Type Here to Get Search Results !

অসমীয়া অভিধান ও তালিকা

অসমীয়া অভিধান ও তালিকা

অসমীয়া অভিধান ও তালিকা
অসমীয়া অভিধান ও



অসমীয়া শব্দ অৰ্থ (Assamese Word Meaning)


ওচলা- ভৰপুৰ হৈ পৰা।
ওখ-চাপৰ- খলা-বমা।
ওদো- কেঁচা।
ওভং- অস্লীল।
ওৰং- সিহঁত।
ওফৰ-সবাহ- অপেস্বৰী সবাহ।
ওৰ্- শেষ।
ওমৰা- সিহঁত।
ওপৰতেঙেলি- ফিতাহি।
ওৰ ল- বুজ ল।
ওভটা- ওলটা।
ওমৰাহ- সম্ভ্ৰান্ত ব্য়ক্তি।
ওপৰে- ওপৰত।
ওপৰে ওপৰে- ভিতৰত নোসোমোৱাকৈ।
ওমানি ৰিয়াল- ওমানৰ চলি থকা   মুদ্ৰা।
ওশোলা- অকৰ্মণ্য়।
ওৱাচিল্- সাধি লোৱা।
ওলটা- লুটিয়া।
ওৰণি- মুখ ঢকা কাপোৰ।
ওভতনি- উলটি বোৱা সোঁত।
ওদৰা- সোধ-পোছ কৰা।
ওঁঠৰ পৰা পানী পৰা- লোভ লগা।
ওকলা- উকল্।
ও- অসমীয়া স্বৰবৰ্ণমালা নংৰ আখৰটো।
ওঁঠ-চেলেক- আশা নাইকিয়া হ।
ওচিনা- পানী-পোতা।
ওকালত- আিন ব্য়ৱসায়।
ওচৰ-চাপ- কাষলৈ আহ।
ওজৰ্- আপত্তি।
ওঠৰ- তকৈ    কম।
ওধৰপৰা মুধলৈ- এঠাইৰ পৰা আনঠাইলৈ।
ওপৰ-চকুৱা- ওপৰলৈ চকুৰে চোৱা।
ওপৰ হাত- দাতা।
ওভং মাত- বেয়া কথা ক।
ওৰ্- ওড়্।
ওভট্- পাচলৈ চা।
ওফাই-ডাং মাৰ- ফিতাহি মাৰ।
ওমল্- সৰু শিশুৰ নিচিনাকৈ খেলি থাক।
ওপৰা ওপৰিকৈ- এটাৰ ওপৰত আনটো।
ওপৰৱালা- উচ্চ বিষয়বাদৰ ৱকৰ্মচাৰী।
ওৰফে-উপনামত।
ওভোন্দা ভেম- অহংকাৰ।
ওভাৰকোট- কামিজৰ ওপৰত পিন্ধা দীঘল হাতৰ   চাৰ্ট।
ওফন্দ- ফুল।
ওৰ্ পৰ্- অন্ত হ।
ওৱাক্থৈ- এক প্ৰজাতিৰ বাঁহ যি পাহাৰত হয়।
ওস্তাদি- বাহাদুৰি।
ওকে- তাইক।
ওডিছী- উৰিষ্যাৰ শাস্ত্ৰীৰ নৃত্য়।
ওজাদেউ- শিক্ষক।
ওপজা দিন- জন্মদিন।
ওপৰ-পেটত খা- আহাৰ খোৱাৰ লগতে   পুনৰ আহাৰ খোৱা।
ওক্কা- হোঁকা।
ওখ-পাখ- সুগঢ়ী।
ওঠোব-গোঠোব- থেৰো-গেৰো।
ওতে- হাত।
ওকালতি- উকিলৰ ব্য়ৱসায়।
ওঁত্- মেৰাই তোৱা সূতাৰ মূৰ।
ওঁঠৰ পানীৰেই ওঁঠ তিওৱা- খাব নোপোৱাৰ বাবে লোভ   নিয়ন্ত্ৰণ কৰা।
ওংকাৰধাৰী- পৰমেশ্বৰ।
ওচৰেদি- কাষেদি।
ওনা দি- বানিবলৈ আৰম্ভ কৰ।
ওড্ডা- ক'লা ৰঙৰ ডাঙৰ পৰুৱা।
ওবাৰ- যোৱা বছৰ।
ওষধি নাথ- চন্দ্ৰ।
ওৱাল- ৰাতি।
ওলান- ওহাৰ।
ওলোম-দুলোম- ওলমি দুলি থকা।
ওৱা- ঢোঁৰা কাউৰী।
ওপৰ মহল- স্তৰৰ লোক।
ওপৰ্- ঊৰ্দ্ধ।
ওফোন্দাই গঙাটোপ- অহংকাৰ কৰি   ফুৰা মানুহ।
ওঁঠ লৰা- এটা-দুটা কথা ক।
ওপচা- পুৰ কৰ।
ওপৰঞ্চি কৰ- অতিৰিক্ত কৰ।
ওজঃ - তেজ।
ওঠৰটা নাম দে- বহুত বিশেষণ ব্য়ৱহাৰ কৰা।
ওকেলকানা- ভৰপুৰ হৈ পৰা।
ওঁঠ চেপিলে গাখীৰ ওলোৱা- কম বয়সীয়া।
ওচৰ্-ঘৰীয়া- ওচৰতে বাস কৰা।
ওপৰ চাং- আটাল।
ওখল্- শৰীৰ বা কাপোৰৰ মলি।
ওন্দোলা- এন্ধাৰ কৰ।
ওপজা মাটি- যই স্থানত জন্ম হয়।
ওবা- সম্বোধন কৰি মতা নাম।
ওফৰ্- ছিটিকি পৰ্।
ওম্-তত্-সত্- নিৰ্বাক।
ওলমা- আঁৰি থ।
ওসাৰ- বহল।
ওপজন্- জন্ম।
ওখোনিয়া- উজাৰি দি।
ওজ্-বাজ্- সামগ্ৰী।
ওফোন্দ-লাগ - ঠেহ লাগ।
ওৱাৰিচ- মৃত্য়ু হোৱা লোকৰ সম্পত্তিৰ   উত্তৰাধিকাৰী।
ওহাৰ্- জন্তুৰ গাখীৰৰ বাহ্।
ওমাগোমা- মেঘযুক্ত।
ওফৰ ভাগৰ দোষ্- দেৱতাৰ দোষ।
ওংকাৰ- ওঁ শব্দ।
এৰিথমানচি- সংখ্যাৰ সহায়ৰ দ্বাৰা মানুহৰ   ভৱিষ্যৎ নিৰ্ণয় কৰিব পৰা পূৰণি মংগলতি বিদ্য়া।
ওকোল-মোকল্- খাবলৈ মন নোহোৱা।
ওনা- চাউল ইত্য়াদি।
ওখ- ওপৰলৈ বঢ়া।
ওখোন্- শস্য় গোটোৱা।
ও-কাৰ- ও আখৰটোৰ চিন।
ওফোন্দি গংগাটুপ হ- অহংকাৰ ফুলি   উঠ।
ওফন্দ- ফুল।
ওপজা- উৎপন্ন হোৱা।
ওদোৰবাই- কোনো কাৰ্য কৰাৰ পাছত দুখ পাি আৰু   পুনৰ সেই কামটো কৰিবলৈ মান্তি নহয়।
ওথাৰ্- এবিধ ডাঙৰ জাল।
ওখ-মনা- ডাঙৰ মনৰ।
ওটা- এটা ঘৰৰ পৰা পানী পৰিবহন কৰাৰ বাবে   এটা নলা।
ওজালি- প্ৰধানত্ব।
ওচৰাওচৰি- সমীপত থকা।
ওকালি- বাঁতি আহিবৰ উপক্ৰম।
ওকতা- ওকলি যোৱা।
ওক- ওকালি ্হাৰ সময়ত মুখৰ পৰা ওলোৱা   শব্দ।
ওঁঠ্-চেলেকা- লাজ দিয়া।
ওচৰ্- কাষৰ।
ওদাল বাঁহ- ভলুকা বাঁহ।
ওগ- বেমাৰ।
ওখোৰা-মোখোৰা- অসমান।
ওঠালবতিজাল্- অধিক ডাঙৰ এবিধ   জাল।
ওৰ- অনুসন্ধান কৰ।
ওৱেটাৰ- হোটেল বা ৰেঁস্তুৰাত   গ্ৰাহকৰ সেৱা আগবঢ়োৱা লোক।
ওলোটা বেদ- চলি থকা নিয়মৰ   বিপৰীত ব্য়ৱহাৰ।
ওৱাব- হেপা।
ওলাওঁতে-সোমাওঁতে- সকলো সময়তে।
ওলট্- ফিৰ।
ওৰাবাটো- গোটেই পথছোৱা।
ওপৰহতীয়া- ওপৰলৈ হাত কৰা।
ওপজ্- জন্ম ল।
ওধোৰধোৰ- দুখ বেজাৰৰ চকুপানী।
ওকণী- চুলিত থকা পোক।
ওত্- এলাহ।
ওপপাক- সেইফাল।
ওল্লা- উল্য়া।
ওট কম্বল- এবিধ বনৌষধি উদ্ভিদ।
ওষ্ঠ- ওপৰৰ ওঁঠ।
ওফৰা জেং- আশা নকৰাকৈ আলহী অহা।
ওপৰণি- কোনো সামগ্ৰীৰ ওপৰৰ অংশ।
ওঢ়নি- ঊৰ্ধ্বাংশৰ পোছাক।
ওঠৰখন মুখে- দৃঢ়তাৰে।
ওড়্- ৰঙা ৰঙৰ জৱা ফুল।
ওচৰে- কাষে।
ওঃকাৰান্ত- ও কাৰেদি শেষ হোৱা।
ওঁঠ্মোঠ্ চেলেক- লাঁজ   পাই িফাল সিফাল কৰা।
ওকলা- মুখৰ পৰা উলিওৱা বস্তু।
ওজাৰ নাকত খৰে খা- যি   ক্ষেত্ৰত এজন দক্ষ হয় তাত আটাইতকৈ বেয়া হোৱা।
ওচা- ঢেকীত থকা এবিধ সঁজুলি।
ওনতে- তেনেকৈ।
ওট- গাড়ীএখনৰ চকাৰ তলত   ৰখা শিল বা কাঠৰ টুকুৰা যাক ই লৰচৰ কৰিব নোৱাৰে।
ওনলা-গীত- শিশুক ওমলাবলৰ কৰাণে   গোৱা চুটি-চুটি গান।
ওপৰ্-তলীয়া- ওপৰা-ওপৰি।    
ওলম্- আঁৰি থোৱাৰ দৰে থাক।
ওলোটা ওভোটা- বিপৰীত ধৰণৰ।
ওস্তাদ্- ওজা।
ওৱাই ডো- ডিমাছা জনগোষ্ঠীৰ   লোকসকলে ব্য়ৱহাৰ কৰা খৰি।
ওৱাৰি- হাউলি।
ওৰ্ বাটে- গোটেই ৰাস্তাত।
ওঁহ- অসন্মতি বুজোৱা মাত।
ওতপ্ৰোত- অদিক ঘনিষ্ঠ।
ওভোটা- বিপৰীত।
ওপং- দ্ৰৱ বস্তুৰ ওপৰলৈ উঠ।
ওদাইদাৰ্- অধিকাৰ।
ওঁঠ্-পাতল- সঁচা-মিছাৰ কোৱাৰ   বাহিৰে নমুখত য়ি আহে তাকে কৈ যোৱা।
ওকালতি- এজনে আনজনৰ কথাত সমৰ্থন   জনোৱা।
ওবিজান- সেইবিলাক।
ওকণী শিৰ- মূৰৰ মাজভাগ।
ওপচ্- ভৰি পৰ্।
ওদ- শুকুৱাত ভিতৰে কেঁচাই থকা।
ওজাপালী- বিবাহৰ যোৰা।
ওচৰ চুবুৰীয়া- সমীপত বসবাস কৰা।
ওপৰ্-পূৰুষ- পূৰ্বপুৰুষ।
ওৰণীয়া- ওৰণীৰ নিচিনাকৈ মুখ   ঢকা।
ওফন্দা- ওখহাৰ দৰে।
ওপৰতে- কষ্টৰ অবিহনে।
ওফোন্দা-গল- ওফন্দি উঠা   গালযুক্ত।
ওৱাৰ- ঢাকনী।
ওৱাৰিক- নাগৰিক।
ওলাবাদে- তেওঁলৈ।
ওলা- বাহিৰলৈ আহ।
ওৰে- সদায়।
ওলমি থাক্- ওলম।
ওৱাইডাং- ভেম।
ওলোটা ৰথ- জগ্গনাথ ক্ষেত্ৰৰ   বিশেষ উৎসৱ।
ওভোটাই মোট চলোৱা- উগ্ৰ শাস্তি   প্ৰদান কৰা।
ওগাইৰহ্- অনেক।
ওডিছি- গ্ৰীক বীৰ।
ওলোটা- বিপৰীত।
ওদ্দোলগ- জয়ক্ষ্যগানত   চৰিত্ৰসমূহৰ প্ৰৱেশৰ বাবে সৃষ্টি কৰা এটা সুৰ মোড।
ওচ-মোচ্- আগগুৰি।
ওম্- পালন।
ওকট্- মল দূৰ কৰ্।
ওকাল্- মুখৰ পৰা উলিয়াই পেলা।
ওগৰা- মৃত্যুমুখত পৰা   ব্যক্তি এজনক দিয়া অন্তিম খাদ্য
ওথে ফিনু- এবিধ খোৱা ফল।
ওটা-ৰোকা- মলিন স্থান পৰিষ্কাৰ   কৰা।
ওৰ্ ঘোৰ্- অতিশয় প্ৰবল।
ওমফা পূজা- ৱআহোম জনগোষ্টীৰ   লোকসকলে উদযাপন কৰা এটা পূজা।
ওফাই-ডাং- বৰকথা।
ওৰাওঁ- ভাৰতৰ এটা প্ৰধান   দ্ৰাবিড় জনজাতি।
ওমৰা- মুছলমানৰ শাসনকালত এজন   উচ্চপদস্থ বিষয়া।
ওৰ্-গোৰ্- আগটোৰ পৰা গুৰিলৈকে।
ওকট্-পাকট্- 'উকট্-পাকট্'।
ওইত্কা- যি প্ৰয়োজন নহয়।
ওদোকমুৰা- চুটি ডিঙিৰ এজন   স্থূল মানুহ।
ওচৰৰ পুঠি খলিহা- এটা সৰু   বস্তুক অদিক মূল্য়বান বুলি ভৱা।
ওদ্লা- হাবিত হোৱা বিশেষ অকাঠী   গছ।
ওনা-ওনে- সৰহকৈ।
ওফৰা-ওফৰি- কোনো কামৰ পৰা ঠেকা   খোৱাৰ পিছত আনটো ওফৰা কাৰ্য।
ওহিন্য়া- সেইখিনি।
ওৱেটিং ৰুম- বিশ্ৰামাগাৰ।
ওৱাকফ্- ইছলামত ধৰ্মোত্তৰ মাটি   আৰু বাৰীৰ দৰে সম্পত্তি।
ওহালি- তাঁতশালৰ ৰশ্মিত   ঘূৰাৰ আগতে বোৱা কাপোৰ এটা।
ওফন্দা পানী- অধিক উপচি   পৰা বানপানীৰ ফলত দ এলেকাত পানী বাঢ়িছে।
ওৰাং- কণীৰ পাপৰ শেষত   ন্যাক্টেটৰ দ্বাৰা অনুষ্ঠিত এক উৎসৱ ।
ওৱাদানি- প্ৰচুৰ।
ওহাৰ্- গাখীৰৰ বাহ ডাঙৰ কৰ।
ওগৰাপিণ্ড- মৃত ব্যক্তি   এজনৰ নামত দিয়া খাদ্যৰ এক গোট।
ওভত্গোৰে- নাচ্- অধিক দুষ্টালি   কৰ।
ওস্তাদি মাৰ- পাৰ্গতালি দেখা।
ওষধি- ফল পকাৰ পিছত মৰি যোৱা   গছ।
ওভত্গোৰে- আগতেই ভৰি বাজ কৰি।
ওঁহ- অজ্ঞাত বস্তুৰ বিষয়ে   প্ৰাথমিক অনুসন্ধান।
ওঁ- হয় বোলা মাত।
ওঁঠৰ পানী পৰ- লোভ প্ৰকাশ পা।
ওন্দোৰ-গোন্দৰ- ঠেহ পতা।
ওঙাৰি- জোখতকৈ বেচি কথা বা সপোন   দেখা।
ওৱেষ্টকোট- চোলাৰ ওপৰত পিন্ধা   সৰু কোট।
ওমান- এচিয়া মহাদেশত অৱস্থিত   এখন দেশ।
ওভতনি পানী- নদীৰ মোহনাৰ পৰা   উভতি অহা পানী।
ওপৰ্-চকুৱা- এক প্ৰকাৰৰ   মাছ।
ওৱাংগালা- গাৰো জনগোষ্ঠীৰ এটা   কৃষিভিত্তক উৎসৱ।
ওলোটা-উলুটি- তল-ওপৰ।
ওয়াই- ডিমাছা জনগোষ্ঠীৰ লোকসকলে   ব্য়ৱহাৰ কৰা জুই।
ওঁঠলুৰি- ওঁঠশিৰি।
ওঁঠ- শৰীৰৰ এবিধ অংগ।
ওদাল্- এক প্ৰকাৰৰ গছ।
ওপৰ পূৰুষক নমা- নিজে কুকৰ্ম   কৰাৰ পিছত পূৰ্বপূৰুষসকলৰ বদনাম অনা।
ওৱাৰেন্ট- গ্ৰেপ্চাৰী পৰোৱানা।
ওল্- এবিধ কচু।
ওজাঢোল- চামৰা আৰু   বাৰাটিৰ দুটুকুৰাৰে কাঠৰ খোলাৰে তৈয়াৰ কৰা এটা ডাঙৰ ঢোল।
ওপৰতে পৰ- বেলেগৰ সংকটৰ সময়ত   সহায় কৰ।
ওলট্-পালট্- খেলি-মেলি।
ওলগ- সন্মান।
ওপৰঞ্চি- যিয়ে দমন কৰে।
ওপৰ-গধুৰ- শীৰ্ষ গধুৰ।
ওফোন্দ- ৰোহ।
ওকটা-মাৰি- উকুটিবৰ কাৰণে   প্ৰয়োগ কৰা মাৰি।
ওৰা- গাবলৈ।
ওভতনি যাত্ৰা- ঘূৰি অহা।
ওৰমোৰ- ইমূৰ সিমূৰ আগুৰি।
ওলোটা খৰ- ওপৰলৈ ভৰি দি মৰা   লুটি।
ওহালি জাল- মাছ ধৰিবৰ কাৰণে   ব্য়ৱহৃত এবিধ জাল।
ওৱাধোৱা- যথেষ্ট।
ওষধিপতি- চিকিৎসক।
ওস্সা- ফুটা থকা পাত্ৰৰ পৰা   পানী পৰা কাৰ্য।
ওৱল্- গেলি জহি যা।
ওৰা ধৰ্- গাব, নাচিব বা কবৰ   কাৰণে উপক্ৰম কৰ।
ওভত্-সোভত্- ওলটাই দিয়াৰ পিছত   পুনৰ অনা কাৰ্য।
ওপৰঞ্চি আবন্টন- অতিৰিক্ত   আবন্টন।
ওলমা-ওলমি- আন্দোলা-আন্দুলি।
ওৱাবন- সামান্য় কৰ্ম।
ওফৰা-পিংগলা- এবিধ ছালৰ বেমাৰ।
ওচৰ্-চৰিয়া- ওপৰঞ্চি।
ওৱাৰদ্ৰব- কাপোৰ থোৱা বাকচ।
ওলমা-বাদূলি-বাদূলিৰ দৰে ওলমি   থকা।
ওপঙা দলং- পানীত ওপঙি থকা বাকচ   এটাৰে নিৰ্মিত দলং।
ওফন্দি- উখহি, ফুলি
ওৰ- শেষ ,সীমা ।
ওজৰ- আপত্তি ।
ওঁঠ ফটা- পেটত কথা নথকা।
ওঝন্- গধুৰ।
ওজস্বী- বলৱান।
ওড়েষা- ঊৰিষ্যাৰ পূৰণি ৰাজ্য়ৰ   নাম।
ওনা- দূৰৰ মাত কাণি পাতি শুনা।
ওচৰে-ওচৰে- কাষে-কাষে।
ওখই- উচ্চতাত।
ওনচোক- সিমান।

Post a Comment

0 Comments
* Please Don't Spam Here. All the Comments are Reviewed by Admin.