰহ, অমংগলকাৰী।
 অপৰিগ্ৰহ- চিত্তবৃত্তি নিৰোধৰ উপায়, সা-   সম্পত্তি নথকা, ।
 অপৰিপূৰ্ণ- অসম্পূৰ্ণ।
 অপাৰ- পাৰ বা দাঁতি নথকা, বহুত বহল, বৰ বেছি।
 অপ্সৰা- স্বৰ্গৰ পৰী, অপ্সৰী, স্বৰ্গবেশ্যা।
 অবিনাশী- সদায় থকা, কেতিযাও  নাশ নোহোৱা।
 অবিচল- স্থিৰ, অবিচলিত, অটল।
 অবিদ্যা- মায়া, অজ্ঞান।
 অবিনয়- কঠোৰ ভাৱ, বিনয় বা  নম্ৰভাৱ নথকা।
 অবাক্য- অনুচিত বাক্য, গালি, নিন্দা।
 অব্দ- মেঘ, দিন-ৰাতি স্বৰুপ  যিকালে   ত্ৰিজগত  ৰক্ষা কৰে।
 অব্যৱধান- একো নথকা, মাজত একো নথকা।
 অযথা- অযোগ্য, অনুপযুক্ত, অসত্য।
 অমানুষিক- মানুহৰ অতীত, মানুহত নথকা।
 অম্বৰ- কাপোৰ, আকাশ, শূন্য।
 অমৃত-  দেৱতাৰ পানীয়, যাক খালে মৰণ নহয়।
 অমিয়- মধুময়, অমৃত।
 অৰ্ক- আকনৰ গছ।
 অৱকাশ- আজৰি সময়, অৱসৰ, কাম নকৰাকৈ থকা।
 অৱলম্বন- আশ্ৰয়-কৰণ, উপায়।
 অৱধান- কাণ-পাতি শুনা, মনোযোগ।
 অৱতৰণ- তললৈ নামি অহা কাৰ্য্য,অৱৰোহণ।
 অৱজৰ- আজৰি, অৱসৰ।
 অৱৰোধ- অমুক্ত অৱস্থা, 
 অৱশেষ- ব্যৱহাৰৰ পাছত  বাকী থকা    ভাগ, অন্ত, শেষ।
 অৱসাদ- শ্ৰান্তি, ভাগৰ বিবাদ।
 অৱনত- তলমুৱা, চাপৰা।
 অৱচেতন- সামান্যভাৱে চেতনা থকা।
 অশন- ভোজন।
 অশ্ৰদ্ধা- অভক্তি, অনাদৰ, আওহেলা।
 অশোক- শোকহীন, বেজাৰ নথকা।
 অঁহীয়া- আঁহ থকা।
 অখীয়া- আখি থকা, গঁঠীয়া, গাঠি যুক্ত।
 অখাত- স্বভাৱতে হোৱা জলাশয়, উপসাগৰ।
 অচিৰে- শীঘ্ৰে, অলপ সময়তে।
 অজান্তি-নজনা-নুশুনা।
 অজিজ্ঞাাসী- অবিবেচক,ভাল-বেয়া একো বিচাৰ কৰিব   নোৱাৰা।
 অণ্ডাধাৰ- মাইকীৰ যি ভাগত সন্তান জন্মোৱা কণী   উৎপন্ন হয়।
 অডিচি- হোমাৰৰ এখন মহাকাব্য।
 অতিমানৱ- অলৌকিক শক্তিসম্পন্ন লোক, মহামানৱ।
 অধৰপ্ৰান্ত- ওঁঠৰ আগভাগ।
 অধিকতা- সৰ্ব্বাপেক্ষা অধিক।
 অধোবদন- অপ্ৰতিভ, তলমূৰ  কৰা।
 অনঘ- পৱিত্ৰ, শিৱ, নিৰ্দোষ।
 অনগ্ৰসৰ- পিছ পৰা, আগত নোযোৱা।
 অনন্য চিন্তা-অন্য বিষয়ৰ ওপৰত চিন্তা নকৰা।
 অনন্য- অন্যৰ সৈতে সম্বন্ধ বৰ্জিত।
 অনন্ত পথ- যি পথৰ অন্ত বা শেষ নাই।
 অনন্ত যোনি- অসংখ্য জীৱন।
 অনবৰত- সদায় হৈ থকা, ছেদ-ভেদ নথকা।
 অনভিভূত- অপৰাজিত, অনাক্ৰান্ত, অব্যাহত।
 অনায়াস- যত্নহীন।
 অনাথ- ৰখীয়া নথকা, আশ্ৰয়হীন।
 অনা- আমৰ হতুৱাই দূৰৰ পৰা ওচৰ চপোৱা।
 অনাদৰী- শিৱসিংহ ৰজাৰ  পত্নী।
 অনুপাতক- মহাপাতক সদৃশ পাপ।
 অনুপ্ৰাণিত - উতসাহিত।
 অনুযোগ- তিৰস্কাৰ, দোষাৰোপকৰণ।
 অপঘাত- দুৰ্ঘটনা জনিত মৃত্যু, ডাঙৰ ঘটনা।
 অপমান- অৱমাননা, মানহানি।
 অপপ্ৰচাৰ- মিছা ঘোষণা, অযথা অথবা অযুক্তিকৰ   কথাৰ প্ৰকাশ।
 অপৰাজিত- পৰাস্ত নোহোৱা।
 পৰাধ- দোষ, পাপ, ক্ৰটি।
 অপদস্থ- বিষয় গুচা, লাজত পৰা, অপমানিত হোৱা।
 অপঠিত -যাক পঢ়া হোৱা নাই।
ত অপূৰ্ণ- অসম্পূৰ্ণ, পূৰ   নোহোৱা।
 অপ্ৰচলিত- নচলা, চলিত নোহোৱা।
 অপ্ৰশস্ত- অনুপযুক্ত, নিন্দিত, সংকীৰ্ণ ।
 অবিনশ্বৰ- অবিনাশী, কেতিয়াও নাশ নোহোৱা।
 অবালক- অতি কমবয়সীয়া।
 অবিকল- লৰচৰ নকৰা, কোনো ভাগ নেৰা।
 অবাট- যাব নলগীয়া বাট, আওবাট।
 অব্যক্ত- পৰমাত্মা, ইশ্বৰ, মন-বুদ্ধিৰ অগোচৰ।
 অভিনন্দন- অইনক আনন্দ দিয়া, প্ৰশংসা, অভিভাষণ।
 অভিনৱ- একেবাৰে নতুন।
 অভিন্ন- বেলেগ নোহোৱা।
 অমাতৰ মাত- অতি শুৱলা মাত।
 অমাত- মান কথা নথকা।
 অম্বা- জননী, আই।
 অযুক্ত- লগ নলগা, যুক্ত নথকা।
 আলম- আশ্ৰয়।
 অৱগত- খবৰ পোৱা, বুজি পোৱা।
 অৱগাহি- অৱগাহন কৰি।
 অলোভ- শূন্য, লোভ।
 অৱগায় -বিবেচনা, নিমগ্ন ভাৱ, গভীৰ চিন্তা।
 অলৈ-তলৈ- ইফাল সিফাললৈ।
 অলুপ্ত- নাইকিয়া নোহোৱা, লোপ নোহোৱা।
 অলীক- অসত্য, সাজি লোৱা।
 অলোক-সম্ভৱ- অপাৰ্থিব।
 অলক্ষণী- কুলক্ষিণী, দুৰ্ভাগী।
 অসন্মত- অমত, অমান্তি।
 অসংযোগ- একে লগে নথকা অৱস্থা, যোগ নোহোৱা   অৱস্থা।
 অসামান্য- অসাধাৰণ।
 অসাক্ষাত- অনুপস্থিত ।
 অসমৰ্থ- সামৰ্থ্য নথকা, অপাৰগ।
 অসাদৰ- অনাদৰ।
 অস্পষ্ট- সহজে বুজিব নোৱাৰা, ভালকৈ নুফুটা।
 অসুস্থ- পীড়িত, যাৰ শৰীৰ বা মন ভাল নাই।
 অসুন্দৰ- কুৰুপ, দেখিবলৈ বেয়া, অশুৱনি, ।
 অস্মাৰ- স্মৃতি শক্তি লোপ পোৱা ৰোগ।
 অস্থায়ী- অলপ দিনীয়া, অনিত্য।
 অস্তিত্ব- বিদ্যমানতা, স্থিতি।
 অক্ষয়- নাশ নোহোৱা, সদায় থকা।
 অক্ষি- চকু ।
 অক্ষসুত্ৰ- জপমালা, সুতাৰে জপ-মালা গঁথা হয়।
 অহোভাগ্য- বৰ কপাল, পৰম ভাগ্য।
 অহিংসা- কাৰো অন্যায় বা অহিত নিচিন্তা স্বভাৱ,   হিংসাৰ অভাৱ।
 অক্ষাত- ক্ষতহীন, ঘুণ নলগা।
 অহ্ন- দিন।
 অহা- আগত পোৱা, আগত উপস্থিত হোৱা ।
 অহিপতি- বাসুকী, সাপৰ ৰজা।
 অহিত- অনিষ্টকাৰী, অপকাৰী।
 অহল্যা- গৌতম ঋষিৰ পত্নী, পঞ্চ সতীৰ ভিতৰত   এগৰাকী।
 অহৰহ- নিতৌ, দিন সদায়।
 অহৌবলিয়া- বলিয়াৰ দৰে কথা কোৱা বা আচৰণ কৰা।
 অক্ষৰ- আখৰ, পৰমাত্মা।
 অসাধ্য- ক্ষমতাৰ বাহিৰ, কৰিব নোৱাৰা।
 অসিদ্ধ- নিসিজা, নিষ্ফল, অসম্পন্ন।
 অসাম্য- বিষম অৱস্থা, অসমানতা।
 অসমধ- দেখাদেখি নোহোৱা।
 অসাময়িক- অকালত হোৱা।
 অস্বাভাবিক- স্বভাৱ-বিৰুদ্ধ, অসাধাৰণ।
 অস্থাৱৰ- লৰচৰ কৰিব পৰা, আন ঠাইলৈ নিব পৰা।
 অসম- অতুল্য, সমান নোহোৱা।
 অসৰ্তক- অসাৱধান।
  অসঞ্জাত - অপ্ৰত্যয়,   অবিশ্বাস।
 অসংযোগ- যোগ নোহোৱা অৱস্থা, একে লগে    নথকা অৱস্থা।
 অষ্টৰস- কাব্য বা ভাষা পঢ়োঁতে বা শুনোতে   সৃষ্টি হোৱা আঠবিধ ৰস।
 অষ্টনাগ- আঠোটা ডাঙৰ সাপ।
 অশ্বশালা- ঘোঁৰাশাল।
 অশোচনীয়- যাৰ কাৰণে শোক কৰা অনুচিত, শোকৰ   অযোগ্য।
 অশোভন- অসুন্দৰ, শোভা নাপায়।
 অশ্ৰান্ত- অবিৰাম, অক্লান্ত।
 অশিথিল- টান, শিথিল নহয়।
 অশিষ্ট- দুষ্ট,অসাধু।
 অৱধি- অন্ত, সীমা।
 অৱসৰ- আজৰি, অৱকাশ।
 অৱসান- সমাপ্তি, অন্ত।
 অৱনমন- হীন অৱস্থালৈ অনা, তলৰ ফালে হলোৱা   কাৰ্য্য।
 অৱৰোহ- অবতৰণ।
 অশিৰ- মূৰ নাইকীয়া।
 অশৰণীয়া- শৰণ নোলোৱা।
 অশাসন- শাসনৰ অভাৱ, অৰাজক।
 অশুৱনি- কুশ্ৰী, দেখিবলৈ বেয়া।
 অলয়- লয় বা নাশ হীন।
 অযুত- দহ হেজাৰ।
 অৰণি- ঘঁহিলে জুই উঠা কাঠ।
 অযাত্ৰা- বেয়া বা অমংগলীয়া যাত্ৰা।
 অযাচিত - এনেই বোৱা , নোখোজা।
 অৰ- শলখা।
 অৰিহণা- - দক্ষিণা, সন্মান সহকাৰে দান দিয়া।
 অৰিষ্ট- ৰিষ্ট বা অসংগল নথকা।
 অৰাতি- অৰি, শত্ৰু।
 অৰত্নি- এহাত, কিলাকুটিৰ পৰা কেঞা আঙুলিৰ মুৰ   পৰ্য্যন্ত।
 অযোনি- যোনিৰ পৰা নোপোজা।
 অয়নান্ত- ক্ৰান্তি, সীমা।
 অযোগ- একেলগ হৈ নথকা অৱস্থা।
 অমায়িক- অহংকাৰ নকৰা, পৰল ভদ্ৰ।
 অভিশাপ- শাও, শপনি, অইনৰ মংগল বা হানি হওক   বুলি কামনা কৰা প্ৰকাশ।
 অভিৰাম- সুন্দৰ, ৰমণীয়, তৃপ্তিদায়ক।
 অংশাঁশ- ভাগৰ ভাগ, পৃথক পৃথক ভাগ।
 অংস-কান্ধ, স্কন্ধ।
 অকন্টক- চিন্তা বা ভয় নথকা, কাঁইট নথকা,   নিৰাপদ।
 অংসভাৰ- কান্ধৰ বোজা।
 অকৰ্ত্তা- প্ৰভূ নাইবা গৰাকীৰ ভাৰ নথকা,   কৰ্মহীন।
 অকথন- নোকোৱা।
 অকুন্ঠা- অসংকোচ।
 অকাল-কুসুম- অসময়ৰ ফুল, অসম্ভৱ কাৰ্য্য।
 অকাঁৰী- তুঁহ,মল আদি নুগুচোৱা, নিকা নকৰা।
 অকাজী- কামত পাৰ্গত নহয়।
 অকাৰণ- অবাব, অনাৱশ্যক, অসাৰ।
 অকঠিন- কোমল, উজু, ঢিলা।
 অইন- অন্য, আন।
 অংশু- ৰশ্মি, কিৰণ।
 অংশুধৰ- সূৰ্য্য।
 অংশুক- বস্ত্ৰ।
 অঋণী- যাৰ ধাৰ নাই, লিধৰুৱা, ঋণ মুক্ত।
 অংসফলক- ত্ৰিকোণাকাৰ অস্থি, কান্ধত থকা অস্থি।
 অঁকৰা মৈত উঠা- নভবা নিচিন্তাকৈ কোনো কামত ধৰি   তাক  এৰিবৰ মন নকৰা।
 অকথনীয়- কথাৰে নাইবা ভাষাৰে প্ৰকাশ কৰাৰ   অযোগ্য।
 অকটা- আকটা চোৱা।
 অঁই- ম'হে মতা মাত ।
 অকঠোৰ- অকঠিন, অকৰ্কশ।
 অকম্পিত- নকঁপা, সযুক্ত, দৃঢ়।
 অকৰ্ম্মা- এলেহুৱা, অপাত্ৰ, কাম কৰিব নোৱাৰা।
 অঁৰা- চাৰিটাৰ লেখ।
 অঁকা-বঁকা- নানা ৰঙৰ আঁচ থকা, পখৰা-চিতৰা।
 অঁটা- যিমান লাগে সিমান কৰা, টানকৈ বন্ধা।
 অকাৰান্ত - অ শেষত থকা।
 চ অকাট্য- যাক যুক্তিৰে খণ্ডন কৰিব নোৱাৰি,   অখণ্ডনীয়।
 অকুন্ঠিত - উদাৰ, হেলা নথকা, ভয়শূন্য।
 অকাল-বৃষ্টি- অসময়ত হোৱা বৰষুণ।
 অকাজ- কুকৰ্ম্ম।
 অকস্মাতে- হঠাতে, আগেয়ে নজনাকৈ।
 অভোজন- উপবাস, অনাহাৰ।
 অভীপ্সিত- অভিলষিত, বাঞ্চিত।
 অভেদাত্মা- নলে-গলে লগা, অভিন্ন  হ্ৰদয়।
 অভিব্যাপ্ত- পৰিব্যাপ্ত, সকলোফালে বিস্তৃত।
 অভিযোজন- উদ্দেশ্য সাধনৰ উপযোগী কৰা।
 অভিভাষণ- অভিনন্দন, সম্ভাষণ।
 অভিযুক্ত- জগৰত কৰা, যাৰ উপৰত দোষ আৰোপিত কৰা   হৈছে।
 অভিযাত্ৰী- সাহসিক আৱিস্কাৰ বা অভিজ্ঞতা লাভৰ   কাৰণে  অগ্ৰগামী।
 অভিলাশ- ইচ্ছা, আশা।
 অভিজ্ঞান- যাৰ দ্বাৰা জনা যায়।
 অভিগমন- কোনো বস্তৰ ফাললৈ গতিকৰণ।
 অভিনয়- ভাওনাকৰণ, নাট্য প্ৰদৰ্শক।
 অভিনিৱেশ- মনোযোগ, ভিতৰলৈ সোমাই যোৱা।
 অভিনেতা- ভাৱৰীয়া, যি অভিনয় কৰে।
 অভিব্যক্ত- প্ৰকাশিত, প্ৰকাশ, বিকাশ
 অভিসম্পাত- শপনি,শাও, অভিশাপ।
 অভিমুখ- দিশ, সমুখ।
 অভিমান- প্ৰিয়জনৰ পৰা অনাদৰ পাই অপমান বোধ,   ৰোহ।
 অভিনেয়- অভিনেয়ৰ যোগ্য।
 অভিধা- উপাধি, নাম।
 অভি- অভিযান, অভিসাৰ।
 অভয়-পদ- ভয় নথকা অৱস্থা।
 অভাৱে- নথকাত, নহলে।
 অভিমন্য- পৰীক্ষিতৰ পিতা, উত্তৰাৰ স্বামী,   সুভদ্ৰাৰ পুতেক।
 অভিজ্ঞতা- দেখি শুনি  লাভ কৰা জ্ঞান,   দুৰদৰ্শিতা।
 অভঁজা- কুৰুপ, দেখিবলৈ বেয়া।
 অক্লিষ্ট- কষ্ট নমনা।
 অক্ৰীড়ামোদী- খেলা-ধুলা ভাল নোপোৱা।
 অখণ্ড-মণ্ডল- সম্পূৰ্ণ গোলাকাৰ।
 অগম্যা- যাৰ সৈতে সহবাগ নিষিদ্ধ।
 অকৃতঘ্ন- উপকাৰ স্বীকাৰ কৰোঁতা, কৃতজ্ঞ।
 অক্ৰীড়াসুলভ- খেলা-ধুলাৰ লগত খাপ নোখোৱা।
 অকোপী- খঙ নোহোৱা মানুহ।
 অখণ্ড- পূৰ্ণ, অখণ্ড প্ৰতাপ, নভগা-নিছিগা।
 অগষ্টাচ- ৰোমৰ এজন সম্ৰাটৰ নাম।
 অঘাইত- মহা ডাঙৰ, অতিপাত।
 অঘাসুৰ- অসুৰ বিশেষ।
 অগ্ৰাধিকাৰ- সকলোতকৈ আগে কৰিব লগীয়া বুলি   স্বীকাৰ।,  প্ৰাধান্য।
 অঘটন- দুৰ্ঘটনা।
 অঘ্ৰাত- আগেয়ে ঘ্ৰাণ নোলোৱা।
 অগ্ৰংবগ্ৰং- যিহকে পাই তাকে কৰা বা কোৱা,   অৰ্থহীন কথা বা কাম।
 অঘট-ঘটনা- আচৰিত বা বিপৰীত ঘটনা, সদায় নঘটা   বা  নোহোৱা ঘটনা।
 অগ্ৰ- প্ৰথম, ওপৰৰ ভাগ, আগ।
 অঘটনীয়া- অসম্ভাব্য।
 অছিদ্ৰ- নিৰ্দ্দোষ, বিন্ধা নথকা।
 অচনিয়া- চুৱনি, ভাত খাই মুখ বা চুৱা ধোৱা ঠাই।
 অচলকন্যা- নদী, পাৰ্বতী।
 অচম- আহোম বংশক বুজাবৰ কাৰণে ব্যৱহাৰ কৰা হয়।
 অচাটুৱা- কাৰো সহায় নলৈ চলা।
 অচেষ্ট- নিশ্চেষ্ট।
 অচাপল্য- অচাঞ্চল্য।
 অছিলা- ছুটা, অবলম্বন।
 অচিন্তিত- নভবা-নিচিন্তাকৈ।
 অচলযুক্তি- যি যুক্তিৰ কোনো ভত্তি নাই।
 অচাক্ষুষ- দৃষ্টিৰ অগোচৰ, অপ্ৰত্যক্ষ।
 অচ্যুত- পৰমেশ্বৰ, যাৰ নাশ বা ক্ষয় নাই।
 অচল- লৰচৰ নকৰা, স্থিৰ, গতিশূন্য।
 অচেষ্টা- কাৰবাৰ নকৰা, চেষ্টা নকৰা, হেলা।
 অজৰ- অমৰ- নমৰা, বুঢ়া নোহোৱা।
 অজীণ- অজীৰ্ণৰোগ।
 অজ্ঞাতবাস- আনে নজনানুশুনাকৈ লুকাই থকা।
 অজীণাশী- কাৰো লগত মিলিৱ নোৱাৰামানুহ, অজীণ   পাতকী।
 অজ্ঞ- একো নজনা, মূৰ্খ।
 অজলে-অথলে-অযথা স্থানত।
 অজাত-শত্ৰু- যুধিষ্ঠিৰ, মগধ দেশৰ এদন ৰজা।
 অজাত- নোপোৱা, নজন্মা।
 অজয়খেত্ৰী- দুষ্ট, অবুজন।
 অণ্ড- ডিমা, কণী।
 অতি- আধুনিক- - বৰ্তমান যুগত সকলোতকৈ নতুন।
 অত্যাচাৰ- নিষিদ্ধ আচৰণ, উপদ্ৰৱ।
 অতিবাহন- ক্ষেপণ, যাপন।
 অতিপাতন- যোৰ পাপ, অতি পাতকী।
 অতিকায়- প্ৰকাণ্ড শৰীৰ বিশিষ্ট ৰাৱণৰ পুতেক।
 অতিপাত- অতিৰিক্ত, পৰিমাণৰ বাহিৰ হোৱা।
 অতিথি- অভ্যাগত, আলহী।
 অতীন্দ্ৰিয়বাদ- ইন্দ্ৰিয়াদিৰে ঢুকি নোপোৱা   তথ্যাদিৰ বিষয়ে মত।
 অতিবল- মহাবলশালী।
 অতৃপ্ত- হেপাহ নপলোবা, তৃপ্তি নোপোৱা।
 অতিনাটকীয়- নাটকৰ অতীত নাইবা অসাধ্য।
 অথাকে- নেৰানেপেৰাকৈ, অনবৰত।
 অথিৰ -অস্থিৰ, চঞ্চল, অনিশ্চিত।
 অথন্তৰ- আপদ, দুৰাৱস্থা।
 অদম্ভ- গপ নথকা, অহংকাৰী নহয়।
 অদোষ- দোষৰ অভাৱ।
 অদেহী- দেহ নাইকীয়া।
 অধস্থ- তলতীয়া, অধীনত থকা।
 অধমৰ্ণ- যিয়ে ধাক কৰে, ধৰুৱা।
 অধিবচন- অভিধা, নাম, সংজ্ঞা।
 অধ্যক্ষ- তত্বাবধায়ক, নেতা, গৰাকী।
 অধ্যাহাৰ- উদ্ধাৰ, ব্যাকৰণৰ নিয়মমতে লুকাই থকা   কথা পূৰাই লোৱা।
 অ'ভেন- খাদ্য় গৰম কৰিবলৈ ব্য়ৱহাৰ কৰা এবিধ   যন্ত্ৰ।
 অংক লক্ষ্মী- অৰ্ধাঙ্গিনী।
 অংগ বস্ত্ৰ- স্বৰ্গৰ দেৱতাসকলে পৰিধান কৰা   বস্ত্ৰ।
 অংকপাত- চিন দিয়া।
 অংগজ- শৰীৰৰ পৰা জন্ম হোৱা।
 অংকুণ- গজালি মেলা।
 অউ- আঁতৰৰ পৰা জনোৱা সঁহাৰি।
 অংকীয়া নাট- মহাপূৰুষ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱৰ   নাকসমূহ।
 অংগাবৰণ- দেহ ঢকা।
 অংগুৰি-  আঙঠি।
 অঁকৰা মৈত উঠা- কোনো এখ কাম কৰি থাকি সেই   কামটোৰ পৰা আঁতৰিব নিবিচৰা।
 অঁহে- এইফালে।
 অঁহ্ৰিপ- বৃক্ষ।
 অকণমান- অলপমান।
 অকলপেটীয়া- কেৱল নিজৰ কথা ভৱা।
 অকাাই-পকাই- ঘূৰাই-ঘূৰাই।
 অকৰ্ণ- সাপ।
 অকম্পিত- জৈন ধৰ্মৰ এজন তীৰ্থংকৰ।
 অঁশৰাজ্য়-অংগৰাজ্য়।
 অঁকা- অংকণ কৰা।
 অঁকৰা- সৰু  কথাবোৰতে খং কৰা লোক।
 অঁতৰা- আঁতৰাই দিয়া।
অকজাৰ- বিৰতি।
 অ'ভাৰটাইম- জুখতকৈ অধিক সময়।
 অ'ত্ ত'ত্- ইফালে সিফালে।
 অব'ন- জাপানত উদযাপন কৰা এখ মহত্বপূৰ্ণ উৎসৱ।
অংকশায়িনী- পত্নী।
 অংগৰোহ- চুলি।
 অংশক-ভাগী।
 অংগুলিত্ৰাণ- গীতাৰ।
 অংগাৰক মণি- অংগাৰৰ পৰা উৎপত্তি হোৱা মণি।
অংগিকা- মহিলাই পৰিধান কৰাা   বস্ত্ৰ।
 অকহি- একৈশ।
 অকৰ- হাত নথকা।
 অকথা- অনুচিত কথা।
 অকলশৰীয়া- যাৰ কোনো নাই।
 অকাৰণতে- কোনো কাৰণ নোহোৱাকৈ।
 অঁকাল মৃত্য়ু- অতি সোনকালে মৃত্য়ু বৰণ কৰা।
 অকুল- অজাতি।
 অখাদ্য়- খাবৰ বাবে উপযোগী নোহোৱা।
 অখা- বৰষুণ।
 অখণ্ড সংখ্যা- ভগ্নাংশ নোহোৱা সংখ্য়া।
 অগজ - পৰ্বতত জন্ম হোৱা।
 অগখুতা- পাৰ্বতী।
 অক্সিজেন- জীৱই উশাহ ল'বলৈ ব্য়ৱহাৰ কৰা   গেছবিধ।
 অখ্য়াত- বিখ্যাত নোহোৱা।
 অগ্নিগড়- জুইৰ বেৰ, বাণ ৰজাই তেওঁৰ কন্য়া   ঊষাক সুৰক্ষিত কৰিবলৈ তেজপুৰত নিৰ্মাণ কৰা এটা জুইৰ বেৰৰ ঘৰ।
 অগ্নি- বিষ্ণু।
 অগ্নিকাণ্ড - জুইৰ দুৰ্ঘটনা।
 অগিৰ- সমান।
 অগন্তি- বৰফুল আৰু তাৰ গছ।
 অগুৰু- পাতল।
 অগ্নিবৃষ্টি- জোখতকৈ অধিক তাপ দিয়া।
 অগ্নিদিপা- জুইৰ দৰে দীপ্তিময়ী।
 অগ্নিসংস্কাৰ- মৃতকক অন্তিম সংস্কাৰ কৰা   কাৰ্য।
 অগ্নিযুগ- প্ৰতিবাদৰ যুগ।
 অগ্নিবিৎ- সাগ্নিক ব্ৰাহ্মণ।
 অগ্নিশেখৰ- ভগৱান শিৱ।
 অগ্নিসহ- অদাহ্য়।
 অগ্নিশৰ্মা- খংত জ্বলি-পুৰি থকা লোক।
 অগ্ৰোদৰ- পাকস্থলীৰ ওপৰত থকা অংশটো।
 অঘৰী- যি লোকৰ ঘৰ নাই।
 অঘিণ্- ঘৃণ নকৰা।
 অঘটন- ঘটিব নলগীয়া কাৰ্য।
 অগ্ৰহৰ- আগুৱাই যোৱা।
 অগ্ৰজ- যি প্ৰথমতে ওপজে।
 অগ্ৰিম ধন- কাম আৰম্ভ হোৱাৰ পূৰ্বে দিয়া   মূল্য়।
 অগ্ৰমান্য়- সম্পত্তিৰ গৰাকী।
 অঘাসুৰ- ভগৱান শ্ৰী কৃষ্ণৰ সৰু মুমায়েক।
 অঘৱন্ত- অধিক পাপ কৰা লোক।
 অছিদ্ৰ- ফুটা নথকা।
 অজৰা- এঠাইৰ পৰা আ এঠাইত থোৱা।
 অজাত পক্ষ- পাখি নথকা।
 অজং- একো নজনা।
 অজাযুদ্ধ- ছাগলীৰ যুদ্ধ।
 অজয়া- নিচাযুক্ত দ্ৰব্য়।
 অজাত্- জন্ম নোহোৱা।
অজেয়- যাক হৰুৱাব পৰা নাযায়।
 অঞ্জন- চকুত ব্য়ৱহাৰ কৰা এবিধ ক'লা ৰঙৰ বস্তু।
 অজ্ঞানকৃত- নজনাকৈ কৰা।
অঞ্জনাৱতী- কাজল ব্য়ৱহাৰ কৰা   নাৰী।
 অঞ্জনগীৰি- এটা ওখ পৰ্বতৰ নাম।
অজ্ঞাতসাৰে- কোনেও নজনাকৈ।
 অজ্ঞাবাদ- অজ্ঞানবাদ চোৱা।
 অজ্ঞতা- জ্ঞান নথকা।
 অটলতা- এঠাইৰ পৰা ল'ৰচৰ নোহোৱা।
অতনুকুমাৰ- ৰতী দেৱীৰ স্বামী।
 অণুৰেণু- অধিক সৰু কণা।
 অতনা- অধিক।
 অডিচন- গায়কৰ সুৰৰ পৰীক্ষা।
 অণুজীৱ বিজ্ঞান- অতি সৰু জীৱ।
 অণুমাত্ৰ- অতিি কম পৰিমাণৰ।
 অট'গ্ৰাফ- বিখ্যাত লোকসকলৰ চহী।
 অট্টালিকা- প্ৰাসাদ।
 অণুদৰ্শন- সৰুকৈ দেখাপোৱা।
 অন্ঠোত- তথাপি।
 অতপৈকা- জোখতকৈ অধিক পৰিমাণে।
 অতিথি সৎকাৰ- ঘৰলৈ আলহী আহিলে কৰা আদৰ।
 অতিজন- অধিক সংখ্যক।
 অতিদীৰ্ঘ- বহুত দীঘল।
 অতিতত- অধিক।
 অতিথি ধৰ্ম- আলহী ৰূপে।
 অতিনাটক- অধিক মিলনাত্মক নাটক।
 অতিপাত- পৰিমাণতকৈ বেছি।
 অতিচালাকী ডিঙিত জৰী- বেছি চতুৰ দেখুৱাবলৈ গৈ   পংঘাতত পৰিবলীয়া হোৱা।
 অতিদিষ্ঠ- বেলেগ এঠাইৰ পৰা পোৱা।
 অতিক্ৰমণ- নমনা।
 অতিগব- অধিক মুৰ্খ।
 অতলান্টিক- শেষ নথকা।
 অতিক্ৰম- হৈ যোৱা।
 অতিপৰিচয়- যাৰ বিশেষকৈ জনা যায়।
 অতিতৃষ্ণ- পিয়াঁহত অন্ঠ কন্ঠ শুকাই যোৱা।
 অতিগুণ- যাৰ তাত অধিক গুণ থাকে।
 অতৰ্কিত- যাক আগতে চিন্তা কৰা নাি।
 অতিদৰ্শী- যোনে বৰ্তমান আৰু ভৱিষ্যতটোৰ কথা   ভাৱে।
 অতিভোজন- অধিক খাদ্য় গ্ৰহণ কৰা।
 অতি শোভন- অতিকৈ সুন্দৰ।
 অতিৰঞ্জক- অতিকৈ সুৰ লগাই  কোৱা লোক।
 অতিভক্তি চুৰৰ লক্ষণ- বেয়াকাম কৰিবৰ বাবে   বাহিৰত কৰা ভদ্ৰলোকৰ আঁচৰণ।
 অতিমোদ- অতিকৈ গোন্ধ থকা।
 অতিৰিক্ত ন্য়ায়াধীশ- ন্য়ায়াধীশৰ ওপৰৰ লোক।
 অতিৰুচিৰ- অধিক ধুনীয়া।
 অতিৰথী- মহান যোদ্ধা।
 অতিলোভ- অতি বস্তুৰ পতি মোহ থকা।
 অতিসাৰী- অধইক ৰোগত ভোগী থকা।
 অতীন্দ্ৰকৃষ্ণ- ভগৱান শ্ৰঈ কৃষ্ণ।
 অত্য়ন্তাভাৱ- অধিক অভাৱ।
 অতুষ্ট- সন্তুষ্টহীন।
 অত্য়াচাৰী- বেলেগৰ লগত অন্য়ায়, মাৰ-পীত কৰি   থকা।
 অত্য়াহাত- লৰা-লৰি।
 অত্য়াৱশ্যক- বহুত প্ৰয়োজনীয়।
 অতুলান্দ- আনন্দৰ সীমাহীন।
 অত্য়ম্ল- তেঁতেলী গছ।
অত্য়াগী- যোনে ফল পাম বুলি কাম   কৰে।
 অতিস্নেহ- অধিক মৰম কৰা।
 অতীন্দ্ৰ- যাক ইন্দ্ৰই ঢুকি নাপায়।
 অত্য়ানন্দ- আনন্দৰে ভৰপুৰ।
 অদৰকাৰ- যাৰ প্ৰয়োজন হোৱা নাই।
 অদায়াত- যাৰ সম্পত্তিৰ কোনো অধিকাৰ নাই।
 অদূৰবদ্ধ- একেবাৰে ওচৰতে।
 অদন- খাদ্য়।
 অথাই সাগৰ- ভয়ংকৰ সংকট।
 অদা- নৃত্য়ৰ জৰিয়তে নিজৰ মনৰ ভাৱ প্ৰকাশ কৰা।
 অদৰ্শনীয়- যাক দৰ্শন নকৰে।
 অদক্ষতা- জোন পাৰ্গত নহয়।
 অথালি-পথালিকৈ- দুয়োপ্ৰান্তে।
 অথাকথক- একে ওচৰা- ওচৰিকৈ।
অদিতি- দক্ষ ৰজাৰ কন্য়া।
অদৃষ্টপূৰুষ- ভাগ্য়ৰ লিখন   নিয়ন্ত্ৰণ কৰা।
অদ্ৰি- পৰ্বত।
 অধঃক্ৰম- কমি যোৱা অৱস্থা।
 অদ্বিকা- শ্ৰেষ্ঠা লোক।
 অধঃপতিত- শ্ৰীবৃদ্ধি নোহোৱা অৱস্থা।
 অদেহী- দেহ নথকা।
 অত্ৰপ- লাজ নথকা।
 অত্য়ুষ্ণ- অধিক মাত্ৰা গৰম।
অথল- বেয়া স্থান।
 অথচ-কিন্তু।
 অদণ্ড্য়- শান্তি পাব নগলা।
 অদহনযোগ্য়- জুয়ে নোপোৰা।
 অধম- ধৰ্মৰ পতি ভক্তি নথকা, ন্য়ায় পক্ষত নথকা।
 অদ্ৰ- কঠোৰ শিল।
 অদ্দাম- বেলেগ ধৰণৰ।
 অদেখা- চকুত নপৰা।
 অধ্বগা- গংগাৰ এটা নাম।
 অদৃষ্টলিপি- ভাগ্য়ৰ লিখন।
 অধমৰ্ণ- ঋণগ্ৰহিতা।
 অধঃ- তলত।
 অদৃষ্টক্ৰমে- ভাগ্য়ৰ দ্বাৰা।
 অধঃক্ষেপণ- তলৰ পালে চোৱা।
 অদেশ- বেয়া লগা ঠাই।
 অধিকাৰ- ক্ষমতা।
 অধৰ্মাচাৰীঃ অপৰাধী।
 অধিগম্য়- পাবলগীয়া।
 অধিতাপীয়- কম তাপৰ।
 অধিকতা- বহুত পৰিমাণৰ।
 অক্ষীয়- অক্ষক কেন্দ্ৰ কৰি উৎপত্তি হোৱা।
 অক্ষ- ধুৰা।
 অহিভুক- ময়ুৰ।
 অক্ষাংশ- বিষুৱ ৰেখাৰ উত্তৰ-দক্ষিণ বা   পূৱ-পশ্চিম প্ৰান্তত পৃথিৱীক যি  ভাগত   ভাগ কৰে।
 অহা-যোৱা- যাতায়ত কৰা।
 অক্ষিৰাজ- বান্দৰ ৰজা বালি আৰু সুগ্ৰীৱৰ মাতৃ।
 অস্পৃষ্ট- যাক স্পৰ্শ নকৰে।
 অধীয় ন্য়ায়ালয়- তলতীয়া আদালত।
 অধিযুগ- ইতিহাসৰ এক সময়।
 অধিমান- মনোনীত কৰা।
 অধিৱাশী- অন্য় দেশৰ বসতি কৰা লোক।
 অধিৰথ- মহাবীৰ কৰ্ণৰ লালন-পালন কৰি ডাঙৰ-দীঘল   কৰা পিতৃ।
 অধিপুৰুষ- ভগৱান।
 অধিবাসী- বসবাস কৰা লোক।
 অধ্যায়্- কোনো এখন কিতাপৰ এক অংশ।
 অধ্য়ৱসায়শীল- অধিক যত্ন কৰা ব্য়ক্তি।
 অধ্য়য়নাৰ্থী- শিক্ষাৰ্থী।
 অধ্য়াত্মীয়- জনা-শুনা ব্য়ক্তিৰ সম্পৰ্কীয়।
- অধৃতি- অশান্তি।
 অধিক্ৰম- অত্য়াচাৰ।
 অধিগম্য়- পাবলগীয়া।
 অধিশয়ন- ভগৱান বিষ্ণু।
 অধিকাৰ ক্ষেত্ৰ- অধিকাৰৰ কাৰণত।
 অধিচৰ্ম- চৰ্মৰ উপৰভাগ।
 অধিকম- আধিক্য়।
 অধৰ্মনিয়ম- পাপ কামত বিধি নিষেধ।
 অধৰ্- তলৰ ওঁঠ।
 অদ্য়তন- আজিৰ দিনৰ।
 অদ্ধিক- পৰম।
 অগ্ৰমদিবা- পূৰণি ভাৰতৰ জলযান।
 অগ্ৰিম বৃদ্ধি- অধিক ধন বাঢ়া।
 অঘ্য়- নিৰ্বোধ।
 অঘৃষ্ট- ঘৃষ্ট ঘঁহনি খোৱা।
 অগ্ৰহণীয়- গ্ৰহণৰ বাবো অযোগ্য়।
 অগ্ৰগতি- নিয়মিত ক্ৰম।
 অগ্ৰিম ৰচিদ- আগতিয়াকৈ দিয়া প্ৰাপ্তি।
 অগ্ন্য়ালয়ঃ হোমৰ ঘৰ।
 অগ্নিৰেতে- স্বৰ্ণ।
 অগ্নিধ্ৰ- যজ্ঞৰ অগ্নিৰক্ষণৰ ওপৰত বিশেষ চকু   ৰখা বৈদিক যজ্ঞৰ ষোল্লজন পুৰোহিতৰ অন্য়তম।
 অগ্নিমান- অগ্নিযুক্ত।
 অগ্নিবাহ- জুইৰ বাহন।
 অগ্নিদান- মৃতকক মুখাগ্নিকৰণ।
 অগ্ৰিম পৰ্যালোচনা- আগতীয়াকৈ কৰা পৰ্যালোচনা।
 অগ্ৰদতত্ত- প্ৰস্তাৱিত ব্য়য়ৰ বাবে আগতে দিয়া   মূল্য়।
 অঘটন- যিটো ঘটা হোৱা নাই।
 অজৰ্-অমৰ্- বুঢ়া কাল।
 অঞ্জনা- অলংকৰা শাস্ত্ৰৰ ব্য়ঞ্জনা।
 অজীণ্-পাতকী- ঘণাই ঠাই সলাই ফুৰা লোক।
 অঞ্জনা-নন্দন- হনুমন্ত।
 অজ্ঞেয়- যাক জানিব পৰা নাই।
 অজিৰ- বেগী।
  অঞ্জন-আকাশ- কাজৰ বৰণৰ   আকাশ।
 অচ্ছেদ্য়- যাক ছেদন কৰিব নোৱাৰি।
 অচ্য়ু- শ্ৰীকৃষ্ণ।
 অজানিতে- অজ্ঞাতবশতঃ।
 অজস্ৰে- নিতৌ।
 অজ্ঞানতা- অজ্ঞতা।
 অঞ্জনী- পৱন দেৱতাৰ পত্নী।
 অতয়ে- ইমানকৈ।
 অট্টনাদ- অতি উৎকত ধ্বনি।
 অণীক- কাড় বা তীৰৰ আগভাগ।
 অঠিনাথ- উত্তম।
 অণ্ডীৰ- শক্তিশালী।
 অতট- তটহীন।
 অতপাত- অতিমাত্ৰা।
 অঠিক্- সঠিক নহয়।
 অট'ৰিক্সা- তিনিটা চকাৰ গাড়ী।
 অতিথি পূজন- আলহীকত আদৰ-সাদৰ কৰা কাৰ্য।
 অতীজৰ- জৰাৰহিত।
 অতিপাত- সময় বা কাল যাপন।
 অতাই- পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা কৰি।
 অতিনিদ্ৰা- মানসিক ৰোগৰ বাবে জোখতকৈ বেচিকৈ   টোপনি যোৱা।
 অতি টানে- অতিকৈ টান।
 অতিদান- অধিক দান।
 অতিৰস- অধিক সোৱাদ।
 অতিলৌকিক- অপাৰ্থিৱ।
 অতিৰিক্ত মূখ্য সচিব- অসমৰ মূখ্য সচিব।
 অতিশাব্দিক- অতিশব্দ বিষয়ক।
 অতিৰিক্ত- অধিক।
 অতিশ্ৰান্ত- অতিশয় ক্লান্ত।
 অতিশায়ী- অতিক্ৰমকাৰী।
 অতিদূৰ- অধিক দূৰ।
 অতিক্ৰম্য়তা- অতিক্ৰমণীয়তা।
 অতিথিসেৱণ- আলহীক কৰা শুশ্রূষা। 
 অতিগ- যোন সফল হয়।
 অতি- বহুত।
 অতিচালাক- অধিক বুদ্ধিয়ক।
 অতিম- গৰ্ব।
 অতিবিদ্ধ- বহুত আঘাত পোৱা।
 অতিমন্য়ু- কাৰোবাৰ গুণ দেখি জ্বলা।
 অতিলোমা- লোমেৰে ভৰপুৰ।
 অত্য়য়- শেষ নিশ্বাস ত্য়াগ কৰা।
 অতৃত্প- সুখী নোহোৱা।
 অত্য়ন্তীন- অধিক বেগেৰে।
 অতীব্ৰ- লেহেম।
- অতিসৌৰভ-  ধুনীয়া   সুগন্ধ।
 অত্য়াসাৰী- মানসিকভাৱে অধিক চিন্তা কৰি থকা।
 অদাল- এজোপা বৃক্ষ।
 অথনি-   অলপ আগতে।
 অদয়- ওচৰা-ওচৰি।
 অদাস- বেলেগৰ তলতীয়া নোহোৱা।
 অথাৱৰ- ডাঙৰ সংকট।
 অদত্ত- বিবাহ নোহোৱা।
 অদাহ্য়- াক পুৰি দিয়া নহয়।
 অথলে- অযথা।
 অদীক্ষিত- শিক্ষা গ্ৰহণ নকৰা।
 অদভ্ৰ- বৃহৎ পৰিমাণে।
 অধিক বাঢ়ৈত গুৰ ধমনা- অধিক মানুহে কৰা কামটো   সফল নোহোৱা।
 অধাৰ্মিক- ধৰ্মৰ পতি ভক্তি নথকা।
 অধিকোষ অৱশেষ- জমাা কৰা ধন।
 অধিকাৰচ্য়ুত- অধিকাৰ নোপোৱা।
 অংগপালিকা- মহিলা।
 অংগুলি- হাত- ভৰিৰ আঙুলি।
 অংগাভৰণ- পাজ-পোছাক।
 অংশচততুষ্টয়- মূৰ, হাত-ভৰি, বুকু।
 অংগনাপ্ৰিয়- মহিলাৰ প্ৰিয়।
 অংকবাচক- সংখ্যাৰ আদেশাত্মক।
  অংকুৰপ্ৰতিক- গজালিৰ   নিচিনা।
 অঁকোপৰি- কোলাৰ ওপৰত।
 অংশগ্ৰহণ- যোগদান কৰা।
 অঁকটলা- ডাল-পাতবোৰ গুচাই নোথোৱা।
 অঁঠ- ওঠ।
 অঁকৰা- নমনা স্বভাৱৰ।
 অঁৰা-সংখ্যা।
 অঁকাৰী- পৰিষ্কাৰ নকৰা।
 অকল্- লগত কোনো নথকা।
 অকল্পষ- ভূল বা দোষ নকৰা।
 অকৃতি- কুকৰ্ম।
 অকূতোভয়ে- ভয় নগলা।
 অকৃতজ্ঞ- শলাগ নোলোৱা।
 অকাল বেলা- অসময়।
 অকৃতোদ্বাহ- বিয়া নকৰোৱা।
 অকৃপণ- কৃপণালী নকৰা।
 অকৰান্ত- শেষ নোহোৱা।
 অংগীকৃতি- প্ৰতিজ্ঞা।
 অংশ- ভাগ।়
 অংগাৰক- লৰাসায়নিক উপাদান।
 অংশীদাৰিত্ব- ভাগ থকা।
 অঁতাই- পিটাই- পৰিষ্কাৰ কৰা।
 অকাজী- কোনো এটা কাম ভালদৰে কৰিব নজনা মহিলা।
 অকলকতীয়া- কেৱল নিজৰ কথা ভৱা আৰু নিজৰ   ইচ্ছাপূৰ যিকোনো উপায়েৰে পূৰণ কৰা।
 অকষ্ট বদ্ধ- দুৰ্ঘোৰ বিপদত পৰা।
 অকুল্য়-   স্বৰ্ণ ৰূপ।
 অকৃতজ্ঞতা- উপকাৰ নমনা।
 অকৃত্ৰিম- প্ৰাকৃতিক।
 অগণ্য়- গণিব নোৱাৰা।
 অখিয়া- আখি গুচোৱা।
 অখিলাত্মা- বিশ্ব ব্ৰহ্ম।
 অক্ৰোধ- খং নথকা।
 অক্ৰীড়ামোদী- খেলি ভাল নোপোৱা মানুহ।
 অক্সিন- গছৰ আগ অংশত থকা।
 অখ্য়াতনামা- বিখ্যাত নোহোৱা লোক।
  অগতানুগতিক- নামভৰ্তি   হোৱাৰ পিছতো শিক্ষা গ্ৰহণ কৰিব নোৱাৰা।
 অক্ৰু- বেৰ।
 অখতীয়া- দুষ্ট।
 অগঢ়ী- দেখিবলে কুৎচিত।
 অগৌণ- প্ৰধান।
 অগাপিচাকৈ- ইটোৰ পাচত আনটো।
 অগ্নিগৃহ- যজ্ঞস্থলী।
 অগুণা- জাবৰ-জোথৰ।
 অগ্ৰ- মুখৰ ফাল।
 অগ্নিবীজ- স্বৰ্ণ।
 অগ্নিবৰ্ষণ- জুইৰ বৰষুণ।
 অঘাৰিবকাৰী- দীঘে পথালিয়ে অংকণ কৰা।
 অচিৰ প্ৰভা- বিজুলিৰ জিলিকণি।
অচাতুৰ্থ- চতুৰ নোহোৱা।
 অচিহ্ন- চিনি নোপোৱা।
 অজাপুত্ৰ- বলি-বিধানৰ বাবে ৰখা ছাগলী।
 অজনাভ- ভাৰতবৰ্ষৰ পূৰণি নাম।
 অজ্ঞ- মুৰ্খ।
 অঞ্জনাগীৰি- নীলগীৰি।
 অজীৰ্ণ- অজীৰ্ণতা।
 অজ্ঞাতে- নজনাকৈ।
 অঠাাৱৰ- অনিশ্চয়।
 অঞ্জুমণি- মণি-মুকুতাৰ সৌন্দৰ্য।
 অণি- বেজী।
 অতিক্ৰান্ত- অতীত।
 অতলবিহাৰী- ভগৱান শ্ৰী কৃষ্ণ।
 অতি প্ৰসাৰ- বেছিকৈ ব্য়ৱহাৰ কৰা।
 অতিৰঞ্জণ বিকাৰ- ৰহণ সানি ভালপোৱা।
 অতিৰক্ত- নিজৰ প্ৰাপ্য়তকৈ বেছিকৈ পোৱা। 
 অতিমৰ্ত্য়- বেলেগ ধৰণৰ।
 অত্য়ন্তগামী- বহুত সৰধৰ।
 অথাউনি- থাউনী নোপোৱা।
 অদুয়া- অংগ নথকা।
 অত্ৰস্থ- এই ঠাইখনৰ।
 অথবা- নাইবা।
  অথাকে- প্ৰত্য়েক সময়তে।
 অথিৰ-অবিৰ- স্থিৰ হৈ নথকা।
 অত্ৰাহি- সংকটৰ পৰা সাৰিবলৈ কোনো উপায় নথকা   অৱস্থা।
 অদ্বৈত- ব্ৰহ্ম আৰু ঈশ্বৰ।
 অধ- নৰক।
 অধমতা- ভদ্ৰতাৰ গুণ নথকা।
 অধঃশিল- আন্তঃশিলা।
 অদ্ৰিজ- পাহাাৰীয়া মাটি।
 অদৃষ্টবান- ভাগ্যশালী।
 অধস্থ- অধম।
 অধানন- তললৈ মুখ কৰি থকা।
 অধিশিক্ষা- অধিপূৰুষ
 অধিযাচন- চৰকাৰৰ দ্বাৰাভূমি।
 অধোনমন- ধ্বংসৰ পথলৈ আগবাঢ়ি অহা।
 অধ্য়ুঢ়া- কেইবাজনী পত্নীৰ ভিতৰত প্ৰথম পত্নী   গৰাকী।
 অধ্য়ায়ী- জ্ঞানাৰ্থী।
 অধোগত- অৱনগত।
 অধ্য়াত্মবিদ্য়া- পৰম আত্মা বিষয়ক জ্ঞান।
 অধ্য়াত্ম- আত্মাক অধিকাৰ কৰি লোৱা।
 অধিশ্ৰয়- আশ্ৰয়।
 অধীৰ্- অস্থিৰ।
 অধিকাৰী- অদিকাৰৰ গৰাকী।
 অধৰোষ্ঠ- তল আৰু ওপৰৰ ওঁঠ।
 অধিদৰ্শক- 'অ'ভাৰচিয়াৰ'।
 অধিৱেশন- অনুষ্ঠান।
 অধীনে- তলতীয়া হৈ।
 অধিবক্তী- মহিলা উকীল।
 অধূসূচনা- জাননী।
 অধিক্ষেত্ৰ- কৰ্তৃত্বত থকা অঞ্চল।
 অধিমূল্য়- দিবলগীয়া মূল্য়তকৈ অধিক মূল্য় দিয়া।
 অধিপত্ৰ- ৱাৰেন্ট।
 অধোতে- তলৰ পিনে।
 অধ্যাহাৰ্য- অধ্যাহাৰ কৰাৰ যোগ্য।
 অঝধোভংগ পদ- ভংগিল শিলাস্তৰৰ পাদদেশ।
 অনজালি- বড়ো জনগোষ্টীৰ লোকসকলে প্ৰিয়সকলক কৰা   সম্বোধন।
 অনচ্ছ- মাজেদি নেদেখা।
 অংগতনু- কামদেৱ।
 অননুমোদিত- যাক মঞ্জুৰ কৰা হোৱা নাই।
 অনধিকৃত- যাৰ অধিকাৰ নাই।
 অনধিকাৰ- ক্ষমতাৰ ্বাৱ থকা।
 অনঘকান্তি- পবিত্ৰ সৌন্দৰ্য।
 অনংগ- যাৰ শৰীৰৰ কোনো অংশ নাই।
 অনধিকাৰ প্ৰৱেশ- অনুমতি বা অধিকাৰ নোহোৱাকৈ   সুমোৱা।
 অন্থাই- শিল।
 অদ্ৰিভিত- ইন্দ্ৰ দেৱতা।
 অধমাংগ- পাৱ।
 অদ্বয়ানন্দ- আনন্দৰ তুলনাৰ সীমা নাইকিয়া।
 অদৃষ্টবশতঃ ভাগ্য়ৰ বাবে।
 অধৰপান- অধৰ চুম্বন।
 অদ্ৰিশিখৰ- পৰ্বতৰ ওখ শিৰ।
 অদ্ৰিতনয়া- পাৰ্বতী।
 অদৃষ্টৰ দোষ- কঁপালৰ দোষ।
 অধৰ্মভীৰু- পাপ কৰিবৰ বাবে ভয়কৰা।
 অধিকাৰ অভিলেখ- স্বত্ব থকা খাতা বহী।
 অধিককৈ- বেছিকৈ।
 অধিজিহ্বা- আলজিভা।
 অধিজনন- জন্ম হোৱা।
 অধিভূ-শাসন কৰা।
 অধিৰাজ্য়- সাম্ৰাজ্য়ৰ ভাগ।
 অধিপ্ৰজ- বহু সন্তানৰ জন্মদাতা।
অধিষ্ঠাতা- বাস কৰা।
 অধীতি- অধ্য়ায়।
 অধিৰোহ- আৰোহণ।
 অধ্য়াত্মবাদ- আধ্যাত্মিকতাবাদ।
 অধোলোক্- পাতাল।
 অধোদেশ- প্ৰতিষ্ঠিত।
 অধোবৃত্তি- নীচ ব্য়ৱসায়।
 অনছাইট- কোনো এক বিশেষ প্ৰকল্পৰ কাম চলি থকা।
 অননুৰূপ- অনুৰূপ বা একে নহয়।
  অনধ্য়য়ন- অধ্য়নৰ অভাৱ।
 অনত- অহংকাৰ নথকা।
 অননুভৱ- অনুভৱ নোহোৱা।
 অন- অভাৱ।
 অনধিগম্য়- অবোধ।
 অনন্য়কান্তি- সৌন্দৰ্যৰ শেষ নোহোৱা।
 অনন্য়া- অদ্বিতীয়।
 অনন্য়াৰ্থ- স্পষ্ট।
 অনন্য়মনা- একাগ্ৰ চিত্ত।
 অনভিভূত- যি অভিভূত হোৱা নাই।
 অনন্য়সূলভ- যি সাধাৰণ নহয়।
 অনন্য়- একক।
 অনভিজ্ঞতা- যাৰ অভিজ্ঞতা নাই।
 অনন্য়গামী- একানুৰক্ত।
 অনপেত- অতিক্ৰান্ত নোহোৱা।
 অনপ- পানী নথকা।
 অনন্য়কিৰণ- অতি উজ্জ্বল কিৰণ।
 অনন্য়তা- অদ্বিতীয়তা।
 অনন্তপাৰ- সীমা নথকা।
 অনম্বয়ী- অন্বয়শূন্য়।
 অনভিপ্ৰেত- ইবাঞ্ছিত।
 অনন্য়াপৰায়ণ- যোনে আনক অন্য়ায় নকৰে।
 অনপায়ী- নিগাজি।
 অনভাষ- ধ্বনি ডাঙৰ কৰা এবিধ মেচিন।
 অনৱগ্ৰহ- বাধাহীন।
 অনৰ্থক কাব্য়- যি কাব্য়ই আৱেগ বা বোধৰ সঞ্চাৰ   কৰে।
 অনস্তিত্ব- যাৰ অস্তিত্ব নাই।
 অনাগম- আহি নোপোৱা।
 অৱজ্য়োতি- মনৱীয় গুণ-গৰিমা।
 অনৱগত- নজনা।
 অনাগত বিধাতা- পিছলৈ হ'ব পৰা দোষ ষোনে   নিয়ন্ত্ৰণ কৰে।
 অনৱশৰ- অৱসৰহীন।
 অনলাক্ষ- মহাদেৱ।
- অনকটা- যাক কাটিব পৰা নাযায়।
 অনৱস্থা- স্থিৰ নোহোৱা অৱস্থা।
 অনাই- সাৱধান হৈ শুনা।
 অনাক্ৰম্য়তা- কোনো ৰূগক বধ কৰিব পৰা ক্ষমতা।
 অনাঘ্ৰাত- যাৰ গোন্ধ লোৱা হোৱা নাই।
 অনৰ্হ- অৰ্হতাবিহীন।
 অনস্তমিত- বিলীন নোহোৱা।
 অনৰ্ঘ- অমূল্য়।
 অনৱৰত- প্ৰত্য়ক মূহুৰ্তত।
 অনাকুল- অস্থিৰ।
 অনম্বৰ- চিৰস্থায়ী।
 অনাৱৰ্তী অনুদান- এককালীন মঞ্জুৰী।
 অনাদিনৱ- দোষ নকৰা।
 অঁনাতাৰ সংযোগ- ৰেডিঅ' ৰ যোগাযোগ ব্য়ৱস্থা।
 অনাবিল- পৰিষ্কাৰ।
 অনামী- বেনামী।
 অনালোচিত- আলোচিত নোহোৱা।
 অনাবাদী- চহ কৰাৰ অনুপযোগী।
 অনাবৃষ্টি- বৃষ্টিৰ অভাৱ হোৱা।
 অনাৰ্য- যোন আৰ্য নহয়।
 অনাতন- তাপ নথকা।
 অনানুষ্ঠানিক- আনুষ্ঠানিক নোহোৱা।
 অনাদিষ্ট- আদেশকৃত নোহোৱা।
 অনাৰ্ছ- স্নাতক মহলাৰ সন্মানসূচক পাঠ্যক্ৰম।
 অনামিকা- নিনাও।
 অনাদি কাল- অতি পূৰণি কাল।
 অনাতাঁৰ প্ৰচাৰ- ৰেডিঅ'ৰ প্ৰচাৰ কৰা কাৰ্য।
 অঁনাতাৰ বাতৰি- ৰেডিঅ' ৰ পৰা সম্প্ৰচাৰিত   বাতৰি।
 অনিৰুদ্ধ- অৰ্জুনৰ পুত্ৰ।
 অনিশ্চিতভাৱে- নিশ্চিত নোহোৱা।
 অনীশ- শ্ৰেষ্ঠতম।
 অনুকল্প- বেলেগ বেলেগ।
 অনীতিজ্ঞ- নীতি শাস্ত্ৰ জনা শুনা লোক।
 অনুগ্ৰাহ্য়- অনুগ্ৰহৰ যোগ্য়।
 অুকলন গণিত- গণিত শাস্ত্ৰৰ এক শাখা।
 অনী- হুল।
 অনুকাৰী- বেলেগৰ নিচিনা কাম কৰা।
 অনীহ- নিষ্পৃহ।
 অনুকৰণ প্ৰবৃত্তি- অনুকৰণ কৰাৰ স্বভাৱ।
 অনুচৰ- লগত যোৱা মানুহ।
 অনুক্ৰমণ- বৰষুণৰ পানী মাটিত পৰি যোৱা।
 অনুখৰ- ডাংকোপ মাৰি যোৱা কথা।
 অনীচ- নীচ নোহোৱা।
 অনুকৰণীয়- অনুকৰণ কৰিবৰ বাবে উপযুক্ত।
 অনুক্ৰমে- একাদিক্ৰমে।
 অনীশ্বৰ- ঈশ্বৰক বিশ্বাস নকৰা লোক।
 অনুকূলন- সলনি হোৱা।
 অনুদ্ধৃত- কাৰো কথা তুলি নিদিয়া।
 অনুনাদ স্তৰ- অনুনাদকৰ মাত্ৰা।
 অনুদ্বেল- অচঞ্চল।
 অনুতোষ- সন্তুষ্টি।
 অনুজ্ঞাধাৰী- কোনো কামৰ বাবে আদেশ পোৱা।
 অনুত্তৰ- মহান।
 অনুতাপন- অনুতাপ।
 অনুনয় বিনয়- অতি ভদ্ৰভাৱে কৰা প্ৰাৰ্থনা।
 অনুধাৰা- উপচেদ।
 অনুবিন্দ- পূৰাণৰ আখ্যানসম্বলিত চৰিত্ৰ।
 অনুপ্ৰাণিত- কোনো এটা কাম কৰিবলৈ দিয়া প্ৰেৰণা   বা সাহস।
 অনুবাদী- সদৃশ।
 অনুভোোগ- উপভোগ।
 অনুমিতি- কামটো দেখি কাৰণটোৰ বিষয়ে সুদা।
 অনুৰাত্ৰ- প্ৰত্য়কটো ৰাতি।
 অনুলিপি- অনুলেপ।
 অনুৰজ- মৰম চেনেহৰ।
 অনুৰেণু- ধূলিকণা।
 অনুমোদন- কোনো কাামক ভাল বুলি ভাৱি মানি লোৱা   কাৰ্য।
 অনুমনন- অনুচিন্তন।
 অনুৰঞ্জনা- সন্তোষ প্ৰদান দিয়া।
 অনুলম্ব- উলম্ব।
 অনুবাৱিত- যাক অনুভাৱ কৰা যায়।
 অনুৰুদ্ধ- বাচি লোৱা।
 অনুষ্ঠাতা- কামবোৰ আৰম্ভ কৰা।
 অনুৱশ- বশৱতী।
 অনুস্মৰণ- পুনঃস্মৰণ।
 অনৈতিক- নীতি শাস্ত্ৰৰ বীপৰিতে।
 অনুসৃতি- অনুসৰণ কৰা।
 অনৃতবাদিকা- মিছা ভাষণ।
 অন্তৰা- গাানৰ দ্বিতীীয়য় পদ।
 অন্তঃস্থল- পৃথিৱীৰ বাহু।
 অন্তঃপুৰিকা- অন্তঃপূৰুষত ৰখা মহিলা।
 অনীশ্বৰবাদ- নাস্তিকবাদ।
 অনুগ- যোনে অনুগমণ কৰে।
 অনুগ্ৰহভাজন- অনুগ্ৰহ পোৱা ব্য়ক্তি।
 অনিষ্ঠা- নিষ্ঠা নাইকিয়া।
 অনুজ্ঞা শক্তি- মমবাতিৰ পোৰযুক্ত।
 অনুধ্য়া কৰা- দ কৈ চিন্তা কৰা।
 অনুপ্ৰিয়া- অতিকৈ মৰমৰ।
 অনুবদ্ধ- কথাৰ বান্ধ।
 অনুবাৰ- প্ৰত্য়েকবাৰে।
 অনুপাতে- পৰিমাণে।
 অনুপদ- খোপতে।
 অনুৰাগকান্তি- ভালপোৱাৰ পোহহৰ।
 অনুলগ্ন- সংলগ্ন।
 অনূসুচিত ক্ষেত্ৰ- তালিকাভুক্ত কৰা।
 অনূপ- সজল ভূমি।
 অন্তৰ ফল- বিয়োগ কৰা।
 অন্তঃপ্ৰবজনঃ বিভিন্ন ঠাইৰ পৰা কোনো এখ   নিৰ্দিষ্ট ঠাইলৈ যোৱা।
 অন্তৰ মহল- ভিতৰৰ মহল।
 অন্তঃসাৰ- শক্তিশালী।
 অন্ততৰাক্ৰৰিয়া- কোনো বস্তু।
 অন্তৰ্ভাৱ- আন্তৰ্কি ভাৱ।
 অন্তৰ্দাহী- হৃদয়দহনকাৰী।
 অন্ত্য় বৰ্ণ- শব্দৰ শেষৰ আখৰ।
 অন্ত্য়- নীচ।
 অন্ধিয়াৰ- এন্ধাৰ।
 অন্য়ত্ৰ- আন ঠাই
 অন্ধকূপ- এন্ধাৰ গুহা।
 অন্য়দৃত আনৰ দ্বাৰা কৰা।
 অন্ন- খাদ্য়।
 অন্নবস্ত্ৰ- ভাত-কাপোৰ।
 অনন্দান- খাদ্য় দিয়া।
 অপদ- সাপ।
 অপজয়- পৰাজয়।
 অপ- পানী।
 অপগা- নদী।
 অপচিতি- ক্ষয়।
 অপঘন- শৰীৰ।
 অপ- বেয়া।
 অপদ্ৰব্য়- অশুদ্ধি।
 অপচেষ্টা- যত্ন।
 অপত্ৰ- অংকুৰ।
 অপচয়- হানি।
 অনুষ্ঠিত- সম্পাদিত।
 অুশাসন- শিল।
 অনুসাৰ- বিধি মতে।
 অপ্সৰা- স্বৰ্গৰ সুন্দৰী।
 অবদ্য়- অকথ্য।
 অপ্ৰাণ- মৃত।
 অপ্ৰহত- অকৃষ্ট।
 অপবংশ- নীচ বংশ।
 অবজ- পদুম।
 অপ্ৰাচীন- নতুন।
- অপ্ৰেম- প্ৰেম নথকা।
- অপ্ৰিত- বিৰক্ত।
- অবচন- গালি।
 অপথে-বেয়া বাটে।
 অপজাতি- নীচ জাতি।
 অপত্য়- সন্তান।
 অপক্ক- কেঁচা।
 অপগণ্ড- নিৰ্বোধ।
 অন্য়ায়- অহিত।
 অন্য়থা- অব্য়।
 অসহ- বেয়া।
 অসম সাহসী- অতি সাহসী।
 অসময়- সময় নথকাত।
 অসত্ৰক- সাৱধান নোহোৱা।
 অসম- উত্তৰ পূব ভাৰতৰ এখন ৰাজ্য়।
 অসম্ভৱ- যিটো নহয়।
 অসমাপ্ত- শেষ নোহোৱা।
 অসম্ভূত- অজাত।
 অসুৰ- দানৱ।
 অসুখী- সুখী নোহোৱা, বেমাৰ হৈ থকা।
 অস্ত যা- লুকাই যা।
 অস্ত্ৰী- অস্ত্ৰ লোৱা।
 অহি- সৰ্প।
 অহংযু- অহংকাৰী।
 অস্ফুট- নেদেখা।
 অহং- গৰ্ব।
- অক্ষ- ৰাৱণৰ পুত্ৰ।
 অহে- অব্য।
 অক্ষক- কন্ঠাস্থি।
 অক্ষম- নোৱৰা।
 অহিতা- নাম।
 অহিংস্ৰ- হিংসা নথকা।
 অক্ষিজল- চকুৰ পানী।
 অহা- উপস্থিত হোৱা।
 অস্বীকাৰ- মানি নোলোৱা।
 অস্থিদহা- অস্থি মজ্জা।
 অস্বচ্ছতা- বিকিৰণ।
 অহলি- জোখ।
 অসুস্থ- বেমাৰ।
 অসন্মত- মানি নোলোৱা।
 অসততা- সতাত নথকা।
 অৰ্ক্ষ্য়- গৰুৰ পক্ষী।
 অৰ্নভ্ৰ- মেঘ নথকা।
 অল্পভাষী- মিত ভাষী।
 অলোক- পাতাল।
 অল্কপাল- কম সময়।
় অৰ্লেক- এজন ৰজা।
 অলীক্- মিছা।
 অলোভ- লোভ নথকা।
 অল্পবিদ্য়া- কম পঢ়া-শুনা।
 অলংঘন- মানি নোলোৱা।
 অৰ্থী- প্ৰাৰ্থী।
 অৰ্ধপ্ৰহ- আদা প্ৰহৰ।
 অৰ্ধায়ু- কম বয়স।
 অৰ্হতা-যোগ্য়তা।
 অলকতিলক- অলকত অঁকা চন্দনৰ তিলক।
 অলুক- লোপৰিহত।
 অলীক- বৃন্দ।
 অল্প- তাকৰ।
 অলিপক- ভোমোৰা।
 অলস্- কামম নকৰা।
 অলুপ্ত- নেহেৰুৱা।
 অল্পজ্ঞ- কম জনা।
 অলক্ষণ- অশুভ চিন।
 অল্পছা- অপল।
 অলৰ্গদ- পানীত থকা সাপ।
 অলক্ষ্য়- মনিব নোৱাৰা।
 অলুই- না-সকলৰ মূল্য়।
 অলমতা- ওলোমা।
 অলপত- অৱশ্য।
 অলাভ্- লাভ নোহোৱা।
 অৰ্পণীয়- শুধৰাই দিয়া।
 অলকত্- আলতা।
 অৰ্থে- কাৰণে।
 অৰ্হণা- প্ৰাৰ্থনা।
 অভিন্- একে।
 অভিলেক- ৰেকৰ্ডাৰ।
 অমদ্য়- ফটিকা।
 অভ্ৰক- আকাশ
 অভূত- নঘটা।
- অভিসৰ্গ- দান।
 অভূ- অভৌতিক।
 অময়া- অমায়া।
 অভ্ৰ- বালিচ্নাদ।
 অভ্য়াহাৰ- লুট কৰা।
 অমনোযোগী- মনোযোগ নিদিয়া।
 অভেদ- অভিন।
 অভিসন্ধ- ঠগ।
 অভিস্ৰৱণ- আস্ৰৱণ।
 অমনুষ্য়- অমানুহ।
 অমতি- দুৰ্মতি।
 অভূ-বিষ্ণু।
 অমমা্- মিচিং ছোৱালীক মৰমতে মতা নাম।
 অভ্য়াপা- লাভৰ আশা।
 অভিযু- আলোককণা।
 অমত- ইচ্ছা নকৰা।
 অভীষ্ট দেৱতা- ইষ্ট দেৱতা।
 অধিৰাণী- স্ত্ৰী সম্ৰাঞ্জী।
 অধীন চিত্ত- চঞ্চল মন।
 অংশকাল- সময়ৰ ভাগ।
 অংগী- দেহবিশিষ্ট।
 অঁই- ম'হৰ গুৱালে ম'হক মাতে।
 এঁকাবঁকা- অনেক বৰণৰ আঁচযুক্ত।
 অংস- যজ্ঞবেদীৰ কোণ বিশেষৰ নাম।
 অঁসত্ৰ- কান্ধত পিন্ধা কবচ।
 অংশে- বৈাগ কৰি দিয়া।
 অংগুলিত্ৰাণ- ধনুযোৰ্দ্ধাই আঙুৱিত পিন্ধা   চৰ্মাৱৰণ।
 অকৰ্মী- কাম নকৰা মানুহ।
 অকম্পিতভাৱে- স্থিৰ হৈ থকা অৱস্থা।
 অকথক- কথা নোকোৱা লোক।
 অকাৰ্পণ্য- উদাৰতা।
 অকুন্ঠচিত্ত- উদাৰমতি।
 অগচ্ছিত- যি ৰক্ষিত নহয়।
 অক্সাইডেছন- অক্সিজেনৰ সৈতে যোগাযোগ হোৱা।
 অথাল- বাচন বৰ্তন ধোৱা।
অগ্নিগৰ্ভ- সূৰ্যকান্ত মণি।
 অগাপিচা- এটা আগত আৰু আনটো পিছত হোৱা।
 অগ্ন্য়ুৎপাত- আগ্নেয়গিৰিৰ পৰা ওলোৱা জুই।
 অগ্নিমুখ- যাৰ জুইৰ দৰে মুখ।
 অগ্নিশুদ্ধ- অগ্নিৰদ্বাৰা শুদ্ধি।
 অগ্নিভু- জুইৰ পৰা জন্ম হোৱা।
 অগ্ৰিম প্ৰাপ্তি- আগধন প্ৰাপ্তি।
 অজল-অস্থান- আশ্ৰয় নোলোৱা।
  অজাতি- জাতি নথকা   মানুহ।
 অজৰামৰ- অজৰ-অমৰ।
- অজ্ঞাপিত- প্ৰকাশ নকৰা।
 অতন্ত্ৰ- তন্ত্ৰহীন।
 অতিপন্ন- স্বধৰ্মৰ পৰা বিচ্য়ুত।
 অতিৰঞ্জিত- বৰকৈ ৰহন লগোৱা।
 অতিশয়ৰূপে- বহুত।
 অত্য়াস্কত- অতিকৈ আসক্ত।
 অত্য়ংকুশ- নিৰংকুশ।
 অদল- ওন্দোলা।
 অদ্ৰিকীয়া- ধৰিত্ৰী।
 অধিকৃত- আয়ত্ত।
 অধিষ্ঠিত- আৱিৰ্ভূত।
 অধ্য়াত্মজ্ঞান- পৰমাত্মা বিষয়ক জ্ঞান।
 অননুশীলন- অনুশীলন।
 অনধিষ্ঠিত- প্ৰতিষ্ঠা নকৰা।
 অননুমেয়- অনুমেয় নোহোৱা।
 অনপেক্ষী- অনপেক্ষিত।
 অনপেক্ষা- প্ৰতীক্ষা নকৰা।
 অনন্ত প্ৰৱাহ- অন্তহীন প্ৰবাহ।
 অনন্তশীৰ্খা- সাপৰ ৰজা বাসুকীৰ পত্নী।
 অনাক্ৰমণ- আক্ৰমণ নকৰা।
 অশন ব্ৰত- খাদ্য় গ্ৰহণ নকৰা ব্ৰত।
 অনৱধান- মনোযোগ নিদিয়া।
 অনলস- আলস্য়হীন।
 অনৱস্থান- চঞ্চল।
 অনাদি-পৰম্পৰা- অনাদি কাললৈকে।
 অনাতাঁৰ সম্প্ৰচাৰ- ৰেডিঅ'ৰ প্ৰচাৰ।
 অনাহাৰী- আহাৰ গ্ৰহণ নকৰা।
 অনিয়মিত কাৰণ- অনিযোজ্য় কাৰণ।
 অনিশ্চিত- অস্থিৰ।
 অনুচাৰী- অনুসাৰী।
 অনুকাম- যি কাম অনুপযুক্ত নহয়।
 অনুনাদী- সদৃশ শব্দ।
 অনপদ্ৰুত- সংগীতৰ এবিধ তাল।
 অনুদ্বায়ী- ভাপ হৈ উৰি নোযোৱা।
 অনুধিতা- পশ্চাদ গমন কৰা।
 অনুদ্য়োগ- যত্ন নকৰা অৱস্থা।
 অনুবাদ্য়- অনুকৰণীয়।
 অনুপ্ৰভা- প্ৰৌজ্জ্বল ৰঙৰ।
 অনুপাম- যাক তুলনা কৰা নাযাায়।
 অনুৰণিত- প্ৰতিধ্বনিত।
 অনুযাগ- পৰিপূৰক যজ্ঞ।
 অনুশায়িত্ব- অনুতপ্ত।
 অনুসৰণ- বেলেগৰ কামম দেখি কৰা কাম।
 অনুসত্ত্বা- অন্তঃসত্ত্বা।
 অনূসুচী- বিস্তৃত আৰু বিষদ তালিকা।
 অন্তৰীক্ষে- আকাশত।
 অন্ত্য়ঋণ- তিনি ঋণৰ শেষ ঋণ।
 অন্তৰ্হিত- নেদেখা হোৱা।
 অন্তলিখিত- খোদাই কৰি লিখা।
 অন্তৰ্বৃত্তি- অন্তৰ্মুখ চাওঁক 
অন্তৰ্বীজ- ফলৰ শাহ।
 অন্তৰ্হৃদয়- হৃদয়ৰ ভিতৰ।
 অন্য়থাচৰণ- বীপৰিত ব্য়ৱহাৰ।
 অননসংস্থান- জীৱন নিৰ্বাহ কৰিবলৈ কৰা   কোনো  এক বৃত্তি।
 অন্বেষ্ট- আশা কৰা লোক।
 অপত্য়হীন- যাৰ কোনো সন্তান নাই।
 অপছন্দ- ভাল নলগা।
 অপভাস- অসাধু উক্তি।
 অপৰপক্ষ- কৃষ্ণপক্ষ।
 অপৰাহত- বাধামুক্ত।
 অপৰহণ-  নদীয়ে সুঁতিক সামৰি লোৱা   পক্ৰিয়া।
 অপস্মাৰ- টোপনিত খোজ কাঢ়ি ফুৰা।
 অপশব্দ- চহা মাত।
 অপশোক- শোক নথকা।
 অময়া ভকত- মায়াক বশ কৰা ভকত।
 অভ্য়ুপায়- অংগীকাৰ।
 অভ্য়াঘাত- কষ্ট।
 অমূলক স্মৃতি- এটা ৰোগ।
 অমিতাশন- সৰ্বভুক।
- অমুখ্য়- অপ্ৰশস্ত।
 অযয়াত্ৰা- শুভহীন যাত্ৰা।
 অম্বৰুহ- শতপত্ৰ।
 অম্লৰাজ- একুৱাৰেজিয়া।
 অম্ল- টেঙা খোৱাদ।
 অম্বল- মিঠা মিহলি টেঙাৰ তৰকাৰী্।
 অযুক্ত প্ৰভাৱ- অতিৰিক্ত শক্তি।
 অৰিহণা- দান।
 অৰণ্য়- জংঘল।
 অযাচিতে- নিবিচৰাকৈ।
 অণমৃতলাল- দেৱ-পুত্ৰ।
 অম্বজাক্ষ- পদুম ফুলৰ দৰে যাৰ চকু।
 অমৃতশেয়- বিষ্ণু।
 অৰা- তেওঁলোক।
 অৰিষ্ট নেমি- অ়্ঝাতবাসৰ সময়ত সহদেৱে বিৰাত   ৰজাৰ ঘৰত লোৱা নাম।
 অৰ্থমন্ত্ৰী- অৰ্থ বিষয়ক মন্ত্ৰী।
 অৰ্থগ্ৰাহী- অৰ্থগ্ৰহণকাৰী।
 অৰ্থবিজ্ঞান- অৰ্থনীতি।
 অৰ্থনীতি- ধন ব্য়ৱহাৰ বিষয়ক নিয়ম।
অৰ্চিতা- যাক পূজা অৰ্চনা কৰা   হয়।
 অৰ্থ কৰি- যাৰ কবিতাত অৰ্থৰ সৌন্দৰ্যটো প্ৰধান   হয়।
 অৰ্ণৱজান- পানী জাহাজ।
 অৰ্ঘ দি- আসা এৰা।
 অৰ্চি- উজ্জ্বল।
 অৰুণোপল- পদ্মৰাগ মণি।
 অলংকাৰী- সৌন্দৰ্যকাৰক।
 অল্পশত- অলপতে ভয় কৰা।
 অলেহ্য়- অন্য়ায়জনক।
 অলিকৃষ্ণ- কলা বৰ্ণৰ ভগৱান শ্ৰীকৃষ্ণ।
 অলপতে অলপ কাটি- অলপতে সাৰি পৰ।
 অল্পত্ব- ৰাগৰ স্বৰসমূহৰ মাজৰ ন্য়ুনতম স্বৰ।
 অৱনিশি- দিনে-ৰাতিয়ে।
 অৱতাৰবাদ- অৱতাৰৰ নিয়ম।
 অৱনতদহা- বীজাণুৰ আক্ৰমণ হোৱা প্ৰষ্টেজ   গ্ৰন্থিৰ বেমাৰ।
 অশাঁতি- অশান্তি।
 অৱশিষ্ট- ব্য়ৱহাৰ কৰাৰ পিছত বাকী ৰোৱা।
 অশৰাধী- শৰাধ নকৰা।
 অশ্ৰোত্ৰীয়- বেদ নপঢ়া ব্ৰাহ্মণ।
 অশ্ববনী- সাতাইশটা নক্ষত্ৰৰ প্ৰথম নক্ষত্ৰটো।
 অসংযম- ইন্দ্ৰিয় দমনৰ অভাৱ।
 অষ্ট মহিষী- ভগৱান শ্ৰীকৃষ্ণৰ আঁঠগৰাকী পত্নী।
 অসমান্- সমান নোহোৱা।
 অসন্তোষ- বেজাৰি।
 অস্তিত- বৰ্তমানতা।
 অহস্তক্ষেপ নীতি- চৰকাৰে গ্ৰহণ কৰা এক   বাণিজ্য়িক নীতি।
 অস্বানতন্ত্ৰ্য়- পৰাধীনতা।
 অক্ষয়িষ্ণু- প্ৰত্য়েক বাৰে ব্য়ৱহাৰ কৰি   থাকিলেওঁ শেষ নোহোৱা অৱস্থা।
 অক্ষিপ্তিকা- তাল।
 অক্ষৌহিনী- হাতী।
 অক্ষৰাধাৰাৰ- একোটা অক্ষৰৰ মুখৰ বা নাদযুক্ত   ধ্বনি।
  অহানিকৰ গেছ- ৰাসায়নিক   পদাৰ্থৰ সৈতে বিক্ৰিয়া নকৰা এবিধ গেছ।
  অসুখীয়া- কেতিয়াওঁ সুখ   নোপোৱা।
 অৱসৰ্ণ- সামন জাতি নোহোৱা।
  অষ্টাশীতি- অষ্টাশী।
 অশ্বশাল- ঘোঁৰা থকা ঠাই।
 অৱহেলা- অত্য়াচাৰ।
 অৱে- সম্বোধনবাচক শব্দ।
 অশলাগ- উপকাৰ স্বীকাৰ নকৰা লোক।
 অৱৰ সচিব- সচিবৰ অধীনৰ এজন কৰ্মচাৰী।
অলমকাৰ- আভূষণ।
 অৰ্থকামী- অভিলাষী।
 অৰুণাৰ্শ্ব- সূৰ্য ৰথৰ ঘোঁৰা।
 অৰিষ্ট- মংগল।
 অযথাৰ্থ- মিছা।
 অমিতাচাৰ্- অসংযম।
 অমনুয্য়তা- মনুষ্য়ৰ যোগ্য় নোহোৱা গুণ।
 অভ্য়ুত্থায়ী- অভ্য়ুত্থানকাৰী।
 অভিযান্ত্ৰিক মনোবিজ্ঞান- ক্ৰিয়াৰ স্বৰূপ   নিৰ্ধাৰণ।
 অভিক- কামুক।
 অভিজ্ঞতা- দেখি-শুনি লাভ কৰা জ্ঞানসমূহ।
 অভিকথিৰ- অভিযুক্ত।
 অভাংভাং- একো নথকা।
 অভিগ্ৰস্্ত- ভূগি থকা।
 অব্লা- অথনি।
 অব্য়য়- ব্য়য় নোহোৱা।
 অবুদ্ধি- বুদ্ধি নথকা।
 অবিৱেচনা- বিৱেচনা নকৰা।
 অবাধ ভৰ্মণ- যি ভ্ৰমণ কৰোতে  বাধা প্ৰদান   কৰা।
 অবিদ্য়য়মান- অৱৰ্তমান।
 অবাস্তৱিক- বাস্তৱ নোহোৱা।
  অবিধেয়- অনিয়ম।
 অবালক- সৰু ল'ৰা।
  অবিদ্য়া- পঢ়া-শুনা   নকৰা।
 অবিকাৰী- লৰচৰ নোৱা।
 অবাধ ক্ষমতা- অখণ্ড ক্ষমতা।
 অপ-ভাষা- সামান্য় ভাষা।
 অপৰিগৃহীত- অগৃহীত।
 অৰাংমুখ- কোনো কথানে আশা এৰি নিদিয়া।
 অপৰাঘ কাহিনী- ৰহস্য়ৰ ঘটা উদঘাটন।
 অপৰাপৰীয়া- খেল।
 অপক্ৰিয়া- অপকৰ্ম।
 অন্নৰসজ- আহাৰৰ পৰা ওলোৱা বগা ৰস।
 অন্বেষণ- বিচাৰণ।
 অন্তৰ্ভুক্ত- ভৰাই দিয়া।
 অন্ত্য়শ্বৰ লোপ- শব্দৰ শেষত থকা স্বৰধ্বনিৰ   লোপ।
 অন্তৰ্বতী- অন্তৰ্গত।
 অন্তৰ্দৃষ্টি- আত্মদৰ্শন।
 অন্তৰ্দেশীয় পৰিৱহণ- দেশৰ ভিতৰৰ।
 অন্তিম-পত্ৰ- উইল।
 অন্তৰ্বিপ্লৱ- গৃহযুদ্ধ।
 অন্তৰ্জ্বালা- অন্তৰ্গ্লানি।
 অন্ত্য়মিল- শেষৰ বৰ্ণ দুটা মিল থকা ।
 অন্তিম কাল- সেষ নিশ্বাস ত্য়াগ কৰাৰ আগৰ   সময়খিনি।
 অন্তৰ্বেগ- হৃদয়ৰ আবেগ।
 অন্নাভাৱ- খাবলৈ নোপোৱা অৱস্থা।
 অপদ্ৰব্য়ণ- বস্তুৰ পৃথক কৰা পদ্ধতি।
 অপচ্ছায়া- ছায়াপূৰ্ণ আকাৰ।
 অপক্ৰম- পলায়ন।
 অপতন- পৰি নোযোৱা।
 অপকৰ্ম্ম- বেয়া কাম।
 অন্য়গামী- অন্য় ঠাইলৈ যোৱা।
 অন্বেষণ শুল্ক- তদন্তৰ দিব লগীয়া ধন।
 অপগতি- বেয়া দশা।
 অপচিত- অপব্য়ায়িত।
 অন্ত্য়াশ্ৰম- চাৰিখন আশ্ৰমৰ ভিতৰত শেষৰ   আশ্ৰমখন অৰ্থাৎ সন্ন্য়াস ধৰ্ম।
 অন্নসাৰ- আহাৰৰ পৰা উৎপত্তি হোৱা সাৰ।
 অন্নকূট- অন্নৰ পাহাৰ ।
 অন্ত্য়ানুপ্ৰাস- শব্দালংকাৰ।
 অন্তশয্য়া- মৃত্য়ুশয্যা।
 অন্ধসন্ধি- অৱকাশ।
 অন্বীক্ষা- পৰ্যালোোচনা।
 অনুৱৰ্ততীী অৱবাহ- কোনো কামৰ ফলত   উৎপত্তি  হোৱা জলধাৰা।
 অনৈক্য়- মিল নথকা।
) অনৌচিত্য়- যিটো উচিত নহয়।
) অনুদ্দেশ- বিচাৰি নোপোৱা।
 অনুধ্য়ান- অনুধ্য়ানকাৰী।
 অনুদিত- উদিত নোহোৱা।
 অনুক্ৰমধ্বনি- যিটো ধ্বনি একাদিক্ৰমে ইটোৰ   পিছত আনটো দেখুৱাব পাৰি।
 অনিয়ম- নিয়ম নমনা।
 অনিৰ্বেয়- যাক নোমাব নোৱাৰি।
 অনন্য় সহায়- অদিক সহায় কৰা।
 অনন্য়ব্ৰত- সংকল্প নথকা।
 অনন্তপ্ৰকাশ- যাৰ প্ৰকাশৰ শএষ নাই।
 অধ্য়াত্মৰতি- পৰমাত্মাৰ ধ্যানত ৰত লোক।
 অধোনিবাসী- পাতাত বাস কৰা লোক।
 অধমাধম- অধিক বেয়া।
 অদ্বৈতবাদ- এজন মাথো ঈশ্বৰত বিশ্বাস।
 অধঃকৃত- অৱনমিত।
 অধৰকোণ- ওঁঠ।
 অদম্য়- অবাধ্য।
 অদিকা- প্ৰয়োজন নোহোৱা।
 অৰ্থবনিধি- অৰ্থববেদ বিষয়ত নিপুণ।
 অথে- নিজৰ।
 অধঃকৰণ- তললৈ নমোৱা।
 অদ্বয়বাদ- তাত বাহিৰে একো নাই।
 অদ্যভক্ষ- আজিৰ আহাৰ।
 অধনুৱা- ধন নলগা।
 অত্য়াশা- অতিৰিক্ত আকাংক্ষা।
 অতীৱ- বহুত।
 অতি মন্দা- বজাাৰৰ দৰৰ আকস্মিক পতন।
 অতিবাহ- অতিক্ৰম।
 অত্য়ন্ত- অধিক।
 অত্য়ায়ত- অতি বহলাই।
 অজলীয়- পানীৰ বাহিৰে অন্য় পদ্ধতি।
 অচি- ইচ্ছা-পত্ৰৰ কাম কাযক।
 অগ্নি শালি- এবিধ শালিধান।
 অগ্ন্য়াহিত- অগ্নিহোত্ৰী।
 অ'ছ'পী- কইনা।
 অঁক- তাক।
 অংগ- কোনো অংশ।
 অংগাৰধানী- কয়লাৰ পাত্ৰ।
 অংশক্- বিভাজক।
অঁ- বাৰু।
 অকৰ- নিষ্কৰ।
অকাজ- সাচপাৰ।
 অংশুক গ্ৰহ- হাতীৰ গৰাকী।
 অংগত্ৰ- অংগত্ৰাণ।
 অংকুৰকল্প- গজালিসদৃশ।
 অংকী- দাগ থকা।
 অংগৰাজ- যয়াৰ শৰীৰ ধুনীয়া।
 অকণ- এতিয়া।
 অকৃতী- অয়োগ্য়।
 অকুপিত- অক্ৰুদ্ধ
 অক্ৰম-ক্ৰম নথকা।
 অখিলামাধৱ- বিষ্ণু।
 অগজৱ- হৰধনুখনৰ নাম।
 অগিৰ- অগ্নি।
 অগ্নিদেৱা- নক্ষত্ৰ।
 অগ্ৰদায়- বইনা।
 অচিৰে- সোনকালে।
 অজনক- জনক হ'ব নোৱাৰা।
 অজমুখ- অজৰ নিচিনা মুখ।
 অনুভা- বিজুলী।
 অতন্দ্ৰতা- টোপনী নহা।
 অতিগন্ধ- গন্ধক।
 অতিমাত্ৰা- মাত্ৰা চুই যোৱা।
 অতিশক্তি- মহাবীৰ।
 অ়্ঝাপনীয়- গোপনীয়।
 অজড়়- জীৱ থকা।
 অচিগি- নখ।
 অঘ- পাপ।
 অগ্নিসখা- বায়ু।
 অগ্নিকেতু- ধোৱা।
 অগ- সূৰ্য।
 অকাৰ্যকাৰী- কামত নলগা।
 অকৃতধী- অমাৰ্জিত বুদ্ধি।
 অকৃপ- দয়া নকৰা।
 অখহ- মিলিব নোৱাৰা।
 অগৌৰৱ- গৌৰৱ নকৰা।
 অগ্নিবিন্দু- ফিৰিঙতি।
 অগ্নিতাপ- জুইৰ তাপ।
 অগ্নিম- দলপতি।
 অগ্নিকাষ্ঠ- ইন্ধন।
 অখট- খাল নোহোৱা।
 অক্য়াতিকৰ- লাজলগা।
 অকবু- কাণ্ডজ্ঞান।
 অঁকৰা- মানি নলৈ কাজিয়া কৰা স্বভাৱৰ।
 অকচ- তপা।
 অংশু- কাপোৰ।
 অংহতি- সংকট।
 অ'ইকাম- খামতিসকলৰ গীত।
 অংকুশ মুদ্ৰা- শাস্ত্ৰীয় নৃত্য়ৰ এক ভংগী।
 অংগকৰ্ম- অনুলেপন।
 অংগৰক্ষক- ৰক্ষা কৰা লোক।
 অঁহীয়া- আঁহযুক্ত।
 অকস্মাৎ- হঠাতে হোৱা ঘটনা।
 অখাইদৈ- ভৰপুৰ।
 অক্লান্ত- ভাগৰি নথকা।
 অগ্ৰাক্ষি- চকুৰ ওপৰৰ অংশ।
 অচিহ্নিত- চিহ্ন নথকা।
 অচিৰাংশু- বিদ্য়ুৎ।
 অচল- লৰচৰ নকৰা।
 অগ্নিদীপক- জুইৰ পোহৰ।
অধৰবিম্ব- বিম্ভ ফলবিধৰ দৰে   ৰঙা বৰ্ণৰ।
 অধিকাৰী- গৰাকী।
 অধৰ্মাচাৰ- ধৰ্মক নমনা।
 অধিকাৰস্থ- অধিনস্থ।
 অধিষ্ঠান- চক্ৰ।
অধিভাৰ- অদিক ওজনৰ।
 অধ্য়াহৃত- যিটো অদ্য়াহাৰ কৰা হয়।
 অধোৰষ্ঠীয়- নিম্ন ঔষ্য।
 অধ্য়াস- গুণৰ 
অননুষ্ঠিত- অনুষ্ঠিত নকৰা।
 অনঘকৃষ্ণ- ভগৱান। 
 অননুমত- অনুমত নথকা।
 অনন্য়দৃষ্টি- অন্য় ঠাইত চকু নপৰা।
 অবৰ- বিৰতিবিহীন।
 অ ষ্টেইজ- অভিনয় কৰাৰ মূহুৰ্ত্তত।
 অনৰ্থ- অযথা।
 অনৱৰোধ- অৱৰোধহীন।
 অনংমোহন- শ্ৰীকৃষ্ণ।
 অনংশ- অনাধিকাৰী।
 অনঘ- পাপ নকৰা।
 অনংগদেৱ- কামদেৱ। 
 অনাময়-  চাফ-চিকুণ ঘৰ।
 অনাবাৱে- বতাহ নবলা ঠাই।
 অনাাতপ- ৰ'দ নপৰা।
 অনাজৰীৰে- জৰীহীন।
 অনাৱাসিক- আৱসিক নোহোৱা।
 ্নিবাৰ- নিবৃত্তি   নাইকিয়া।
 অনাহক- যাৰ প্ৰয়োজন নাই।
 অনিপুণ- যি নিপুণ।
 অনিবাৰ্য্য সেৱা- অত্য়াৱশ্য়কীয় সেৱা।
 অীশকৃষ্ণ- মহান গুণৰ অধিকাৰী।
 অনুক্তপূৰণ- খালী ঠাই পূৰ কৰা।
অনুনাথনা- উপাসনা।
 অনুতপ্ত- মনত তাপ পোৱা।
 অনুজ্ঞাত- আদেশপ্ৰাপ্ত।
 অনুদান- চৰকাৰৰ পৰা প্ৰদান কৰা সহায়।
 অুদৰ- ক্ষীণ।
 অনুকাশ- আলোকৰ প্ৰতিফলন।
 অনুখন- প্ৰত্যেক দিনাই।
 অনুগ্ৰ- খং নথকা।
 অনুদ্দাত- ওখ বা চাপৰ নোহোৱা।
 অনুপ্লৱ- সহায়।
 অনুবিভা- বিভাগৰ ওপৰৰ বিভাগ।
 অুবাত- বতাহৰ ফালে ।
 অনিৰূপতি- নিৰ্ণয় কৰা নহয়।
 অনিৰুদ্ধি- কষ্ট পোৱা।
 অনিবাৰ্পিত- নুমাই নোযোৱা।
 অনুত্তেজিত- উৎসুক হৈ নথকা।
 অনুপম্- যাক তুলনা কৰিব নোৱাৰি।
 অনুশয়- আগৰে পৰা মনত ৰাখি থোৱা হিংসা ভাৱ।
 অনৈসৰ্গিক- প্ৰাকৃতিক নোহোৱা।
 অদ্ৰিনাথ- পৰ্বতৰ ৰজা অৰ্থাৎ হিমাৱয় পৰ্বত।
 অধঃকেন্দ্ৰ- পৃথিৱীৰ ভিতৰত ঘটি থকা ভূমিকম্প।
 অধীৰতা- স্থিৰ হৈ নথকা অৱস্থা।
 অধিসঞ্চাৰ- পূৰ্বপূৰুষৰ দৈহিক গুণ।
 অনভিজ্ঞ- অভিজ্ঞ নোহোৱা।
  অনাখৰী- পঢ়া শুনা নকৰা   লোক। 
 অনৱস্থিৰ-  অস্থিৰ অৱস্থা।
 অকায়- দেহ নথকা।
 অকৃত্ত- খকণ্ড নোহোৱা।
 অগণিত-  অসংখ্য।
 অগ্নিজ- এবিধ ঔষধি উদ্ভিদ।
 অগ্নিবীৰ্য- জুইৰ পৰা ওলোৱা তেজ।
 অগ্নিমন্দ- আহাৰ জীণ নোহোৱা।
 অচিলা- কাৰণ দেখুওৱা।
 অজলা গাঠি- জৰীৰে বন্ধা এটা গাঠি।
 অঞ্জনাভ- অঞ্জনৰ দৰে শোভা থকা।
 অজিহ্- ভেকুলী।
 অুবীক্ষণ- চকুৰে ধৰিব নোৱোৰা বস্তুক চাবলৈ   ব্য়ৱহাৰ কৰা এখ বিশেষ যন্ত্ৰ।
 অট'কবি- নিজকে যুক্ত কৰা ভীতি।
 অতন্দ্ৰিতা- যাৰ  নিদ্ৰা নাই।
 অতিথিশালা- আলহী  থকা ঘৰ।
 অতিশীত- বহুত ঠাণ্ডা।
 অদ্ৰীশ- হিমালয় পৰ্বতৰ নাম।
 অধিকাৰভ্ৰষ্ট- অধিকাৰচ্য়ুত।
 অধদিক মাছত বগলী কণমা- বহুত সুখত দোখ পোৱা।
 অধীন্- স্বাধীনতা নোপোৱা।
 অধ্য়াসন- এতিয়া।
 অধোক্ষজ- ভগৱান।
 অননুমোদন- মঞ্জুৰ নহয়।
 অনন্য়প্ৰীতি- একান্ত ভক্তি।
 অনৱসাদ- ক্লান্তি নলগা।
 অনাভৃত- সকলোৰে।
 অনিবদ্ধ- প্ৰচলিত হৈ থকা প্ৰাচীন গান।
 অনুচিকৰ্ষা- বেলেগৰ পৰা শিকিবলৈ কৰা    ইচ্ছা।
 অনুগ্ৰহ পাত্ৰ- যাক দয়া কৰা হয়।
 অনুনাদন- বাদ্য়যন্ত্ৰৰ সুৰৰ লগত মিলোৱা।
 অনুস্মৃতি- আগতে ঘটি যোৱা ঘটনা মনত পেলোৱা।
 অন্তকাল- মৃত্য়ুৰ সময়।
 অন্তৰস্থ- হৃদয়ৰ ভিতৰত থকা।
 অন্তৰীক্ষবাসী- মহাকাশৰ বাসিন্দা।
 অন্তৰি- ভিতৰি।
 অন্তমূল- এবিধ ঔষধি লতাজাতীয় উদ্ভিদ।
  অন্তৰীঘচাৰী-    আকাশ।
 অন্তৰা- অন্তৰি- ওচৰৰ নোহোৱা।
 অন্তৰংগা- আপোন।
 অন্তঃস্থ- মাজত থকা।
 অন্তৰ্মুখী- সংসাৰৰ মায়া মোহ এৰি সন্ন্য়াস   ব্ৰত বা ঈশ্বৰৰ ভক্তিৰ ফালে মন ঢাল খোৱা।
অন্নপূৰ্ণ- সকলোবোৰ বস্তুৰে   ভৰপুৰ হৈ থকা।
 অপগত- যাক আঁতৰাই দিয়া হয়।
 অপচাৰ নিৰোধ- দুৰ্নীতি ৰোধ কৰা।
 অপপ্ৰেৰণা- বেয়া কাম কৰাত  উৎসাহ দিয়া।
 অপমিশ্ৰণ- বেয়া বস্তু মিলাই দিয়া কাম।
 অপৰাত্ৰ- শেষ নিশা।
 অপৰাভূত- যাক হৰুৱাতো সম্ভৱ নহয়।
 অপৰকাল- বেলেগ সময়।
 অপব্য়ৱহাৰ- যি ব্য়ৱহাৰ কৰাতো উচিত নহয়।
 অপৰিকল্পিত- আগ-পাচ নুগুণা।
 অপযাত- গুচি যোৱা।
 অপব্য়য় কৰ- অযথা ব্য়য় কৰ।
 অপৰিপুষ্টৃ- ভৰপুৰ নোহোৱা।
 অপ্ৰতিৰোধ- প্ৰতিৰোধৰ অভাৱ।
 অপ্ৰতিষ্ঠা- যাক প্ৰতিষ্ঠা কৰা হোৱা নাই।
 অপ্ৰত্য়াখান- স্বীকাৰ কৰা।
 অপ্ৰবাসী- বিদেশত বাস নকৰা।
 অপ্ৰতিষিদ্ধ- প্ৰতিষেধহীন।
 অপ্ৰতিবন্ধ- অবাধ।
 অপ্ৰকৰ্ষিত- অনতিক্ৰান্ত।
 অপ্ৰতিসম- সমমিতি নথকা।
 অপ্ৰতিযোগী- যাৰ কোনো প্ৰতিযোগী নাই।
 অপ্তুল্- নোজোৰা।
 অপ্ৰাণী- প্ৰাণী নথকা।
 অপ্ৰেক্ষিত- যাক দেখা নাই।
 অপ্ৰস্তুত প্ৰশংসা-  প্ৰশংসা কৰিবলৈ   প্ৰস্তুত নোহোৱা।
 অবাত- বতান নবলা।
 অবল- শক্তিশালী নোহোৱা।
 অ-বৰ্ণ- অ আখৰ।
 অবিকল প্ৰতিৰূপ- প্ৰায় বহুখিনি একে নিচিনাই।
 অবিভাজ্য়- যাক ভাগ কৰিব পৰা নাযায়।
 অবিশ্বাসী- যোন বিশ্বাসৰ যোগ্য নহয়।
 অবিক্ষিপ্ত- নিৰ্জু স্বভাৱৰ।
 অভয়পদ- যোনে সাহস দিয়ে।
 অভিঘাতক-  যোনে আঘাত কৰে।
 অভিবাসন- বেলেগ দেশলৈ গৈ তাতেই বাস কৰা।
 অভিযাচন- সাধনি।
 অভিনিৱেস- সোমোৱা।
 অভিলেখ ন্য়ায়ালয়- আদালতৰ বিভিন্ন কাগজ-পত্ৰ।
 অভিসময়- প্ৰতিনিধিসকলৰ সভা।
 অভিশ্য়ন্ত- শোভাবৰ্ধক।
 অভ্য়সন- অভ্য়াস কৰা কাৰ্য।
 অমনোযোগ- মন নিদিয়া কাৰ্য।
 অমাত্ৰ- পৰমব্ৰহ্ম।
 অমৰাংগনা- দেৱী।
 অমিশ্ৰ- মিহলি নোহোৱা।
 অমাত্য়বৰ্গ- মন্ত্ৰীপৰিষদ।
 অমৰ্দিত- অপৰাজিত।
 অমূৰ্তক- বহুত নোদোকা।
 মাৰ্গ- বেয়া পথ।
 অণিল্- একতা নোহোৱা।
 অমোল- যাক মূল্য় দি পাব নোৱাৰি।
 অম্লজান- বায়ু আৰু পানীৰ উপাদান।
 অযথা- অনৰ্গল।
 অমৃত মহল-  কৰ্ণাটক ৰাজ্য়ত দেখা পোৱা   যায়।
 অযত্নকৃত- চেষ্টা নকৰাকৈ সম্পূৰ্ণ কৰা।
 অম্লবৃক্ষ- তেঁতেলী গছ।
 অৰ- চকাৰ দণ্ড।
 অৰস- সোৱাদ নথকা।
 অয়ি- সম্বোধন কৰি মতা মাত।
 অযোগ্য়তা- উপযুক্ত নোহোৱা।
 অৰপি- টিঙিৰি কাঠ।
 অৰাষ্ট্ৰীয় সমাজ- নাগৰিকৰ সমাজ।
 অযুক্ত- যোগ হৈ নথকা।
 অম্লতা- টেঙা সোৱাদ।
 অযতনে- চেষ্টা নকৰাকৈ।
 অৰক্ষিত- ৰক্ষিত নোহোৱা।
 অৰীতীয়া- অনাচাৰী।
 অৰ্থবোধ- অৰ্থবুজ।
 অৰ্থ- ধন-সম্পত্তি।
 অভ্যাখান- মিছা বদ্নাম।
 অভ্য়ষিম-  সকলোতকৈ শ্ৰেষ্ঠ।
 অভ্য়াস- প্ৰত্য়েক দিনাই কৰা আচৰণ।
 অণুষ্য়পত্ৰ- কুলীন।
 অমিতাভ- দিবাকৰ।
 অমায়- ব্ৰহ্ম।
 অমূদ্ৰাংকিত- বৈশিষ্ট্য়মূলক চিন থকা।
 অৰক্ষা- ৰক্ষা নথকা।
 অৰ্থব্য়াপক- জ্ঞানব্য়ঞ্জন।
 অল্পসংখ্যক বৰ্গ- তাকৰীয়া সভাসদ।
 অৱৰোপণ- বিভিন্ন বিচ্ছিন্ন অংশৰ সমাহাৰ।
 অৱক্ষীণ- নষ্ট কৰা।
 অশাশ্বত্- অচিৰস্থায়ী।
 অশনি- ব্ৰজপাত।
 অশ্ৰুপাত- চকুৰ পানী ওলোৱা।
 অশ্বগন্ধা- ঔষধত ব্য়ৱহাৰ কৰা এবিধ লতা গছ
 /অশ্ৰদ্ধঃ শ্ৰদ্ধাহীন।
 অষ্টৰস- কাব্য়ৰ আঁঠবিধ ৰস।
 অসংবৃত- বস্ত্ৰ নথকা।
 অষ্টাদশ- ওঠৰ।
 অসংখ্য- গণি শেষ কৰিব নোৱাৰা।
 অষ্টোত্তৰশত- এশ আঁঠ।
 অসংগতি- বেয়া সঙ্গতি।
 অষ্টনৱতি- আঐঠানব্বৈ।
 অসমাপিকা ক্ৰিয়া- যি ক্ৰিয়াই বাক্য় সম্পূৰ্ণ   নকৰে।
 অসহনীয়- সহ্য় কৰিব নোৱাৰা অৱস্থা।
 অসন্মোহ- যথাৰ্থজ্ঞান।
 অসম্ভাৱনীয়- অঘটনীয়।
 অসুৰৰ আলি- গুৱাহাটী মহানৰৰ ওচৰৰ এটা আলি।
 অস্তগত- মাৰ যোৱা।
 অসুস্থতা- বেমাৰ হৈ থকা অৱস্থা।
 অস্তৰক- ভূ-গৰ্ভস্থ শিলাস্তৰ।
 অস্কিপিটেল- মূৰৰ পাবৰ অংশ।
 অহম্মখ- যধামুৰ্খ।
 অস্বস্তিকৰ- অশান্তিজনক।
 অঙৰহ্- সদায়।
 অক্ষদণ্ড- মেৰুদণ্ড।
 অক্ষি বিলাপ- চকুৰ আকাৰ।
 অক্ষত-যোনী- বয়স নোপোৱা।
 অক্ষয় বট- গয়াত থকা এজোপা অমৰণ বট গছ।
 অসূয়া- লোকৰ গুণ সহ্য় কৰিব নোৱাৰা।
 অসমৰ্থনীয়- যাক সমৰ্থন কৰিব পৰা নাযায়।
 অশ্বূমেঘ- ঘোঁৰাৰ মাংসৰ দ্বাৰা হোম দিয়া পূজা   বা যজ্ঞ।
 
 অভিলক্ষক- দূৰবীক্ষণত লক্ষ্য়বস্তুৰ ওচৰফালে   থকা কাঁচ।
 অভ্য়াবৃত্তি- পুনৰাই নকল কৰা।
 অভেৰি- ডিম্বকোষ প্ৰজনৰ বাবে প্ৰস্তুত হোৱা   অৱস্থা।
 অভ্ৰংলিং- বায়ু।
 অভ্ৰৰোহ- বৈদুৰ্য মণি।
 অভিস্নেহ- চেনেহ।
 অভিলংঘন- অতিক্ৰম কৰা।
 অভাৱী- দুখীয়া।
 অবেৰন্- ইওৰেনাছৰ এটা উপগ্ৰহ।
 অবিশ্ৰাম- অবিৰন্ত।
 অব্ধি- জলধৰ।
 অভীষ্টসিদ্ধি- ইচ্ছা পূৰণ।
 অমতি- প্ৰৱঞ্চক।
 অভেদ্য়- টান।
 অভ্য়স্ত- অভ্য়াস কৰা।
 অমদ্য়পায়ী- যোনে মদ নাখায়।
 অভিমুক্ত- অভিযোগৰ পৰা মুক্তি পোৱা।
 অভিব্য়াপ্ত- সম্য়কৰূপে ব্য়াপ্ত।
 অভিমন্য়ু- আত্মমৰ্যাদাসম্পন্ন।
 অভ্য়াগত- অতিথি।
 অভ্ৰগান- হস্তী।
 অভিকন্ঠ- নিৰ্ভীক কন্ঠ।
 অবিশ্বসনীয়- যাক বিশ্বাস কৰিব পৰা নাযায়।
 নৰিয়াৰ পৰা হোৱাত বাজে আন প্ৰকাৰৰ মৃত্য়ু।
 অপনেয়- দূৰীকৰণীয়।
 অপৰাধ বিজ্ঞান- অপৰাধী মানসিকতা।
 অপৰাহ্ন- দিনৰ পাচৰ ভাগ।
 অন্নশেষ- এৰেহা।
 অন্ধৰা- আধা জ্বলি থকা আৰু আধা জ্বলি নথকা   অৱস্থা।
 অপথ্য়- নৰিয়া বৃদ্ধি কৰা বস্তু।
 অপৰাধীন-  বেলেগৰ অধীন নোহোৱা।
 অপৰা- পশ্চিম দিশ।
 অপহতি- ধবংস বিস্তাৰ কৰা।
 অপ্ৰতিশাসন- দ্বিতীয় কোনো শাসন নথকা।
 অপ্ৰতিজ্ঞ- যাৰ মন স্থিৰ নহয়।
 অপ্ৰতিপক্ষ- যাৰ প্ৰতিপক্ষ নাই।
 অপ্ৰকাশ্য- গোপনীয়।
 অপ্ৰকৃষ্ট- উৎকৃষ্ট নোহোৱা।
 অপ্ৰধান- যোন মূখ্য় নহয়।
 অপোহন- দুবিধ দ্ৰৱক পৃথক কৰা এক বিশেষ ধৰণৰ   পদ্ধতি
 অপ্ৰতিৰুদ্ধ- যাক প্ৰতিৰুধ কৰা হোৱা নাই।
 অপ্ৰতিকাৰ- প্ৰতিকাৰৰ অভাৱ।
 অপৰিস্ৰুত- ছেকি যাক পৰোশধন কৰা নহয়।
 অপশালী- অপক্ষাশূন্য়।
 অপসাৰণ- আঁতৰোৱা কাৰ্য।
 অপৰোধ-  বৰ্জন কৰা।
 অপষ্কৰ- মলদ্বাৰ।
 অপহস্ত- হাতৰ বাহিৰলৈ গুচি যোৱা।
 অপৰাত্ৰ- ৰাতিৰ শেষ সময়খিনি।
 অন্য়োন্য়ে- পৰস্পৰে।
 অপডাউৱা- দুষ্ট।
 অন্ননলী যোনডাল নলীৰ দ্বাৰা খাদ্য় পৰিপাক   তন্ত্ৰলৈ যায়।
 অন্য়পুষ্ট- বেলেগে প্ৰতিপালন কৰা।
 অনুত্তৰ- যাৰ উত্তৰ দিবলৈ নাই।
 অনুদ্য়ত্- উদ্য়োগী নোহোৱা।
 অনিয়ম্কৈ- নিয়মৰ বিপক্ষে।
 অনাহ্ত- যাক মতা হোৱা নাই।
 অনিলশখ- বহ্নি।
 অনাৰেৰী মেজিষ্ট্ৰেত- বিনা বেতনে বিচাৰ কৰা   লোক।
  অনাৰ্ষ- অবৈদিক।
 অৱকল্প- দেখাত যোন সন্মানৰ যোগ্য়।
 অনন্য়মতি- দৃঢ়মতি।
 অনন্তপাল- কাশ্মীৰৰ এজন সেনাপতি।
 অননুগতি- ভক্তি বা অনুগতিৰ অভাৱ।
 অধ্য়ক্ষ- ৰক্ষক।
 অধীনতা- তলতীয়া।
 অধিজ্য়- ধনুত গুণ লগোৱা কাৰ্য।
 অদ্ৰিৰাজ-  হিমালয় পৰ্বত।
 অধঃপাতে- ধব্বংস পথে।
 অধমুখ্- অধোমুখ্।
 অদ্ৰৱণ- গলি নোযোৱা।
 অদৰ্শন- দেখা নোপোৱা।
 অথালি-পথালি- দীঘ-প্ৰস্থ।
 অথাই- দ'।
 অতৃপ্তি- সুখী নোহোৱা।
 অত্য়াদৰ- অতি আদৰ।
 অতিশব্দবিজ্ঞান- অতিশব্দৰ ব্য়ৱহাৰ।
 অতিলোলুপ- বেছি লোভ।
 অতিতৃষ্ণা- পিয়াহত অন্ঠ কন্ঠ শুকাই যোৱা   অৱস্থা।
 অন্ঠেকন্ঠে- ডিঙিৰ গুৰিলৈকে।
 অতিনৈতিকতা- নৈতিকতাক লৈ আতিশয্য।
 অতিচৰা- মাটিত ফুলা পদ্ম।
 অতিবাহ্য়- অতিবাহিত।
 অতিমান- অধিক সন্মান।
 অতিৰোহিত- প্ৰকাশিত।
 অতিভোক্তা- জোখতকৈ অধিক খাদ্য় গ্ৰহণ কৰা।
 অতিৱৰ্তিত- অতিক্ৰান্ত।
 অতিবাত- ধুমুহা।
 অতিলংঘন- ব্যাভিচাৰৰ সীমা চেৰাই যোৱা।
 অত্য়াপন্ন- অধিক আপদযুক্ত।
 অত্য়ুক্তি- বেছি বঢ়াই কোৱা কথা।
 অথান্তৰ- অথন্তৰ।
 অত্য়- বেগেৰে যোৱা ঘোঁৰা।
 অতুল্য়প্ৰকাশ- তুলনা কৰিব নোৱাৰা প্ৰকাশভংগী।
 অদৰিশন্- দেখা নোপোৱা।
 অৎলাংন- বেয়া মনোভাৱৰ লোক।
 অদীৰ্ঘসূত্ৰ- কাম কৰোতে যোনে দেৰী নকৰে।
 অধম্- পাষণ্ড।
 অদ্ৰষ্টব্য়- চাব নলগীয়া।
 অধৰ চুম্বন- অধৰ।
 অধিকন্তু- বিশেষত।
 অধোদিশ- নিম্নদিশ।
 অনতি- বেছি নোহোৱা।
 অননুৰূপ- অনুৰূপ।
 অনন্য়ধৰ্মা- একমাত্ৰ ধৰ্মবিশিষ্ট।
 অনভিব্য়ক্ত- প্ৰকাশ নকৰা।
  অনাগম্য়- দুষ্প্ৰাপ্য়।
 অনা- এবাৰ ভজা।
 অনাৱশ্যক- প্ৰয়োজন নোহোৱা।
 অনুগ্ৰাহক- অনুগ্ৰহ কৰোতা।
 অনুকাৰিতা- নিজৰ জীৱ বচাবৰ বাবে কোনো প্ৰাণীয়ে   বেলেগৰ ৰূপ ধাৰণ কৰা।
 অনুনাদ- প্ৰতিধ্বনি।
 অনুদ্বেগ- উগুল থুগুল নলগা অৱস্থা।
  অৱহেলা- সন্মান নোপোৱা।
 অশালীন- অভদ্ৰতা।
 অশকুন- যি লক্ষণ শুভ নহয়।
 অশ্বিন- অশ্বৰূপিনী সংজ্ঞাৰ গৰ্ভত জন্ম হোৱা   সূৰ্যৰ দুজন পুত্ৰ সন্তান।
 অশ্ৰ্ৰেষ্ঠ- মহান নোহোৱা।
 অশ্ৰপ- ৰাওক্ষহ।
 অশ্ব- ঘোঁৰা।
 অশ্বপতি- কেকয় দেশ নৃপতি।
 অশুদ্ধি- শুদ্ধ নোহোৱা অৱস্থা।
 অৱৰোহ- অৱৰোহন।
 অৱনী- ধৰিত্ৰী।
 অৱদমন- দমন কৰা কাম।
 অৱেপণ- তললৱৈ পেলোৱা কাৰ্য।
 অৱসায়ক- ব্য়ৱসায় শেষ হোৱাৰ পিছত হিচাপ লোৱা   লোক।
 অৱিক- ভেড়া।
  অশংক-মেঘালয়ৰ খাছী।
 অসংকোচ- ভয় নকৰা কাৰ্য।
 অষ্টমী- কৃষ্ণ বা শুক্ল পক্ষৰ আঠ নম্বৰ তিথি।
 অষ্টি- শাহ।
 অশক্ততা- শক্তি নথকা।
 অৱগ্ৰহ- গ্ৰহণ কৰা।
 অগাহ- মনোযোগ দিয়া কাৰ্য।
 অধান- কাণ পাতন।
 অৰ্হণ- যোগ্য়তা।
 অৰসিক্- ৰস বোধ নথকা।
 অযাচিত্- নিবিচৰা।
 অমৰাধিপ- মহাদেৱ।
 অমনোগত- যি বাঞ্ছিত নহয়।
 অভিযান- কোনো উদ্দ্যেশক লৈ কৰা যাত্ৰা বা কাম।
 অভিজ্ঞ- জনা-শুনা।
 অভাল- ভাল নোহোৱা।
 অব্ধিক- শামুক।
 অবিশ্বাস- বিশ্বাস নকৰা।
 অভৱ্য়- সাধুতা নোহোৱা।
 অভকতীয়া- ভকতীয়া নোহোৱা।
 অভয় মুদ্ৰা- তন্ত্ৰত উল্লেখ কৰা এবিধ বিশেষ   মুদ্ৰা।
 অভিৰুতি- নিনাদিত।
 অভিব্য়ক্ত- প্ৰকাশিত।
 অভিনেত্ৰ- আলোক যন্ত্ৰাসৰ লেন্স।
 অভিব্য়ঞ্জনা- অভিব্য়ক্তি।
 অভ্য়ুপায়ন- উপঢৌকন।
 অভোজ্য়- খোৱাৰ অনুপযোগী।
 অমায়া-সুৰ- সঁচা সুৰ।
 অমাতৰ মাত- কেচুঁৱা লৰা-ছোৱালীৰ মাত ফুটা সময়ত   ওলোৱা মাত।
 অমিতাভৰঞ্জন-  কোনো পোহৰ।
 অমান্য- মানিবৰ বাবে য়োগ্য় নোহোৱা।
 অমৰা- ইন্দ্ৰপুৰী।
 অমায়িক- বৰ ভদ্ৰ।
 অমৰলোক- স্বৰ্গ।
 অমংগলীয়া- শুভ নোহোৱা।
 অভিৰক্ষা- নজৰবন্দী।
 অভিসায়- গধুলি সময়।
 অমূলক- মূল নথকা।
 অমাত্য়- মন্ত্ৰী।
 অমৰপুৰ- অমৰধাম।
 অমায়া-  ভ্ৰমহীন।
 অম্ভ- পানী।
 অম্বৰদীপ- আকাশৰ  পোহৰ।
 অৰ্থ- যথাথৰ্থে।
 অৰ্চ- পূজা কৰা।
 অৰুন্তুদ- দুখ লগা।
অৰ্ধচন্দ্ৰাকৃতি- অৰ্ধচন্দ্ৰৰ   আকৃতিদ দৰে।
 অলাউ- ডিঙি নথকা লাউ।
 অলপ্কৈ- তাকৰকৈ।
 অল্পমূৰ্তি- চাপম মানুহ।
 অৰ্পিতা- লাভ কৰা।
 অৰ্কবন্ধু- পংকজ।
 অৰ্হৎ- অধিক টান নিয়ম পালন কৰা।
 অৰে্নহ- অয়োগ্য়।
 অৰ্ঘা- পূজা কৰি থকা অৱস্থাত দেৱতাক পানী দিয়া   এবিধ বিশেষ পাত্ৰ।
 অৰ্চন- উপাসানা।
 অযোৱান- অসমৰ অৰণ্য়ত পোৱা এবিধ ঔষধি।
 অৰল- বিয়া নোহোৱা ছোৱালী।
 অম্বুধি- অব্ধি।
 অণৃতৰঞ্দন- অমৃতৰ নিচিনা শোভা।
 অম্লমিতি- টেঙাৰ পৰিমাণ নিৰ্ণয় কৰা ৰসায়ন   শাস্ত্ৰৰ এটা শাখা।
 অযথাৰূপে- একো কামত নহাকৈ কৰা।
অমোঘা- ঋষি শান্তনুৰ পত্নী।
 অম্ল শিল- বহুত জিলিকি থকা শিল।
 অৰিষ- শৌচদ্বাৰত হোৱা এটা বেমাৰ।
 অৰ্থ-গৃহনু- টকা-পইচাৰ প্ৰতি লোভ থকা লোক।
 অৰ্থান্তৰন্য়াস- কাব্য়িক শাস্ত্ৰৰ  এবিধ   অলংকাৰ।
 অৰ্ধৰাত্ৰ- মাজনিশা।
 অলৰ অচৰ- অস্থিৰভাৱে নথকা।
 অল্পপ্ৰাণ-    নম্বৰ আৰু  নম্বৰৰ আখৰ।
 অলৌকিতা- অজাগতিক কৰা।
 অলট্ৰুইজম- আনৰ দ্বাৰা কাম কৰোৱা।
 অৱধি দান- পিছলৈ হোঁহকোৱা।
 অৱঘাত- কষ্ট পোৱা।
 অৱস্থা-  গতি।
 অশোভন- সুন্দৰ নোহোৱা।
 অসংযুক্ত- লগ নলগা।
 অসমীচীন- যুক্তিকৰ নোহোৱা।
 অসভ্য়- অভদ্ৰ।
 অসৎকৰ্মা- বেয়া কাম কৰা।
 অসত্য়- মিছাঁ।
 অস্বস্থ- স্বস্থ নোহোৱা।
 অক্ষোভোেে- কঁপি নথকাকৈ।
 অক্ষনতি- সুৰৰ লহৰ।
 অহিতে- বিপক্ষে।
 অস্ত্ৰ-শালা- অস্ত্ৰ থোৱা স্থান।
 অস্বামিক- যাৰ গৰাকী নাই।
 অক্ষপাদ- ঋষি গৌতম।
 অঙুকাণে-পঙুকানে- অৰ-তৰ পৰা।
 অহিকুল- যি দুজন লোক স্বভাৱতে শত্ৰু।
 অক্ষৰ-বৃত্ত-  চন্দ্ৰ সজ্জা।
 অহুৰ-মাৰ্জদা- জ্ঞানময় ঈশ্বৰ।
 অহৰ্নিশ- প্ৰত্য়ক দিনাই।
 অস্থিপঞ্জৰ- কংকাল।
 অসাৱধানতা- সতৰ্ক হৈ নথকা।
 অস্বাভাৱিক- স্বাভাৱিক নোহোৱা।
 অস্থাৱৰ- একে স্থানতে থকা।
 অস্থিৰতা- নিশ্চয় নোহোৱা।
 অহংবুদ্ধি- আত্মা বুলি বোধ কৰা।
 অস্বতন্ত্ৰ- পৰাধীন হৈ থকা।
 অস্বস্তি- শান্তি নোপোৱা।
 অৱধেশ- ৰামচন্দ্ৰ।
 অৱতাৰ- কোনো এক ৰূপ লৈ পৃথিৱীলৈ অহা।
 অৱহাস- ব্য়ংগ।
 অৱসান- শেষ।
 অশ্ৰোতব্য়- অশ্লীল।
 অশৌচ্- অশুচিতা।
 অশুভ- মংগল নোহোৱা।
 অসংজ্ঞেয়- অজ্ঞেয়।
 অষ্টনিধি- আঠবিধ ৰত্ন।
  অষ্টাংগ-প্ৰণাম- শৰীৰ   আঠ প্ৰণাম।
 অষ্টধা- আঠ প্ৰকাৰ।
 অসংযত-  শাসনত নথকা।
 অষ্ট পঞ্চাছ- আঠাৱন।
 অশ্লিষ্ট- অসংবদ্ধ।
 অষ্টোত্তৰ- অষ্টাধিক।
 অসমৰ্থতা-  সম্ভৱ নোহোৱা।
 অসুচল- অতি সহজতে কৰিব নোৱাৰা অৱস্থা।
 অসৌজন্য়- অসুজনতা।
 অষ্টাদশ পূৰাণ-  খন পূৰাণ।
 অশ্ৰু- চকুপানী।
 অশ্বৰক্ষক- ঘোঁৰাৰ ৰক্ষক।
  অষ্টাংগ- দেহৰ আঠবিধ   অংশ।
 অসংযমী- অজিতেন্দ্ৰিয়।
 অষ্টম- াট।
 অশ্ৰুতপূৰ্ব- আক আগতে শুনা নাই।
 অশেষ্- যাৰ শেষ নাই।
 অসপিণ্ড- সাত পূৰুষৰ বাহিৰেও।
 অসক্ত- অনাসক্ত।
 অসন্নিহিত- একেবাৰে ওচৰত নথকা।
 অসন্তুষ্ট- সুখী নোহোৱা।
 অসহজ্- কঠিন।
 অসদ্ভাৱ্- বেয়া স্বভাৱৰ।
 অসম বিন্য়াস- যোনটো বিশ্লেষণ কৰা প্ৰক্ৰিয়াত   অনুৰূপতা নাথাকে।
 অসহন্- সহিব নোৱাৰা গুণ।
 অসামৰিক আয়-ব্য়য়ক প্ৰাককলন- অসামৰিক আনুমানিক   বাজেট।
 অষ্ট্ৰেলিয়া- পৃথিৱীৰ সাতখন মহাদেশৰ ভিতৰত   সকলোতকৈ সৰু মহাদেশখন।
 অসিতাৰ্চি- অনল।
 অস্তিত্বগত মনোবিজ্ঞান- মনোবিজ্ঞানৰ এটা শাখা।
 অসাহসিক্- সাহস নথকা।
 অসাৰুৱা- ভাল গুণ নথকা।
 অসত্য়বাদী- সত্য়ৰ পথত নথকা।
 অসম্ভাৱ্য়- আচৰিত।
 অসমত্ব- লএটাতকৈ বেছি প্ৰাৱস্থাৰে গঠিত   তন্ত্ৰ।
 অসন্মান- অনাদৰ।
 অসুখ্- বেজাৰ।
 অসাৰ্থক- অবাবদ।
 অহমিকা- মইবৰ ভাৱ।
 অক্ষয় তৃতীয়া- সত্য় যুগ আৰম্ভৰ দিন।
 অভাষণ- মৌন।
 অভিনিষ্ক্ৰুমণ- গুচি যোৱা।
 অভিলেখন- চৰকাৰী নীতি- নিয়মত লিখিত বিৱৰণ।
 অভিভাষণ- সনম্ভাষণ।
 অভোগ্য়- ভোগৰ অযোগ্য়।
 অমা- বৰাহ।
 অমৰনগৰ-  দেৱলোক।
 অমুক্- মানুহৰ নামৰ সলনি ব্য়ৱহাৰ কৰা শব্দ।
 অয়াতিৰীয়া- কোনো এখ ঠাইলৈ ভ্ৰমণ কৰিব যাবলৈ   ওলালে দেখিবৰ বাবে যোগ্য় নোহোৱা।
 অৰসজ্ঞ- ৰসবোধশূন্য়।
 অয়নাংশ- গতিপথৰ এক অংস।
 অৰ্থগৌৰৱ- বহলাই।
 অৰ্ধনমিত- আধা নমাই অনা।
 অৰ্হ- উপযোগী। 
 অৰ্ধেন্দুমৌলি- মৃত্য়ুঞ্জয়। 
 অৰ্ধালংকাৰ- সাহিত্য়ত ব্য়ৱহাৰ কৰা অলংকাৰৰ   প্ৰকাৰ।
 অৰ্ধাগম- ধন অৰ্জন কৰা।
 অলক্ষ্মী- দুৰ্ভাগ্য়ৰ দেৱী।
 অৱচয়- সম্পদ।
 অৱহিত- সাৱধান।
 অৱসন্ন- বিমৰ্ষ
 অৱস্থান- স্থিতি।
 অশুদ্ধ- শুদ্ধ নোহোৱা।
 অষ্টভূজ - আঠডাল সৰলৰেখাৰ দ্বাৰা সীমাবদ্ধ   ক্ষেত্ৰ।
 অসম সাহিত্য় সবা- অসমৰ প্ৰথমটো আৰু একমাত্ৰ   জাতীয় সাহিত্য়ানুষ্ঠান।
 অসামৰিক বিমাণ পৰিবহন- সাধাৰণ শ্ৰেণীৰ লোকৰ   বাবে বিমান পৰিবহণ ব্য়ৱস্থা।
 অস্তগামী- মাৰ যাব ধৰা।
 অস্ত্ৰীকৰণ-যুদ্ধৰ বাবে সাজু হোৱা।
 অক্ষয় ললিতা- হৰগৌৰিক পূজা কৰা দিনটো।
 অসমৰ্থনতা নিবৃত্তি বেতন-  দুৰ্বলতাৰ   বাবে পোৱা পেন্সন। 
 অস্পৃহ- ইচ্ছা নথকা।
 অহল্য়া- গৌতম ঋষিৰ সুন্দৰী পত্নী। 
 অহংবোধ- এক মানসিক বিকাৰ।
 অস্থিৰ- লৰচৰ হৈ স্থিৰ ভাৱে নথকা।
 অস্বচ্ছ- সযাক ভিতৰেদি চালে দেখা পোৱা নাযায়।
 অহংকাৰ- শ্ৰেষ্ঠ বুলি ভৱা।
 অসৌষ্টৱ- দেখিবলৈ বেয়া।
 অৱক্ষয়- মানসিক।
 অৱসৰ বিনোদন- আজৰি সময়।
 অৱস্থাপন্ন- সম্পদযুক্ত।
 অসংযুক্ত আখৰ- অন্য় ব্য়ঞ্জন বৰ্ণৰ সৈতে লগ   নলগা।
 অহদ্ধ- অখজুৱা।
 অক্ষৰ-ভোক্তা- অক্ষৰ পূৰুষ জীৱাশ্মা ।
 অহিপত্ৰ- সাপ ৰজা বাসুকী।
 অপ্ৃ- কোনো লোকক গতাই দিয়া।
 অৰ্থাথী- ধন ভোগ কৰিবলৈ ইচ্ছা কৰা লোক।
 অৰুণজ্য়োতি্- সূৰ্যৰ প্ৰকাশ।
 অৰ্থসাহায্য- ধনৰ সহায় কৰা।
 অলংঘনীয়- নিয়ম উলংঘা কৰা।
 অভিলক্ষিত- জনা ।
 অভিকম্পন- জোঁকাৰণিৰ শব্দ।
 অভিযুক্তি- কোনো ভূলৰ বাবে গোচৰ দিয়া।
 অভিবাহ- শক্তিৰ অবিচ্ছিন্ন প্ৰৱাহ।
 অভিমানী- অহংকাৰ কৰা।
 অভীষ্ট ফলপ্ৰদ- বিচৰামতে পোৱা।
 অক্ষিপট- নেত্ৰ মণিৰ ভিতৰত থকা আলোক সংবেদী   পৰ্দা।
 অস্বাভাৱিক মনোবিজ্ঞান- যি কাৰণৰ বাবে মানুহৰ   মাজত বিভিন্ন সমস্য়ায় দেখা দিয়ে।
 অস্বীকাৰ কৰ- মানি নলবি।
 অস্থি সংহাৰ- হাড় জোৰা দিয়া বন।
 অস্ত- তললৈ নামি যোৱা বা তলতৈ ডুবি যোৱা।
 অসি নৃত্য়- হাতত তৰোৱাল লৈ প্ৰদৰ্শন কৰা এক   বিশেষ নৃত্য়।
 অসানি- পাতল পায়সানা।
 অসুবিধা- বিশেষ সুবিধা নথকা অৰ্থাৎ বিশেষ   সমস্য়া থকা।
 অসৱৰ্ণ বিবাহ- জাতিৰ বৰ-কইনাৰ বিয়া।
 অসমতল- যাৰ উপৰভাগ অসমান।
 অসমঞ্জস- উচিত নোহোৱা।
  অষ্টনায়িকা- জয়ী হোৱা   মহিলা।
 অষ্ট ৰিপু- মানুহৰ আঠ বিধ অশুভ প্ৰবৃত্তি।
 অশান্ত- শান্তভাৱে নথকা।
 অশৰণ- আশ্ৰয় নোলোৱা।
 অশংকিত- ভয় নকৰা।
 অৱসাদ- ভাগৰ।
 অবলেপে- গৰ্ব কৰি।
 অৱস্থিতি- থাকন।
 অৱশ্যে- নিশ্চয়।
 অশৰীৰী- শৰীৰ নথকা।
 অৱনায়ক- প্ৰতিনায়ক।
 অৱৰোধ- বাহিৰলৈ ওলাই নোযোৱা কাম।
 অৱগতি- জ্ঞান।
 অলক- কুটিল কন্তল।
 অৰফুল- ৰঙা ৰঙৰ জৱা ফুল।
 অৰাং- মৰুভূমি।
 অবিত্ৰ- নাৱৰ ব'ঠা।
 অম্ল-সমতূল্য়- টেঙাযুক্ত অপতৃণাশক ঔষণ।
 অমীমাংস্য়- মীমাংসাৰ অযোগ্য়।
 অমিত তেজা- অমিত তেজস্বী।
 অমৰদাৰু- দেৱদাৰু বৃক্ষ।
 অণুক্ত- মুকলি নোহোৱা।
 অণ্বা- দুৰ্গাগ এটা নাম।
 অযুক্তি- অন্য়ায়।
 অযোনী-সম্ভৱা- অযোনিজা।
 অৰ্থ- কোনো শব্দ যি বস্তু বা কামক বুজায়।
 অৰিয়াআৰি- এটাটকৈ আনটো ভাল হোৱাৰ চেষ্টাৰ   কাৰবাৰ।
 অৰ্থমিতি- অৰ্থবিজ্ঞানৰ এটা বিশেষ শাখা।
  অৰ- বহ্নি।
 অম্বুমান- সমুদ্ৰ।
 অম্বষ্ঠ- হিন্দু সম্প্ৰদায়ৰ এটা জাতি।
 অম্লমধু- টেঙা আৰু মিঠাৰ মিশ্ৰণৰ সোৱাদ।
 অৰাতি- শত্ৰু।
 অৰিন্দমৰ্দন- শত্ৰুক বধ কৰা।
 অৰাতিদমন- শত্ৰুক দমন কৰা লোক।
 অম্লমাপক- ৰাসায়নিক মিশ্ৰণ।
 অম্লিকা- তেঁতেলী গছ।
 অম্বিকা- ৰজা বিচিত্ৰাৱৰ্ষৰ প্ৰথম গৰাকী   পত্নী।
 অমাসী- অমাৱস্যা।
 অমূলগিৰি- পৰ্বতৰ তলত শিলৰ গাঁথনি নথকা।
 অমিয়কৃষ্ণ- অমৃতৰ আধাৰস্বৰূপ ভগৱানশ্ৰীকৃষ্ণ।
 অভ্য়সনীয়- অনুশীলনীয়।
 অভৌতিক- পঞ্চভূতেৰে প্ৰতিষ্ঠা নকৰা।
 অভিযাত্ৰী- দুঃসাহসিক পৰ্যতন।
 অনূসুচিত- তচপিলযুক্ত।
 অনৈচ্ছিক- নিজ ইচ্ছাৰে নচলা।
 অনুসন্ধান বিভাগ- বিশেষভাৱে কোনো লোক   নিৰুদ্দেশ হৈ  থাকিলে তেওঁলোকক বিচাৰি অনা এটা বিভাগ।
 অংকোট- শুকালে খোৱা ফল এবিধ।
 অংগ-পৰিচালন- ব্য়ায়াম।
অংকস্থ- আয়ত্ত।
 অঁকৰি- সেইদৰে।
 অঁগবিকল- বিকল দেহ।
 অঋতু- অসময়।
 অ'ভাৰ- ক্ৰিকেট খেলত বলাৰজনে নিক্ষেপ কৰা ছটা   বৈধ বলৰ এটা গোট।
 অ'জন- অক্সিজেন গেছৰ এটা অৱৰূপ।
 অঅংকুৰজ্য়োতি- পোহৰৰ উৎস।
 অংগাৰকাৰক- বেচিবৰ কাৰণে কাঠ জ্বলাই কাঠ   প্ৰস্তুত কৰা কাৰ্য।
 অংগীকাৰবদ্ধ- প্ৰতিজ্ঞাবদ্ধ।
 অঁগাংগী- একেবাৰে ওচৰা-ওচৰি সম্পৰ্ক।
 অংশুস্নান- সূৰ্যস্নান।
 অকৰণ- কৰণ নাই।
 অকলুষ- চেকা নথকা।
 অকবি- কবিত্ব প্ৰতিভা নথকা কবি।
 অকালি-পকালি- অকাই-পকাই থকা অৱস্থা।
 অকুণ্ঠিত- সন্দেহ নকৰা।
 অখাত- মন্দিৰৰ সন্মুখত থকা পুখুৰী।
 অখেদ- আক্ষেপহীন।
 অখণ্ডনীয়- খণ্ডন কৰিব নোৱাৰা।
 অখণ্ড-পাঠ- ধৰ্মপুঠিৰ অবিৰত অধ্য়ায়।
 অখণ্ড- নভগা-নিছিগা।
 অখটি- ডাঙৰ ৰোগ।
 অকাল বৰ্ষণ- অসময়ত হোৱা বৰষুণ।
 অকূল- পাৰ নথকা।
 অকাৰ- ব্ৰহ্মা।
 অখাত- যি পুখুৰী খনা নহয়।
 অগ্নিক্ৰিয়া- মুখাগ্নিকৰণ।
 অগাত- নষ্ট হোৱা।
 অগৰা- জন্তুৰ গাত লাগি থকা এবিধ গুটি।
 অগ্নিকলা- জুইৰ দহবিধ অবয়ৱ।
 অগ্নিচয়ন- অগ্নি স্থাপনৰ মন্ত্ৰ।
 অগেন- বড়ো জনগোষ্ঠীৰ লোকসকলে বুজোৱা এক   ঘৃণনীয় বস্তু।
 অগ্নিদাহ্য়- যি জুইত পৰি যায়।
 অঘিণ্কৈ- ঘিণ নকৰাকৈ।
 অঘন্- পাতল।
 অচলন- প্ৰচলিত হৈ নথকা।
 অজান্তি- নজনা- নুশুনা।
 অঞ্জনপ্ৰতিম- কাজলৰ নিচিনা একে।
 অতনু- দেহ নথকা।
 অতিধন্বা- শ্ৰেষ্ঠ ধনুৰ্বিদ।
 অতসী পুষ্পবৰ্ণভা- দুৰ্গা।
 অতিৰূপ- যাৰ ৰূপ নাই।
 অত্য়ানু- অধিক সৰু।
 অত্য়াসন্ন- অতি সোনকালে আহিব।
 অধম তন্ত্ৰ- সমাজৰ আটাইতকৈ নীচ।
 অধিতত্ব- অধিচৰ্ম।
 অধিচ্য়ুত- দখল হেৰুওৱা  লোক।
 অধিৰাজ- ৰজা বা নৃপতি।
 অধ্য়ক্ষত্ব- অধ্য়ক্ষতা।
 অননুভৱনীয়- যাক উপলদ্ধি কৰা নাযায়।
 অংগাৰক ৰসায়ন- জৈৱ ৰসায়ন।
 অংগাৰিণী- জুই পাত্ৰ।
 অঁতা- যুগুত কৰা।
  অকম্পনীয়- বিচলিত নহয়।
 অকল্শৰ্- কোনো লগ নথকা।
 অকপটভাৱে- কপট নথকা মনোভাৱেৰে।
অকুন্ঠচিত্তে- লাজ নকৰি।
 অনিবন্ধী- নিৰ্দিষ্ট আকাৰ।
 অনাতাঁৰ বাৰ্তা- ৰেডিঅ'ৰ বাতৰি।
 অনৰ্থকৰ- অনিষ্টকাৰী।
 অনন্ত-বিজয়- যুদ্ধত যুধিষ্ঠিৰে বজোনৱা শংখৰ   নাম।
অনংগপ্ৰিয়- বসন্ত ঋতু।
 অধীৰমান- পঢ়ি থকা হোৱা।
অধিৰোপিত- উত্থাপিত।
 অধিযজ্ঞ- পৰমাত্মা।
 অধি অংগৰ- দেহত থকা সকলো অংগৰ উপৰিও অতিৰিক্ত   অংগ।
 অৰ্ধ্বযু- যজ্ঞৰ অনুষ্ঠানত পুৰোহিতে মন্ত্ৰ   পঢ়ি থকা।
অদ্বৈতপবাদী- ভগৱান এজনতকৈ আন   নাই বুলি কোৱা।
 অদদৃশ্য়মান সম্পত্তি- যি সম্পত্তিৰ বাস্তৱ   অৱস্থিতি নাই।
 অদোষ- দোষ নকৰা।
 অকণি- সৰু ল'ৰা-ছোৱালীক মতা মাত।
 অকবন- শিমলু গছ।
 অঁ- চাওঁক।
 অংগহাৰী- নৃত্যশাল।
 অংগুলিগ্ৰন্থি- হাত-ভৰিৰ আঙুলি।
 অংকতল- গছৰ পাতৰ উপৰিও ভাগৰ তল।
 অই- ওচৰত থকা কোনো মানুহক মতা নাম।
 অ'ৰ গোসঁাই তলৈ নিয়া- বিশৃংখল কৰা।
 অংকবিদ্য়া- গণইতবিদ্য়া।
 অইল- তেল।
 অংগচ্ছেদ- কোনো অংগ কাটি পেলাই দিয়া।
 অংগাৰ- সনম্পূৰ্ণ নোহোৱাকৈ জ্বলা কয়লা।
 অংগ-মৰ্দন- শৰীৰ মালিচ কৰা।
অঁশকলা- ভগৱত শক্তিৰ আংশিত   প্ৰকাশ।
 অংশু- পোহৰ।
 অকলংক- পৰিষ্কাৰ।
 অকপটচিত্ত- কপটবিহীন।
 অকাজ্ভাগী- কামৰ যোগি্য় নোহোৱা।
 অকুন্ঠপ্ৰাণে- অকুন্ঠচিত্তে।
 অকালন- মাত নুফুটা।
 অকাৰ্য- কুকৰ্ম।
 অখন- এই সময়ত।
 অগ্নিকোণ- অগ্নিদেৱতাৰ অধিকাৰ।
 অগুচ্চাচি- দেউৰী মহিলা।
 অগা অগিকৈ- সমুখাসমুখিকৈ।
 অগৰ- ৰগৰ।
 অগ্নিসৎকাৰ- নিয়মমতে মৃতকৰ দেহটো জুইৰে পুৰি   পেলোৱা কাৰ্য।
 অগ্নিবৰ্ধক- জুই য'ৰ পৰা বাঢ়ি যায়।
 অগ্নিধান- হোমাগ্নিৰ আধাৰ।
 অগ্ৰীধ- অগ্নিৰ আধান স্থাপন কৰোতা।
 অচিন্- চিনি নোপোৱা।
 অচিৰাভা- বিজুলী।
অঙঠা জাল- ডাঙৰ মাছ ধৰিব   ব্য়ৱহাৰ কৰা জাল।
 অগ্ৰণ- উৰা চাদৰ।
 অগ্ৰহ- অপৰিগ্ৰহ।
 অগ্নিভূতি- জুইৰ পৰা যাৰ জন্ম হৈছে।
 অগোপন- যি গোপন নহয়।
 অগাধ্- তলি নোপোৱা।
 অগ্নিকুণ্ড- জুই ধৰা গাত।
 অগৰু- আগৰ কাঠ।
 অজ্ঞানতিমিৰ- অজ্ঞানৰূপ এন্ধাৰ।
 অঞ্জনভূষণ- কাজলৰ দ্বাৰা অলংকৃত।
 অনুপ্ৰাণিত- উৎসাহিত।
অট'মবাইল- যন্ত্ৰ চালিত   যান-বাহন।
 অতন্দ্ৰ- তন্দ্ৰাহীন।
 অতিক্ৰমণীয়- উলংঘনীয়।
 অতি গৰ্ব- অধিক অহংকাৰ কৰা।
 অতিকৈ- বৰকৈ।
 অতিবিধ- নানাবিধ।
 অতিযুৱা- কনিষ্ঠ।
 অতিশায়ন- আধিক্য।
 অতিৰাষ্ট্ৰীক- ৰাষ্ট্ৰৰ অতিৰিক্ত।
 অতিভাষণ- বকনি।
 অতিবল- মহাশক্তি।
 অতিবিকট- দুৰ্ধৰ্ষ।
 অতৱে- অতয়ে।
 অতিক্ৰুৰ- অধিক ঠেক মনৰ।
 অজ্ঞাবাদী- অজ্ঞানবাদত বিশ্বাসী লোক।
 অজ্ঞতাপ্ৰসূত- অজ্ঞতামূলক।
 অঘ্ৰাত- যি বস্তুৰ গোন্ধ ল'ব পৰা নাই।
 অজান্- নজনা।
 অঞ্জননয়ন- অঞ্জনসদৃশ চকু।
 অজিহ্- জিভা নথকা লোক।
 অঞ্জনিত- অঞ্জন যুক্ত।
 অটিজম- এক মানসিক অৱস্থা।
 অঞ্জুপ্ৰতিম- অঞ্জুসদৃশ।
 অণুবাদ- বৈশিষেকি মতবাদ।
অঝা- বেজ।
অতলস্পৰ্শ- অগাধ।
 অতিৰভস- অতিজব।
 অতীন্দ্ৰিয়- ইন্দ্ৰিয়াতীত।
 অতুষ্টতা- সন্তোষ নোপোৱা অৱস্থা।
 অতীত- আগতে হোৱা।
 অতিস্বভাৱিক- অসাধাৰণ।
 অত্য়ন্তিক- অতি গমণকাৰী।
 অতীতবেদী- ভূতকালজ্ঞ।
 অত্য়াগজ্য়- ত্য়াগযোগ্য় নহয়।
 অতিসন্নিধান- অতন্ত্য় নিকট।
 অত্য়ন্ততা- অধিক পৰিমাণ।
 অদম্ভ- অহংকাৰ নথকা।
 অথৰ- অস্থিৰ ভাৱে থকা।
 অন্নময় কোষ- তেজ-মাসংৰ শৰীৰ।
 অন্ধমুনি- ৰজা দশৰথৰ হাতত শুলবিদ্ধ হৈ মৃত্য়ু   বৰণ কৰা এজন মুনি।
 অপগম- পলাই যোৱা।
 অপকৃত- অপকাৰ হোৱা।
 অপদাৰ্থ- মকামিলা নোহোৱা।
 অপৰাৰ্ধ- অৱশিষ্ট।
 অপৰন্তু- আৰুও।
 অপহন- অপহা।
 অপৰিশোধ্য়- যাক পৰিশোধ কৰিব নোৱাৰি।
 অপৰিৱাহী- যাৰ মাজেদি তাপশক্তি চলাচল কৰিব   নোৱাৰে।
 অপল- মেদশূন্য়।
 অবিদিত- নজনা।
 অবাধ নীতি- অৰ্থনৈতিক নৃতত্ত্বৰ এক বিশেষ ধৰণৰ   নীতি।
 অবায়ু- কোনো কামৰ উপযোগী নোহোৱা লোক।
 অবুজন- নুবুজা লোক।
 অবিৱেক- বিবেক নথকা।
 অভিজন- ভদ্ৰ পৰিয়ালৰ সদস্য়।
 অমনোনয়ন- অণৰীশ- দেৱতাসকলৰ ভগৱান।
 অৰ্থনাশ- ধন হেৰুৱা।
 অৰ্ধচৰকাৰী- নিজৰ নহয় আৰু চৰকাৰীও নহয়।
 অলসবিন্য়স্ত- অযত্নসজ্জিত।
 অৱতল্- ধেনুভিৰীয়া।
 অৱধাৰণ- স্থিৰ।
 অসংমিয়া- অনন্য়।
 অস্তমিত- অস্তগিৰি।
 অসাম্য়- অসমতা।
 অহম্বুদ্ধি- অহংবুদ্ধি।
 অক্ষৰজীৱী- লেখাৰু।
 অক্ষয় থালী-দ্ৰৌপদীয়ে সূৰ্যৰ পৰা পোৱা এখন   থালী।
 অন্নৰাজ- আহাৰৰ অভাৱ।
 অন্ধি-সন্ধি- ছিদ্ৰ।
 অন্ত্যজোনি- অন্ত্য়জাতি।
 অন্তৰ্বিৱাহ- একে জাতিৰ ভিতৰত হোৱা বিৱাহ।
 অন্তঃপদ- পৰ্দা।
 অন্তৰীয়- অধোবস্ত।
 অন্তঃস্তৰ- তলৰ স্তৰ।
 অনুত্তীৰ্ণ- উত্তীৰ্ণ নোহোৱা।
 অনুদ্ধত- ওলাই নহা।
 অনুৎপাদ- উৎপাদনৰ অভাৱ।
 অনুজ্ঞা- আদেশ।
 অনাহিতকৰন- তৰল।
 ইনুক্ৰমিক- অনুক্ৰম।
 অনুনায়িক- শান্তিদায়ক।
 অনুতাপী- অনুশোচনাকাৰী।
 অনূজ্ঞা দাতা- কোনো কামৰ বাবে অনুপমি প্ৰদান   কৰা।
 অনুবংশ- বংশক্ৰম।
 অনুপাতক- মহপাপতকৈ কম পাপ কৰা।
 অুবন্ধ- অুবৰ্তন।
 অনুৰণন- অনুলিপ্ত- অনুৰঞ্জিত।
 অুসমৰ্থন কৰ- ধাৰ্য কৰ।
 অন্তৰংগ- প্ৰধান।
 অন্তজন্মা- হীনবংশজাত।
 অন্ততঃ- শেষ শীমা।
 অন্তজ্ঞান- অৱচেতন।
 অন্তঃপ্ৰকৃতি- অন্তৰৰ স্বভাৱ।
 অন্তগৃৰ্ঢ়- মনৰ ভিতৰত লুকাই থকা।
 অনম্তৰ্দেশ- অভ্য়ন্তৰ অংশ।
 অন্তিম দশা- মূমুৰ্ষ অৱস্থা।
 অন্নশালা- আহাৰ গ্ৰহণ কৰা স্থান।
 অন্নহীন- যাৰ ভাতৰ যোগাৰ নাই।
 অপচয়িত- অপব্য়য়।
 অপখেতি- অধিক পৰিমাণে কৰা অপকাৰ।
 অপকাৰ- অহিত সাধন কৰা।
 অপগৰ্ব- অহংকাৰ।
 অপভ্ৰংশ- কোনো শব্দৰ বিকৃতি।
 অপস্মাৰ- মৃগী ৰোগ।
 অপেস্বৰী শালি- এবিধ শালিধান।
 অপিধান- আৱৰণ।
 অপায়্- বিপদ।
 অপাক্ষ- দৃষ্টিহীন।
 অপুত- পুত্ৰ সন্তান নথকা।
 অপ্ৰদত্ত ব্য়য়- বিত্তীয় বছৰৰ ভিতৰত দিবলগীয়া   কিন্তু সেই বছৰটোত বিতৰত দিব নোৱাৰা ধন।
 অপ্ৰতিভাত- প্ৰকাশ নকৰা।
 অপ্ৰিতীকৰ- সন্তোষ নলগোৱা।।
 অবিজ্ঞাত- যাক জানিব পৰা নাযায়।
 অবাদিতগতি- যাৰ গতি অবাৰিত।
 অবলা- শক্তি নথকা মহিলা।
 অভিমুখ- দিশ।
 অভিভৱ- হৰা।
  অভ্য়ুপেত- অনুমোদিত।
 অভিসন্ধান- অভিপ্ৰায়।
 অভিসৰ- খেদিবলৈ।
 অমিতব্য়য়ী- অদিক খৰচ কৰা।
 অণৰাদ্ৰি- সুমেৰু পৰ্বত।
 অম্বৰু- কাপোৰ।
 অৰ্থতত্ত্ব- শব্দ অৰ্থ আলোচনা কৰা বিজ্ঞান।
 অৰ্দাংগী- শৰীৰ এফাল।
 অৰ্ধ গংগা- সপ্তসিন্ধুৰ ভিতৰত পৰা কাবেৰী নদী।
 অৰ্ভ- গোঁৰা।
 অলি-গলি- বাট-পথ।
 অৱনিসি- দকৈ চিন্তা কৰা।
 অৱেক্ষা- অৱহেলা।
 অষ্টাংগিক মাৰ্গ- বুদ্ধদেৱে প্ৰচাৰ কৰা বৌদ্ধ   ধৰ্মৰ আঠটা সৎ উপায়।
 অসম সাহসিক- সাহসৰ সীমা নথকা।
 অসৎ ধন- বেলেগৰ লগত অন্য়ায় কৰি উপাৰ্জন কৰা   ধন।
 অস্পৃশ্য়- ছুব নিদিয়া বা ছুব নোৱোৰা।
 অস্থিমালী- হৰিশংকৰ।
অস্ত্ৰ-বিদ্য়া- ধনুবিদ্য়া।
 অক্ষি বিভ্ৰম- অক্ষ ভ্ৰম।
 অহেতুক- অভিপ্ৰায় নথকা।
 অহিতাচৰণ- বেয়া ব্য়ৱহাৰ।
 অসৌন্দৰ্য- অশুৱনি।
 অসাৰ কথা- মিছা কথা।
 অহলা আপতি- লালন পালন নকৰা কাৰ্য।
 অস্ত্ৰসম্বৰণ- অস্ত্ৰ।
 অক্ষৰান্ধতা- অ-সাক্ষৰতা।
 অক্ষমতা- অনুপযোগী।
 অক্ষ- মেৰুদণ্ড।
 অহিয়াবাদী- অংশ ধৰা।
 অস্ফুটকন্ঠ- ক্ষীণ কন্ঠৰ।
 অস্থিভংগ- হাড় ভঙা।
 অসাহজিক্- নিতৌ নোহোৱা।
 অসামৰিক প্ৰতিৰক্ষা বিভাগ- আৰক্ষী বিভাগ।
 অহিণ-কোণা- অতি সহজে বিচাৰি নোপোৱা স্থান।
 অক্ষমালা- 'অ' ৰ পৰা 'ক্ষ' লৈ বৰ্ণসমূহ।
 অসাধ্য- সাধ্য নথকা।
 অসীত- সত্বীত নষ্ট হোৱা মহিলা।
 অসংশয়ে- সন্দেহ নকৰাকৈ।
 অষ্ট্ৰিয়া- ইউৰোপৰ মহাদেশৰ অন্তৰ্গত এখন দেশ।
 অৱহণীয়- ৱহণ কৰিবৰ বাবে উপযুক্ত নোহোৱা।
 অৱতাৰণ- তলতৈ নমা কাৰ্য।
 অলংকৰণ- ভূষণ।
 অৰ্থবাদ- অৰ্থৰ বিচাৰ কৰা।
 অৰ্চ্য়- আৰাধনা কৰা।
 অৰ্ধব্য়ক্ত- স্পষ্ট নোহোৱা।
 অৰ্থাৎ- বহলকৈ কব লাগিলে।
 অলীক স্বপ্ন- কল্পনা কৰা।
 অলক্ষিত- চকুৰে ধৰিব নোৱাৰা।
 অৱনত মস্তক- নতশিৰ।
 অৱতৰণ কৰা- নামি অহা কাৰ্য।
 অৱগুণিষ্ঠা- পৰপূৰুষক মুখ নেদেখুৱাই ওৰণি লৈ   মুখ ঢাকি থকা মহিলা।
 অশলাগী- উপকাৰ কৰা বুলি স্বীকাৰ কৰি নিদিয়া।
 অশোভিত্- শোভিত নোহোৱা।
 অৰ্থহানি- বিনাশ।
 অহম্মক- অধিক নজনা।
 অসহ্য়- সহিব নোৱোৰা অৱস্থা বা গুণ।
 অসাৱধান- সতৰ্ক নোহোৱা বা সাৱধান হৈ নথকা।
 অসুৰ-অশাঁতি- সুখ-শান্তি নোপোৱা।
 অসমমিতি- কোনো এটা বস্তুৰ দুয়ো ফাল সমান   নোহোৱা।
অষ্টোত্তৰী- এশ আঠ বছৰৰ পিছৰ   লোকসকল।
 অভিনয়- নাটকত কৰা চৰিত্ৰসমূহ।
 অৰ্থকৰ- ধন লাভ কৰা।
 অৰ্থচিন্তা- কষ্ট।
 অৰে- মানুহক মতা মাত।
 অৰ্বাচীন- আধুনিক।
 অসাধাৰণঅ- সামান্য় নোহোৱা।
, অসৃক- ৰক্ত।
 অস্বীকৃত- স্বীকাৰ কৰি নিদিয়া।
 অক্ষ- জপ মালাত ব্য়ৱহাৰ কৰা এবিধ বিশেষ ধৰণৰ   বীজ।
 অক্ষিভিষক- চকুৰ চিকিৎসক।
 অসাধু- অধৰ্মী ।
 অক্ষুন্ন- ব্য়ৰ্থ নোহোৱা।
 অহিছত্ৰ- কাঠফুলা।
 অস্ত্ৰ- যুদ্ধ কৰিলবলৈ ব্য়ৱহাৰ কৰা সঁজুলি।
 অসুৰাৰি-দেৱতা।
 অসামান্য়- অসাধাৰণ।
 অস্পষ্ট- স্পষ্ট নোহোৱা।
 অক্ষমণীয়- ক্ষমাৰ অনুপযোগী।
 অস্ত্ৰাগাৰ- যুদ্ধৰ সাম-সামগ্ৰী থোৱা ঘৰ।
 অসন্তুষ্টি- বেজাৰ।
 অসম্পৰ্ক- সম্পৰ্ক নথকা।
 অসন্দিগ্ধ- আশংকাহীন।
 অন্নপ্ৰাসন- সন্তানক প্ৰথম ভাত খুওৱা   অনুষ্ঠানটো।
 অন্ধলা-   অন্ধকাৰৰ পৰা পোহৰলৈ   যাওঁতে চকুত পানীৰ অৱস্থা।
 অপজাত গেছ- পদাৰ্থ দুৰ্ঘটনাৰ দ্বাৰা উৎপন্ন   হোৱা গেছ।
 অপৰম্পৰাগত- আগৰ পৰা প্ৰচলিত হৈ নথকা।
 অপস্য়ু- দক্ষ।
 অপসংস্কৃতি- পৰিৱৰ্তিত সংস্কৃতি।
  অপৰহণ- চুৰি কৰি।
 অপৰ্- বেলেগ।
 অন্নক্ষেত্ৰ- যোনখন স্থানৰ পৰা অন্ন দিয়া হয়।
 অনোপস্থিত- উপস্থিতহীন।
 অনুকৰ্ষণ- অনুকল্পবিধি।
 অধিক্ষেপ-  অতিৰিক্তকৰণ।
 অদ্ভুতকৰ্মা- অদ্বৈত।
 অধইচ- নৰক।
 অজ্ঞান্- একো নজনা বা জ্ঞান হেৰুওৱা।
 অজগ-  বহ্নি।
 অচিৰ অলপ সময়ৰ।
 অগ্ৰসৰ- আগুৱাই যোৱা।
 অংগহানি- শৰীৰৰ অংগত কষ্ট পোৱা।
 অ'ডিট- হিচাপ-নিকাচৰ পৰীক্ষা।
 অঁহীয়া-  কেঁচা মাছৰ দৰে গোন্ধ।
 অংগ- এখন পূৰণি দেশ।
 অহম্- আহোম।
 অস্থিৰ আন্দোলন-   সঁজুলিটোৰ কম্পনৰ   ক্ষন্তেকীয়া আৰম্ভণি আৰু সমাপ্তি।
 অৰ্ধভূমণ্ডল-  ভূগোলত দুটা ভাগ   কাল্পনিক বিভক্ত পৃথিৱীৰ এটা অংশৰ বাবে এটা বিশেষ নাম
 অলি- ভূমোৰা।
 অধঃশাখা- বিপৰীতমুখী।
 অননুৰাগ- অনুৰাগৰ অভাৱ থকা অৱস্থা।
 অধ্বনিত- ফুটি নহা।
 অদন্ত- দাঁত নগজা।
 অধ্য়াত্মতত্ত্ব-  আত্মাৰ জ্ঞান   অধিবিদ্যা।
 অনন্তৰূপ-  অসীম ৰূপ।
 অনম্বৰ- নঙঠা।
 অুগামী- অনুসৰণ কৰা।
  অনুবাস- ধুপ-ধূনাৰ   গোন্ধৰে আমোল-মোলাই থকা।
 অনুপকৃত- যোনে উপকাৰ নাপায়।
 অনুভাষ- শব্দ ডাঙৰ কৰা এবিধ যন্ত্ৰ।
 অনুৰাগী- স্নেহযুক্তকৰণ।
 অপ্ৰমাদে- কোনো বিপদ নহাকৈ।
 অবাৰিত- সন্মুখত কোনো বাধা নথকা অৱস্থা।
 অভইচ্- লাজ নথকা।
 অমূৰ্ত- মূৰ্তি নথকা।
 অৰাতিদমন- শত্ৰুক বধ কৰা কাৰ্য।
 অৰ্থসংগ্ৰহ- অৰ্থ আহৰণ কৰা।
 অৰ্থশস্য়- অৰ্থবিজ্ঞান।
 অৰ্গল- দুৱাৰ খিড়িকী।
 অন্ধ- দৃষ্টিহীন লোক।
 অধিবক্তা- উকীল।
 অনন্য়কায়- যাৰ বেলেগ শৰীৰ নাই।
 অনাধিৰা- অনুচিত।
 অনাদি- ভগৱান বিষ্ণু।
 অনিয়মিতা- নিয়মৰ বিপক্ষে।
 অনুবদ্ধ সুচী- অনূসুচিত তালিকা।
 অন্নসমস্য়া- বৃত্তিৰ অসুবিধা।
 অপঘাত্- হঠাতে ঘটি যোৱা।
 অপকৰ্ষণ- কমাই অনা কাম।
 অপসৰ্পণ- আন এঠাইলৈ যোৱা।
 অপ্ৰিয়া- যি মহিলাক দেখিলে মনত প্ৰীতিৰ অনুভৱ   নহয়।
 অভকত- হিন্দু ধৰ্মক মানি নোলোৱা লোক।
 অব্য়াহতি- উদ্ধাৰ।
 অমিশ্ৰ ৰাখি- অখণ্ড সংখ্যা।
 অৰাজপত্ৰিত-  অআখৰযুক্ত।
 অলিয়াবলিয়া- পাগলামী কাৰ্য।
 অসংগত- লগ নথকা।
 অদ্বিতায়- যি দ্বিতীয় নহয়।
 অনাশ- গগন।
 অজয়- ছদ্মবেশত থাকি বনবাস কটাওঁতে ভীমে লোৱা   নাম।
 অংগৰাখী- শৰীৰক সুৰক্ষা দিয়া তাবিজ।
 অচৰ- যোনে যায়।
 অঘৈয়া হুল- দীঘল হুল।
 অগ্নিদদ্ধ- জুইয়ে পুৰি পেলোৱা।
 অগ্নিসাক্ষিক- কোনো ভাল কাম কৰোতে জুইখ সাক্ষি   কৰি লোৱা কাৰ্য।
 অঞ্জস- অসমান নোহোৱা।
 অতিনিমিষ-ব্লিঙ্কলেচ।
অতিথি- আলহী।
 অতিগন্ধ- যাৰ গোন্ধ অসীম।
 অনাত্মা- আত্মা নথকা।
 অনিয়তকাৰ- আকাৰ নথকা।
 অনুকাশজ্য়োতি- প্ৰতিবিম্বিত হোৱা পোহৰ।
 অনুৰাধা- সপ্তদশ নক্ষত্ৰমণ্ডল বা চন্দ্ৰগৃহ।
 অনন্তশ্ৰী- ঈশ্বৰ।
 অনলপ্ৰিয়া- অগ্নিপ্ৰিয়া।
 অনাবিদ্ধ- ফুটা কৰি নিদিয়া।
 অজ্ঞাত পৰিচয়- যাৰ পৰিচয় জানিব পৰা নাযায়।
 অগুণ- গুণ নথকা।
 অইন- বেলেগ।
 অুপায়্- কোনো উপায় নথকা।
 অনুল্লেখ- উল্লেখ কৰি নিদিয়া বা উল্লেখ নথকা।
 অপমুখ- মুখখনৰ পৰা আঁতৰ থকা।
 অপদেশ- আদেশ।
 অবস্তু- বেয়া বস্তু।
 অৰ্জুন- পঞ্চ পাণ্ৱৰ তৃতীয়জন পাণ্ডৱ যোন   ধনুৰ্বিদ্য়াত পাৰ্গত আছিল।
 অধিহাৰ- প্ৰাপ্তি।
 অপশদ- নিম্ন।
 অপৰিম্লান- বিশুদ্ধ।
 অচিৰতে- সোনকালে।
 অ'ভাৰ ব্ৰিজ- ৰে'লৰ ৰাস্তা বা ৰে'লপথ।
 অবিস্মৰণীয়- যাক কেতিয়াওঁ পাহৰিব নোৱাৰি।
 অৱন্তী- মালৱ দেশ।
 অংঘ- অপৰাধ।
 অচিন্তে- চিন্তা নকৰাকৈ।
 অঘোৰ চতুদৰ্শী- ভাদ মাহৰ কৃষ্ণ চতুৰ্দশী।
 অতিপ্ৰণয়- অধিক মৰম-স্নেহ কৰা বা পোৱা।
 অধ্য়স্ত-  দৃঢ়।
 অনাৰত- প্ৰত্য়েক সময়তে হৈ থকা।
 অদ্ভুদ- আচৰিত হোৱা।
 অৰ্থব- চাৰিখন বেদৰ ভিতৰত একেবাৰে শেষৰ বেদখন।
 অত্য়শন- অধিক আহাৰ গ্ৰহণ কৰা।
 অগ্নিসংকাশ- জুইৰ নিচিনা।
 অকৰ্মণ্য়- কোনো কাম কৰিবৰ বাবে উপযোগী নোহোৱা   বা দায়িত্ব পালন কৰিব নোৱাৰা।
 অঁগীকাৰ- কোনো এক কাম কৰিবৰ বাবে মান্তি হোৱা।
 অঘাট্- বেয়া ঘাট্।
 অঞ্জনবৰণ- কাজলৰ নিচিনা বৰ্ণ। 
 অনাৰ্দ্ৰ- যাৰ আদ্ৰতাৰ অভাৱ।
 অপমৃত্য়ু- যাৰ মৃত্য়ু স্বাভাৱিক নহয়।
 অৱৰধাতু- নিকৃষ্ট ধাতু।
 অৱজয়- হাৰা।
 অঁগীকাৰ-পত্ৰ- বিশেষ কোনো কাম কৰিবৰ বাবে   কাকতত লিখি দিয়া পত্ৰ।
 অকল্পিত- যাক কল্পনা কৰিব নোৱাৰি অৰ্থাৎ যাক   কল্পনা নকৰে।
 অধম দূৰত্ব- কম দূৰত্ব।
অধিগ্ৰহণ- আইনৰ সহায়ৰ দ্বাৰা   দখল কৰি থকা কাম।
 অধ্য়াত্মসাধন- অদম্য়।
  অনিৰ্ধাৰিত- নিৰ্ধাৰিত   হৈ নথকা।
 অনুবাহ- কঢ়িয়াই অনা।
 অণ্ডিল- বিত্তশালী।
 অৰ্কতা- যোনে একো কাম নকৰে।
 অংগহাৰ- হাতৰ আঙুলি ৰখা বিশেষ।
 অকৰ্মঠ- কামত এলেহুৱা।
অ'ভাৰলোড- জোখতকৈ অধিক   বাৰহোৱা  ।
অৰ্ণৱতৰী- জাহাজ।
অৱমোচন- মুক্তি দিয়া।
 অৱতীৰ্ণ- উত্তীৰ্ণ নোহোৱা, ফলাফল লাভ নকৰা।
অসম্বন্ধীয়- কোনো সম্পৰ্ক   নথকা।
অংগুলাংক- আঙুলিৰ ছাপ।
অসিকিৎসকীয়- যাক চিকিৎসা কৰিব   নোৱাৰি।
অজ্ঞাতি- নিজৰ নহয়।
অধঃক্ৰম- তললৈ নামি অহা কাৰ্য   অৰ্থাৎ কমি যোৱা।
অধিচিহ্ন- বেজ।
অধ্য়াৰোপ- এটা বস্তুক আন বস্তু   বুলি ভৱা।
 অনপত্য়- সন্তান নোহোৱা লোক।
অনাগত- আহি থকা।
অভ্য়ুদয়- সম্পত্তি ।
অৰ্থভেদ- ভেদভাৱ ৰখা।
অন্নপাক- আহাৰ ৰন্ধা।
অযোধ্যাকাণ্ড-    ৰামায়ণৰ  নম্বৰ খণ্ডতি।
অসিপুচ্ছ- শিহু।
অভিমুখে- ফালে।
অন্বেষা- কামনা।
অচিৰজীৱিত্ব- অস্তিত্বহীনতা।
অঞ্জনবৰ্ণ- কাজলৰ নিচিনা ৰং।
অনুদিষ্ট- উদ্দেশ্য।
অধিৰোহী-আৰোহণকাৰী।
  অননময়- ভাগি নথকা।
 অনুধাৱক- পাচত যোৱা।
 অন্য়গত- বেলেগৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি থকা লোক।
 অনুদৈৰ্ঘ্য- কোনো বস্তু।
 অদল- পত্ৰশূন্য়।
 অঞ্চিত- যাক উপাসনা কৰা হয়।
 অজৈৱ- জৈৱ নোহোৱা।
 অণ্ডপ্ৰসু- মহিলা।
 অতপালি- দুষ্টামি কৰা।
 অটা- কঠিন।
 অচিন্তিত- চিন্তা কৰি নাথাকা।
 অচল যুক্তি-  ভিত্তিহীন তৰ্ক।
 অকৰ্মক- কাম নথকা।
 অংগাৰাম্লক- এবিধ বাষ্পক।
 অধিমাস্- আধেচন।
 অধ্য়াত্মবাদী-  অজ্ঞেয়বাদী।
 অনভিপ্ৰায়- ইচ্ছা নথকা।
 অনালোড়িত- অস্থিৰ হৈ নথকা।
 অধ্য়ক্ষতা- অধ্য়ক্ষৰ কাম।
 অধৌত- যাক ধোৱা নাই।
 অধোভূৱন- পাতাল।
 অনন্য়ৰক্ষক- অনন্য়শৰণ।
 অধ্য়াস- বিদ্য়মান।
 অঝধিছেকেণ্ড- ছেকেণ্ডতকৈ অধিক।
 অহংবুদ্ধি- অহংকাৰ কৰা।
 অসম্পৃক্ত- কোনো ধৰণৰ সম্পৰ্ক নথকা।
  অস্তাচল- স্থাৱৰ।
 অন্তেষপুৰ- পূৰ্বপুৰ।
 অন্য়তম-  বহুতৰ মাজত উপযুক্ত বা বিশেষ   এজন।
 অভ্ৰমালী- দিবাকৰ।
 অণূলপ্ৰত্য়ক্ষ- অমূল।
 অম্বুবাচী- আহাৰ মাহত হিন্দু ধৰ্মই উদযাপন কৰা   বাৰ্ষিক উৎসৱ।
 অনুদাৰ- বেয়া মনৰ।
 অন্তৰে- মনেৰে।
 অধিঃমনোবিজ্ঞান- মানুহৰ মাইক্ৰ'মেনপাৱাৰ।
 অভিলষিত- আকাংক্ষা।
 অমংগল- অশুভ ঘটনা।
 অস্পৃহা- ইচ্ছা নথকা।
 অমনদীপ-  অশান্তিহীন শিখা।
 অচলায়তন- সংকোচন নোহোৱা।
 অকাজ- বেয়া কাম।
 অকলৈ শকত- কাৰো সহায় নোলোৱাকৈ সফল হোৱা।
 অঞ্চল চৰ্চা- অঞ্চলটোৰ বিষয়ে আলোচনা কৰা।
 অধঃপতন- ধ্বংস হোৱা।
 অংগীভূত- ভৰাই দিয়া।
 অনুৰ্ত্তীৰ্ণতা- অফলতা পোৱা।
 অুবাদ সাহিত্য়- এটা ভাষাৰ সাহিত্য়ক অন্য় এক   ভাষলৈ ৰূপান্তৰ কৰি নি ভাঙনি কৰি দিয়া।
 অুপ্ৰদান- উপহাৰ।
 অন্য়ত্ৰজাত- অন্য় ঠাইলৈ যোৱা।
 অন্ধাৰাখৰি- আধা জ্বলা আৰু আধা নজ্বলা খৰি।
 অত্য়াজাহ- লৰা-লৰি কৰা।
 অসংগজনন-  ভ্ৰূণৰ উৎপত্তি হৈছে   প্ৰজনন কোষৰ যোৰা অবিহনে অযৌন প্ৰণালী।
 অন্নদা- দেৱীৰ অন্নদাত্ৰী ৰূপ।
 অধ্য়াৰোপ-  এটা বস্তু আনটোত আৰোপ   কৰা।
 অধিৱাসন- অধিৱাস।
 অনতিক্ৰম- সাধাৰণ নোহোৱা।
 অুদৰ্শী- পাৰমাণবিক।
 অধিকল্প- যুগ।
 অধৰচাৰু- ধুনীয়া ওঁঠ।
 অনুবল- ক্ষমা থকা।
 অৰিগামী- কাগজৰ দ্বাৰা বিভিন্ন বস্তু প্ৰস্তুত   কৰা।
 অনুদ্বিগ্ন- অচিন্তিত
 অনুন্নগত- উন্নতি কৰিব নোৱাৰা।
 অশৰণীয়া- শৰণ নোলোৱা।
 অষ্ট্ৰেল পিথেকাছ-  পূৰণি যুগৰ বন মানুহৰ   এটা প্ৰজাতি।
অতিকণ্ডন- বাতিল কৰা হোৱা।
অকল্য়াণকৰ- অশুভ।
অকনিবৰ- কাৰো লগ নলগা।
অুৰ্বৰ- সাৰ নথকা।
 অচলিত- চলি নথকা।
 অকপটে- কপট নকৰাকৈ।
 অগম্য়ৃ- পৰ্বত।
 অংকুৰিত- গজালি।
 অকৰ্মা- কাম নকৰা।
 অগচ্ছ- বৃক্ষ।
 অচিল- যুঁজিব পৰা মুৰ্গী।
 অধঃক্ষিপ্ত- তললৈ পঠিয়াই দিয়া।
অধোগামী- তললৈ নমা।
 অনুতাপ্- বেয়া কাম কৰাৰ পিছত হোৱা শোক।
 অন্নদাস- ভাঁথ এসাজৰ কাৰণে গোলামী কৰা।
 অপৰাগ- ভাল নলগা।
অপৱৰ্তন- পোহৰৰ এটা ধৰ্ম।
 অবিলম্ব- দেৰী নোহোৱা।
 অম্বুজা- লক্ষ্মী।
 অৰুণিমা- ৰঙা ৰঙৰ উজ্জ্বলতা।
 অলিয়াম- অধঘিক পৰিষ্কাৰ ছালফিউৰিক এছিড।
 অৱাস্য়- কোৱাৰ উপযোগী নোহোৱা।
 অশ্ববিৎ-  ঘোঁৰা প্ৰতিপালন আৰু   চালনাৰ কাম জনা।
 অক্ষ ক্ৰীড়া- পাশাখেল।
 অৰ্ধপৰজীৱী- জীৱনটো কটাবলৈ বেলেগ জীৱনৰ   ওপৰত  ভৰষা কৰা।
অনুধ্য়াত- একান্তমনেৰে চিন্তা   কৰা।
অধীতী- অধ্য়য়ন কৰি থকা।
 অচলা ভক্তি- একান্ত ভক্তি।
 অংগহীন- শৰীৰৰ কোনো কোনো এক অংগ নথকা।
 অচিৰদ্য়ুতি- পণ্ডিতসকলৰ পোহৰ।
 অন্তৰীক্ষ মণ্ডল- গোটেই আকাশখন।
 অন্তৰংগা- ভক্তিৰ বিষয়ে নজনা কথা।
 অনুবাদ- ভাঙনি কৰি দিয়া।
 অভ্ৰান্ত- ভ্ৰম নকৰা।
 অনুধ্য়ান- শুভ চিন্তা কৰা।
 অধীন- বেলেগৰ তলত থকা।
 অচিয়ৎ- শেষ নিশ্বাস হোৱাৰ আগত দিয়া নিৰ্দেশ।
 অজুহাত- আপত্তি।
 অতিশ্ৰী হতশ্ৰী-  অত্যাধিক কামে   ফলাফল নষ্ট কৰে।
 অকষায়- কেহা সোৱাদ।
 অংগাৰি- জুইৰক্ষাৰ পাত্ৰ।
 অ'টিছিছ- কৰ্মদাহ।
 অগ্ৰিম আদায়- যিবোৰ বস্তু কিনি অনাৰ আগতে ধন   দিয়া।
 অচলতনয়া- পৃথিৱী।
 অগ্ৰা- মৃত্য়ুৰ সময়ত মানুহৰ মুখত দিয়া গাখীৰ।
 অচুকা- নজা।
 অংগনাকৃষ্ণা- কজলা ৰঙৰ সুন্দৰী মহিলা।
 অগন্য়াত্মক- খঙাল।
 অচিৰস্থায়িত্ব-  কেতিয়াও স্থিৰতাৰ   প্ৰকৃতি নহয়।
 অতিন্দ্ৰিয়বাদ- ইন্দ্ৰিয়বাদ নোহোৱা
 অতিম- সৰ্বোত্তম।
 অদ্য়প্ৰসুত-   অদক্ষ।
 অধিচেতন স্মৃতি-     মানুহৰ   মনৰ অৱচেতন স্তৰত সঞ্চিত স্মৃতি।  
 অগ্ৰানীক- সেনাৰ মুখ।
 অচিৰক্ৰিয়- সোনকালে কাম সম্পূৰ্ণ কৰিব পৰা।
 অজবুক- একো নজনা।
 অজ্ঞাতকুলশীল- যাৰ বংশ বা জাতিৰৰ বিষয়ে একো   তথ্য জানিব পৰা নাযায়।
 অতএ- এই কাৰণে।
অতএৱ- এই নিমিত্তেহে।
 অতহিয়া- চিঞৰ।
 অতিদেৱ- মহাদেৱ।
 অতিলোভ- অধিক লোভ থকা।
 অচা-   খাদ্যৰ মুখ।
 অদ্য- আজি।
 অধিকৰ্মিক- কৰ্মৰ মুখিয়ালজন।
 অধি- উপৰি।
 অধ্য়াপন- শিক্ষা।
 অধ্য়য়নচক্ৰ- আলোচনাচক্ৰ।
 অচিয়ৎনামা-  উত্তৰাধিকাৰীসকলৰ বাবে   সম্পত্তি ভাগ-বতৰা কৰা।
 অত-  গাড়ীৰ চকাত ইঞ্জউড বা   অন্যান্য সামগ্ৰী ৰখাই কৰা যতন।
 অতিলংঘী- যোনে সীমা চেৰাই যোৱা কুকৰ্ম কৰে।
 অগ্ৰাহ্য়- অস্বীকাৰ কৰা।
  অংগুলি নিৰ্দেশ-   আঙুলিৰে দিয়া আদেশ।
 অতিৰক্ত- অধিক ৰঙা ৰঙৰ।
 অধিচাপ- বৃত্তৰ পৰিধিৰ এটা মহত্বপূৰ্ণ ভাগ।
 অধ্য়াপক- শিক্ষক।
 অননুজ্ঞাত- নিৰ্দেশ নিদিয়া।
 অতিমৃত্য়ু- নিৰ্বাণ।
 অকপটতা- সৰলতা স্বভাৱৰ।
 অংকীয়া ভাওনা- মহাপূৰুষ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱে   লিখা নাটক।
অৱক্ষেপণ- বদ্নাম।
 অসন্মতি- ইচ্ছা প্ৰকাশ নকৰা।
 অসমৰ্থ- নোৱাৰা।
 অসমনেত্ৰ- মহাদেৱ।
 অষ্টাদশবিদ্য়া-  বিধ বিদ্য়া।
 অসংখ্যাত- বহুত স্তৰ।
 অসংযুক্ত হস্ত- নৃত্য় প্ৰদৰ্শন কৰোঁতে এখন   হাতৰ আঙুলিৰ দ্বাৰা অথৰ্ৱহ প্ৰতীক সৃষ্টি কৰা।
 অসংজ্ঞা- বিবাদ।
 অষ্টাবক্ৰ- এজন ঋষিৰ নাম।
 অসমীয়া- অসম দেশৰ।
 অসম্বন্ধ- অসম্পৰ্ক।
 অশ্লেষা- ৰাখিচত্ৰৰ বিশেষ নক্ষত্ৰ।
 অসম্ভ্ৰান্ত- সন্মান নথকা।
 অসি- তৰোৱাল।
 অশুদ্ধ- শুদ্ধ নোহোৱা।
 অৱহাৰ- চোৰ।
 অৱহি- অৱ।
 অৱলোপ- বিনাশ হোৱা।
 অৱসৰীয়া- আজৰীয়া।
 অৱৰূপ- লদেখিবলৈ বেয়া।
  অৱৰুদ্ধ- আৱদ্ধ হৈ থকা   অৱস্থা।
 অলীকতা- মিছা।
 অল্পমতী- হীন মনৰ।
 অযোনি- যোন বাহিৰে অন্য় স্থান।
 অৰণ্য় তুলসী- বন তুলসী।
 অভৰু- হিংস্ৰ।
 অৰ্থদণ্- কোনো ভূল বা দোষ কৰিলে দিয়া দণ্ড।
 অলংঘ্য়- নমনা।
 অৰ্ধবীক্ষণ- যি দৃষ্টি সম্পূৰ্ণ নহয়।
 অৰ্নোদ- ডাৱৰ।
 অৰুণাভ- ৰক্তিম।
 অৰ্জ- আৰ্জি অনা।
 অৰ্বুদ- দেহৰ অস্বাঊাৱিক কলাৰ দ্বাৰা গঠিত   অপ্ৰয়োজনীয় অংশ।
 অলিয়ে-গলিয়ে- অনাই-বনাই।
 অল্পায়ু- কম বয়সৰ জীৱন।
 অলৌভলৌ- অৰ্থহীন।
 অৰ্থপিশাচ- মহালোভীয়া লোক।
 অৰ্ধপৈশাচী- আধা পিশাচৰ।
 অলেখ্- গণিব নোৱাৰা।
 অলকেশ- কলা বৰণৰ চুলি।
 অৰতি- বিৰাম।
 অৱনীধৰ- পৰ্বত।
 অৱহানি- লোকচান।
 অশান্তি- শান্তি নথকা।
 অশ্ৰুক্ষৰণ- চকুৰ পৰা  চকুপানী ওলোৱা   কাৰ্য।
 অৱনত্- অন্ত্য়জ।
 অৱমান্য়- অনাদৰণীয়।
 অৱমান- অপমান কৰা।
 অৱন্তিকা- মালৱ দেশৰ সুন্দৰী মহিলা।
 অন্তৰমুখী আবেদন-  মনৰ পৰা কোনো বস্তুৰ   প্ৰতি আকৰ্ষণ হোৱা কৰ্য।
 অত্য়জাতি- নিচ জাতি।
 অন্তুজ- তলৰ খাপটোৰ।
 অন্য়- যোন আপোন নহয়। 
 অন্ধকাপমুৰ- অন্ধকাৰে ভৰি থকা।
 অন্ধ্ৰ- অন্ধ্ৰ প্ৰদেশ।
 অপথ্- বেয়া ৰাস্তা।
 অপকেন্দ্ৰ-  কেন্দ্ৰৰ পৰা দূৰলৈ যোৱা।
 অপবাখ্যা- ভূল কৰা কৰা বাখ্যা।
 অপৰাধিতা- জগৰীয়া অৱস্থা।
 অপহন্তা- ধ্বংস কৰোতা।
 অপৰিষ্ক-তৃ যোন পৰিষ্কাৰ নহয়।
 অপেৰা- যাত্ৰা।
 অপায়ন- উপায়।
অপ্ৰতিস্তব্ধ- অনভিভূত।
 অফিচাৰ- কাৰ্য্যালয়ত কাম কৰা লোক।
 অপ্ৰয়োগ- যাক ব্য়ৱহাৰ কৰা নহয়।
 অবিধি- বিধিৰ বিপৰীত।
 অবিজ্ঞতা- মূৰ্খতা।
 অবাৱনী- গুজাৰাটৰ বিশেষ লোকগীত।
 অবিঘ্ন- নিৰাপদ।
 অব্দপ- বৰ্ষাধিপতি।
 অবৈদিক- বেদৰ বীপৰীত।
 অবোধ সংবেদ- একপ্ৰকাৰৰ ৰোগ।
 অবাস্তৱতা- যিটো বাস্তৱ বা দৃথক নহয়।
 অব্য়ংগ্য়- ব্য়ঞ্জনাহীন।
 অন্জিনী- পদুমণি।
 অবিদগ্ধ- অদগ্ধ।
 অবীাৰ- দুৰ্বল।
 অবিশ্ৰান্ত- শ্ৰান্ত।
 অবিৰক্ত- বিৰাগ নথকা।
 অভয়া- অষ্টভুজা মূৰ্তি।
 অভাৱ- দুখ বা কষ্ট।
 অভাৱত স্বভাৱ নষ্ট- কোনো বস্তুৰ অভাৱ পায় তাৰ   বাবে কৰা অসৎ কাৰ্য।
 অভং ভতুৰা- বুজি নোপোৱা মানুহ।
 অভিকৰণ কলা- প্ৰয়োগ কৰা কলা।
 অভিকাংক্ষা- ইচ্ছা।
 অভিৰংস- আসক্তি।
 অভিব্য়ঞ্জক- মনৰ ভাৱ প্ৰকাশ কৰা।
 অভিসাৰী- প্ৰেয়সীৰ  কাৰণে আৱন্টন কৰি   ঠাইলৈ যোৱা ।
 অম্ল মধুৰ- টেঙা মিঠাযুক্ত সোৱাদ।
 অমৃতনমধুৰ- অমৃত সদৃশ অতীব সুমধুৰ।
 অৰিকুল- হৃদপিণ্ডৰ ওপৰৰ স্তৰত থকা দুটা ভাগ।
 অৰ্থবেত্তা- অৰ্থনীতিজ্ঞ।
 অৰীতি- অনাচাৰ।
 অয়স্ক- আকৰ।
 অৰ্থনৈতিক পৰিকল্পনা- কোনো দেশ।
 অৰুন্ধতী- ৰাখি চক্ৰৰ বিষেশ নক্ষত্ৰ।
 অৰ্থব্য়য়- ধন খৰচ কৰা।
 অৰ্ধেন্দ্ৰু- চন্দ্ৰৰ আধা।
 অল্পজন- সামান্য় মানুহ।
 অৰুণ-লোচন- ৰঙা চকুযুক্ত।
 অৰজা- কুমাৰী কন্য়া।
 অম্বুপতি- সমুদ্ৰ।
 অৰিং- মৃগ পহু।
 অৰ্থভাণ্ডাৰ- ধনৰ পুজি।
 অৰ্ণৱজ্য়োতি- মহাসাগৰৰ সৌন্দৰ্য।
 অৰ্ঘ্য- পূজাৰ উপকৰণ।
 অল্পবিদ্য়া ভয়ংকাৰী- সামান্য় শিাই যাৰ   ক্ষতিসাধন কৰে।
 অৱৰ- নিম্নতম পদৰ গৰাকী।
 অৱতাৰী- অৱতাৰ হোৱা।
 অলিম্পিক- আন্তৰ্জাতিক ক্ৰীড়া প্ৰতিযোগিতা।
 অলীক কল্পনা- কল্পনা বিকাস কৰা।
 অলংকৃত পাঠ- পল্পৱিত পাঠ।
 অম্ভোজ- জোন।
 অযত্নলভ্য়- চেষ্টা নকৰাকৈ পোৱা।
 অমতে- মত নোহোৱাকৈ কৰা।
 অভিমুক্তি- কোনো দোষ নকৰা বুলি কোৱা।
 অভিজাত- সুবংশত জন্ম লাভ কৰা।
 অপ্ৰৌঢ়া- বিবাহ নোহোৱা কন্য়া।
 অপ্ৰিয়বাদ- কঠোৰ বাক্য।
  অপ্ৰদীপ- পোহৰ নথকা।
 অপিজ- ভাতৃ।
 অপীন্দ্ৰ- সৰগীয় সৌন্দৰ্য।
 অপ্ৰধান-কাৰ্য- গৌণ কৰ্ম।
 অপ্ৰত্য়াশিত- যি কাম আশা নকৰাকৈ সম্পূৰ্ণ   হোৱা।
 অস্তগিৰি- পশ্চিম প্ৰান্তৰ এটা পৰ্বত।
 অফুট্কৈ- লুকাই থকা।
 অফছেট- এবিধ নতুন ছপা পদ্ধতি।
 অবিনয়- বিনয়ৰ অভাৱ।
 অবিকৃত- একে অৱস্থাতে থকা।
 অবোডাং- অঘাইতং।
 অবৈয়াল- কাৰো পৰামৰ্শ নুশুনা।
 অভিকৰ্য- কেন্দ্ৰৰ ফালে জীৱ নথকা বস্তুৰ   আকৰ্ষণ কৰা।
 অভিকাম- আগ্ৰহী।
 অভিযুক্তকৰণ- গোচৰতৰণ।
 অভিলাষুক-  লোভীয়া।
 অভিৱৰ্তন- বিশেষ  উদ্দেশ্যৰে আহ্বান কৰা   সভা।
 অভ্য়ৰ্থনা- আদৰণি সভা।
 অমনোনীত- অনুমোদিত নোহোৱা।
 অমাৰ্জিত- ঘঁহি মাজি পৰিষ্কাৰ নকৰা।
 অম্লফল- টেঙা সোৱাদযুক্ত ফল।
 অযুগুত- ন্য়ায়ৰ বিপৰীত।
 অবাই- ডাঠ।
 অযশ্- অপযশ্।
 অভ্য়ুত্থিত- উদিত।
 অজাত-শত্ৰু- শত্ৰু নথকা।
 অকম্সাতে- হঠাতে।
 অ- বিষ্ণিক বুজায়।
  অদ্ৰৱণীয়- দ্ৰাৱকতো   নগলা।
 অচিকিৎসা- চিকিৎসা নকৰা।    
 অতিথিসেৱন- আলহীক চোৱা-চিতা কৰা অৰ্থাৎ আলহীক   শুশ্ৰৃষা কৰা।
 অনুবাক- চাৰিবেদৰ ভিতৰত তৃতীয়খন বেদ যৰ্যুবেদৰ   বিশেষ।  
 অধ্য়াৰোহ- উচ্চ আৰোহণ।
 অভিলৱেখন-  এক নিৰ্দিষ্ট জাননী ধৰি ৰখাৰ   এক পদ্ধতি।
 অভিমৰ্শ- প্ৰণাম।
 অনুজন্মা- ডাঙৰ- ভাই-ভনী।
 অনৈপুণ্য়- নিপুণ নোহোৱা।
 অন্তৰ্ধান- নাইকিয়া হোৱা।
 অন্য়তম- বহুতৰ ভিতৰত বিশেষ এজন।
 অপঘাতক- ধৰ্মঘট।
 অফলা- সৰধৰকৈ গুচি যোৱা।
 অদায়িক-  কোনো সম্পত্তিৰ উত্তৰাধিকাৰী   পুত্ৰ ইত্যাদি নাই।
 অধিস্পৃহা- উচ্চ আকাংক্ষা।
 অনধিত- পঢ়ি নথকা।
 অনপেক্ষ-  অবোধ্য।
 অঘৰীৰে ঘৰ কৰা-  ঘৰৰ প্ৰতি   নিৰুৎসাহী নহয়।
 অন্তৰীক্ষ যান- ব্য়োমযান।
 অন্তৰতৰ- মৰমৰ।
 অন্বেষণ অধিপত্ৰ- খানটালাচি অনুজ্ঞাপত্ৰ।
 অপৰাধহীনতা- অপৰাধ নকৰা।
 অপৱৰ্তিত- গৃহীত।
 অপৰিশোধনীয়- যাক পূৰাব নোৱাৰি।
 অপেক্ষক- ৰৈ থকা জন।
 অবতৰুৱা- প্ৰৱেশদ্বাৰ। 
 অবিহিত- বিধিৰ বিৰুদ্ধে।
 অমীমাংসিত- সিদ্ধানত উপনীত নোহোৱা।
 অৱহিত- চিন দিয়া।
 অসংযোগ- লগ নলগা।
 অসেউজীকৰণ- সেউজীয়া পাতত থকা হৰিৎকণা আঁতৰোৱা   প্ৰক্ৰিয়া।
 অক্ষয়কান্তি- যোগ যোগ ধৰি হোৱা সভা।
 অণ্ডজ- কণীৰ পৰা ওপজা।
 অংগুৰীয়ক-  গ্ৰহটোৰ চাৰিওফালৰ   কিছুমান অঞ্চল 
 অকল্পনীয়- কল্পনা নকৰা বা কল্পনা কৰিব নোৱাৰা।
 অঘাইত্- ডাঙৰ।
 অংগনা- মহিলাষ।
 অতিৰিক্ত সচিব- বেলেগ সচিব।
 অধীত বিষয়- পঢ়ি থকা বিষয়।
 অধিবচন- ওকালতি কৰা।

NEXT- আ

Post a Comment

0 Comments
* Please Don't Spam Here. All the Comments are Reviewed by Admin.