অসমীয়া অভিধান ঘ আখৰ তালিকা

ঘ আখৰ তালিকা

অসমীয়া অভিধান (Assamese Abhidhan)

ঘ
ঘন বস্তু- যিবিলাক বস্তুত দীঘ   প্ৰস্থ আৰু উচ্চতা থাকে।
ঘৰৰ ল'ৰা- পৰিয়ালৰ অহা অহা-যোৱা কৰি থকা ল'ৰা।
ঘান্টিক- ঘন্টা বজোৱা মানুহ।
ঘিটিং- দূৰত ডাৱৰৰ গাজনিৰ দৰে   শব্দ।
ঘেঁচুলি- এবিধ বনৰ আলু।
ঘুনুচা জৰী- ডিঙি বা কঁকালত পিন্ধা জৰী।
ঘঁসি- গৰুৰ গোবৰৰ দ্বাৰা   প্ৰস্তুত কৰা এবিধ খৰী।
ঘন্ট- মাছ ইত্য়াদিৰ ডাঠ আঞ্জা।
ঘঘৰা- গংগা নদী।
ঘাত্য়- যাক আঘাত কৰিব পাৰি।
ঘুমা- শয়ন কৰ।
ঘূৰ্ণবায়ু- বা'মাৰলি।
ঘোঁৰাৰ ঘাঁহ কাট- সময় নষ্ট কৰ।
ঘটা- পৰাস্ত কৰ।
ঘ'ষ্ট- প্ৰতিপালন নকৰা এটা ৱে'বচাইট।
ঘনফল- ঘনকৰ ক্ষেত্ৰফল।
ঘানি- তেলপেৰা যন্ত্ৰ।
ঘিউ- পগোৱা মাখন।
ঘৰা- ভূমি-স্লিপ কৰিবৰ কাৰণে এটা বৃত্তাকাৰ   আঙুঠিৰ বেৰ নিৰ্মাণ কৰা।
ঘনীকৃত- যাক ঘন কৰা হৈছে।
ঘন কালি- ঘনফল।
ঘগলেং- জীঞা।
ঘননীহাৰ- ডাঠ কুঁৱলী।
ঘৰ ল- পোহমান।
ঘাম্- গ্ৰীষ্মদিনত অধিক গৰম তা   তাপ পালে শৰীৰৰ পৰা ওলোৱা পানী।
ঘৰা- গৰুবোৰক প্ৰতিহত কৰিবৰ কাৰণে বেৰ হিচাপে   ব্য়ৱহাৰ কৰা বাঁহৰ দেৱাল।
ঘড়ী- ডাঁৰ পৰ।
ঘপৰাই- বেগেৰে।
ঘকমকি- ঘকমকনি।
ঘঞ্চাল- হুলস্থুল।
ঘৰোৱাহী- গৃহস্থী।
ঘুঙুৰ্- ঊৰ্দ্ধশ্বাস।
ঘাটোৱাৰ- অসমৰ অঞ্চল সম্প্ৰদায়ৰ এটা উপাধি।
ঘাৰুৱা- দুষ্ট।
ঘুমে'গাইৰা- অনবৰতে শুই থকা   লোক।
ঘেহুঁ- আটা গুড়ি কৰা শস্য়।
ঘোৰ- সাংঘাতিক।
ঘোঁকা ঘোঁকে- খামোচা-খামুচি।
ঘৰঘৰি- ঘৰ্ঘৰণি।
ঘাম্-কাল্- গ্ৰীষ্ম কাল।
ঘালটিং- ঘন্টা।
ঘৃতকুমাৰী- অসমৰ অৰণ্য়ত দেখিবলৈ পোৱা এবিধ   বনৌষধি।
ঘিউ বৰুৱা-  ঈশাসকৰ   দ্বাৰা নিযুক্ত ৰজাৰ ঘৰত ঘিউ যোগান ধৰা বিষয়া।
ঘেং-ঘেঙনি- কুকুৰৰ ভুকভুকনি।
ঘোকোচ্- ঘোকেচ্।
ঘিউৰ চৰুত হাত দি অহা- অধিক সম্পদশালী হোৱা।
ঘানাক্-ঘুনুক্- অলপকৈ শুনা।
ঘটী - পানী খাবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা এবিধ পাত্ৰ ।
ঘাঁহনি - ঘাঁহেৰে আবৃত হৈ থকা   পথাৰ ।
ঘন্তা- গালি দিয়া অৰ্থত।
ঘৈণিয়েক - অৰ্ধাঙ্গিনী , পত্নী ।
ঘাটি - পহৰাৰ ঠাই ।
ঘূণীয়া - আঘাতপ্ৰাপ্ত ।
ঘামচি - গ্ৰীষ্মকালত হোৱা এবিধ ৰোগ ।
ঘৰগিৰী - ঘৰ চলোৱা লোক ।
ঘৰমূৰি - প্ৰতিঘৰ মানুহৰ ।
ঘ্ৰাণ - নাকেৰে পোৱা অনুভুতি ।
ঘেদাল - পানীতে লটুৰি-পুটুৰি হৈ থকা অৱস্থা ।
ঘা - ক্ষত ।
ঘিও - গাকীৰে তৈয়াৰ কৰ এবিধ   খাদ্য ।
ঘৃণা - লেতেৰা বস্তু দেকিলে বেয়া পোৱা কাৰ্য ।
ঘাটি - হানিকাৰক ।
ঘূণ - কাঠৰ বস্তু খাই নষ্ট কৰা   এবিধ পোক ।
ঘঁৰিয়া - এবিধ বৃহট নিগনি ।
ঘঁৰিযাল - এবিধ ডাঙৰ সৰিসৃপ ।
ঘুলি - নদীৰ সোঁতনথকা অধিক পানী থকা ঠাই ।
ঘামগাঁৰ - ঠাণ্ডাদিনত হোৱা এবিধ ৰোগ ।
ঘুনুচা - ভগৱান শ্ৰীকৃষ্ণৰ এগৰাকী পত্নী ।
ঘৰচীয়া - ঘৰত পোহা ।
ঘাগৰি - মহিলাসকলে পিন্ধা এবিধ   বস্ত্ৰ ।
ঘাঁহ - ত়ণজাতীয় এবিধ উদ্ভিদ ।
ঘুমতি - নিদ্ৰা ।
ঘাতক - হত্যাকাৰী ।
ঘোঁৰাছৱাৰী - ঘোঁৰাচালক ।
ঘনীভূত - গাঢ় যোৱা ।
ঘূমুতিয়া - কিবা বস্তু বিচাৰি নাপালে ছটফটাই   থকা ।
ঘোঁৰাসংক্ৰালক - এবিধ ডাঙৰ ৰোগ ।
ঘৃতাহুতি - ঘিউৰে দিয়া আহুতি ।
ঘন - বৰ ডাঠ, বেছি ওচৰা-ওচৰিকৈ   থকা।
ঘটা - হৰোৱাই দিয়া, পৰাজয় হোৱা।
ঘগৰা - কাঠ বাঁহেৰে মাছ ধৰিবলৈ তৈয়াৰ কৰা এবিধ   যন্ত্ৰ।
ঘটি - কম সময়।
ঘটং - কোনো টান বস্তু পৰিলে   হোৱা শব্দ।
ঘনিষ্ঠ - অতি ওচৰত থকা, গাত লাগি থকা।
ঘড়ী - সময় চাব পৰা যন্ত্ৰ।
ঘড়িয়া - এটা মাছ, এটা ডাঙৰ শলিয়া।
ঘটিযন্ত্ৰ - পানী তোলা সঁজুলি বা যন্ত্ৰ।
ঘাইল - অন্ত্ৰৰত দোষ পোৱা।
ঘৰ - মানুহ থাকিবলৈ বা বিভিন্ন ধৰণৰ বস্তু   থাকিবলৈ শিল, বালি, ইটাই তৈয়াৰ কৰা গৃহ।
ঘড়া - পিতলৰ ডাঙৰ কলহ।
ঘৰ্ষণ - ঘহা কাম, মাজন, পিহন।
ঘটিকা - ঘটৰ আকৃতি পৰ্দাথ, অতি   সৰু ঘট।
ঘটন - উপ্পাজন কৰা কাম।
ঘৰ্ম্ম - গ্ৰীষ্মকালত গাৰ পৰা ওলোৱা পানী,   ঘাম।
ঘট-ঘট - বস্তুৰ এটা পৰস্পৰ আঘাতৰ পৰা শব্দ।
ঘটোৎকচ - হিড়িম্বা নামৰ ৰাক্ষসীৰ গৰ্ভত জন্ম   ভীমৰ পুতেক।
ঘপৰাই - বেগাই।
ঘৰাঘৰি - নিজৰ নিজৰ ঘৰলৈ।
ঘলো-মলো - বাৰী ঘৰৰ বন নকৰা   অৱস্থাত।
ঘালী - হত্যা কৰোঁতা।
ঘপিয়া - কোঠা বা দাৰে ঘা মৰা।
ঘলা - গালি দিয়া।
ঘিণ - অতিশয় নীচ, অধম যেন লগা বোধ, ঘৃণা।
ঘিলা-পেঠা - এবিধ পিঠা নাম।
ঘাগী - প্ৰধান বা ঘাই লোক, বহুদৰ্শী লোক।
ঘিটিং - ডাঙৰ শব্দ।
ঘাণ্টি - গোটাকৈ বনোৱা এবিধ   আঞ্জা।
য় ঘাঞ্চ - অপৰাধ কৰা।
যুগুৰা - কোনো এটা বস্তু ঢাকি   দিয়া সৰু জুনুকা।
ঘাট-মাউৰা - মাক-দেউতাক নথকা।
ঘনক্ষেত্ৰ - পথালি আৰু ওখ সমান।
ঘৰ - শত্ৰু বিভূষণ - যিজনে নিজৰ   পৰিয়ালৰ  অপকাৰ কৰে।
ঘিটিৰা - কটিৰী, বাঢ়িব নোৱাৰা।
ঘাৰ-মোচোৰা - ডিঙি পকাই দোষ দিয়া কাম, ডিঙি   পকাওতা।
ঘূৰিয়া - আঁঠুৱা অভাৱত চাৰিওফালে আৰি দিয়া   কাপোৰ।
ঘট্ ঘট্ কৰে- অধিককৈ কপি।
ঘৰ কৰ- সহবাস কৰ।
ঘনবল্লী- বিজুলী।
ঘণ্ড- ভোমাৰা।
ঘসি- ভোজন।
ঘৰানা- সংগীত, নৃত্য় ইত্য়াদিৰ পৰম্পৰাগত ধাৰা।
ঘাৰ্- ডিঙিৰ পিছৰ অংশ।
ঘাত-চিহ্ন- বৰ্গ।
ঘাট- খোপ।
ঘাই- মুখ্য়।
ঘুলা- ঘুগুলা।
ঘুপুৰাই- হঠাৎ।
ঘেৰ্ঘেৰীয়া- কফযুক্ত।
ঘৃতপুৰ- এবিধ মিঠাই।
ঘোষি- ঘোষণা কৰি।
ঘোৰ্- ভাঁজ।
ঘোলা- ঘোলৰ দৰে।
ঘোঙা- ক'লা ৰঙৰ পৰুৱা।
ঘল্ঘলা- ধ্বংস।
ঘৰামুটি খা- লুটি খাই পৰ।
ঘেটেলা- লেতেৰা।
ঘূৰ- পাক ল।
ঘাটা- বাট।
ঘস্ৰ- বেলি, দিবাকৰ।
ঘঁহা মাৰ্- ঘৰ্ষণ কৰ।
ঘৰকালি- চৌহদ।
ঘস্মৰ- যিয়ে ধ্বংস কৰে।
ঘাঁটন- ঘঁটা কাৰ্য।
ঘোঁকট-পাকট- অসুবিধা।
ঘূক- ফেঁচা।
ঘোষ- ঘোষণা কৰা।
ঘ্ৰাতি- নাক।
ঘুগুলা উঠ- পচি যা।
ঘাত- আক্ৰমণ।
ঘাঞ্চ- কুকৰ্ম।
ঘৈয়াল্- তীক্ষ্ণ।
ঘেগ- গৰল বেমাৰ।
ঘৃতকেশ- অগ্নি।
ঘুপ মাৰ- ঘুম মাৰ।
ঘিশচিত্- অকস্মাত।
ঘৰহি- প্ৰত্য়েক ঘৰে।
ঘুৰী- নাক।
ঘুগুৰী- কুমটী।
ঘুমটি- টোপনি।
ঘেকেটা ঘেকেটি গন্ধ- দুৰ্গন্ধ।
ঘূৰাই-পকাই- পাকে-প্ৰকাৰে।।
ঘেশা-ঘেশি- গাত গা লগাই।
ঘোৰা কটি- লুটি বাগৰ।
ঘৰ্ষণ্- ঘঁহা।
ঘৰ লগা- পোহ-মনা।
ঘলা- মাটিৰে নিৰ্মাণ কৰা এবিধ পাত্ৰ।
ঘৰ্ঘট- শিঙৰা মাছ।
ঘৰ বেৰা- অৱৰোধ।
ঘুমুৰীয়া- ঘুমুৰ বেমাৰে আগুৰা।
ঘেৱালি- বগা ৰঙৰ ধুনীয়া গোন্ধ থকা এবিধ পুষ্প।
ঘ্ৰাণ্- গোন্ধ। ঘুৰঘুৰীয়া- কুমটি।
ঘামানি- এবিধ মদ।
ঘৰাহ- এক প্ৰজাতিৰ বাঁহ।
ঘৰ দে- থাকিবৰ কাৰণে স্থান দে।
ঘমুৰোগ- উদফাই।
ঘঁহনি- ঘৰ্ষণ।
ঘট- জীৱ থকা বস্তু।
ঘ- অসমীয়া  ব্য়ঞ্জন   বৰ্ণমালাৰ চতুৰ্থ আখৰ।
ঘৰুৱাৰ্- ঘৰৰ অৱস্থা।
ঘৃষ্ট ধ্বনি- উষ্ম ধ্বনি।
ঘোৰ-ঘোৰা- নাকেৰে শব্দ কৰ।
ঘোৰা- নিশা।
ঘ্য়োণা- নাক।
ঘৰ্মাংশু- দিবাকৰ।
ঘননাভি- ধোঁৱা।
ঘমণ্ড- অহংকাৰ।
ঘঁৰিয়া- এবিধ মাছ।
গটক- চেষ্টা।
ঘনাঘন- ইন্দ্ৰ।
ঘপিয়া- দাৰে কোম মাৰি আঘাত কৰ।
ঘৰ্ষিত- মাৰ্জিত।
ঘাপচাট- কুকৰ্ম।
ঘিণ্- ঘৃণা।
ঘুমুৰ্- উদফাই।
ঘেক্ঘেকাই- শব্দ কৰি হঁহা।
ঘংটা- ওৰণি।
ঘনা- মহাদেৱৰ জঁটা।
ঘৰম- গৰম দিনত শৰীৰৰ পৰা ওলোৱা   এবিধ পানী।
ঘৰ মানুহ- গৃহস্থ।
ঘান্টি ঘুৰুৱা- শিক্ষা দিয়া।
গুম্- বৰ হিলৈৰ দৰে শব্দ।
ঘূৰাই-ঘূৰাই- বাৰে-বাৰে।
ঘূৰ্ণিত- ঘূৰোৱা।
ঘোটিকা- মাইকী ঘোঁৰা।
ঘেকেটা- বেয়া।
ঘূৰ-পাক- খৰকৈ মৰা পাক।
ঘূমটি মাৰ্- অলম সময় টোপনি যা।
ঘৰাঘৰি- নিজৰ নিজৰ ঘৰলৈ।
ঘনসাৰ- পানী।
ঘটনাপূৰ্ণ- ঘটনাময়।
ঘনি- চেপা।
ঘাত-মাউৰা- মাক দেউতাক নথকা ল'ৰা-ছোৱালী।
ঘটন্- উপাৰ্জন।
ঘনা- ডাঠ কৰ।
ঘুগু- কপৌ।
গাতন্- বধ কৰণ্।
ঘৰমূলি- ঘৰমুৰি।
ঘচকৰি- ঘপককৈ।
ঘৰিষণ্- ঘঁহা।
ঘৰ মইনা- ঘৰশালিকা।
ঘাতবাৰ- সপ্তাহটোৰ এটা বেয়া   দিন।
ঘেঙনি- কুকুৰৰ ভুকনি।
ঘোপ্মৰা- অধিক অন্ধকাৰ।
ঘষা-সনা।
ঘনৰস- ডাঠ ৰস।
ঘন্টানাদ- ঘন্টাৰ ধ্বনি।
ঘুণাক্ষৰে- নাম-মাত্ৰ।
ঘা- এবাৰতে যোৱা দাৰ ঘাপ।
ঘাড়- গলধন।
ঘায়েল- আহত হোৱা।
ঘেগেলা- জৰাজীৰ্ণ।
ঘোঁৰা ডকাই- ঘোঁৰাত উঠি।
ঘ্ৰাত- যাৰ গোন্ধ লোৱা হৈছে।
ঘাতকী- বধোতা।
ঘৰ খা- দৰাৰ ঘৰত কইনাই নিজৰ মনটো স্থাপন   কৰিবলৈ চেষ্টা কৰা।
ঘাঁহ- কোমল বন।
ঘুলি- বৃহৎ নদীৰ কাষত বতাহে নোপোৱা।
ঘুপ্ঘুপীয়া- একো দেখা নোপোৱা।
ঘেঙা- অনুযোগ বিচাৰ।
ঘোঁৰাজলি- এক প্ৰজাতিৰ শালিধান।
ঘনাই- সোনকালে।
ঘৰ্ম- পৰিশ্ৰম।
ঘৰিণী- পত্নী।
ঘঁহা- ঘৰ্ষণ।
ঘমা- ঘাম উলিওৱা।
ঘৰামুটি- পাক খাই পৰা।
ঘৰ্ ঘৰ্- বেলেগ হ।
ঘাটা- ডিঙিৰ পিছফালৰ অংশ।
ঘুপীয়া- ভাঁজ লোৱা।
ঘুকুং- গুহা।
ঘাত্- পৰাজিত হ।
ঘুলা উঠ্- চূৰ্ণ হ।
ঘৈণী- পত্নী।
ঘূৰণি- ঘূৰা কাৰ্য।
ঘোন্টা- বগৰী গছ।
ঘাত-প্ৰতিঘাট- দুখ-কষ্ট।
ঘাথা- তিল।
ঘষুৰী- গাহৰি।
ঘনতোল- চাতক পক্ষী।
ঘকৰ- অকস্মাত।
ঘন্- ডাঠ।
ঘৰৰ খাই পৰৰ ভূত খা- অপদাৰ্থ।
ঘাইকৈ- মূখ্য়কৈ।
ঘাটি- কম।
ঘেতাল- ভাল লাভ কৰ।
ঘনবাহন- স্বৰ্গৰ ৰজা ইন্দ্ৰৰ এটা নাম।
ঘন্- ডাৱৰ।
ঘকমক- খকমক কৰা।
ঘটনা- হঠাতে হোৱা কাৰ্য।
ঘন্টিকা- জুনুকা।
ঘনিষ্ঠা- এটা নক্ষত্ৰৰ নাম।
ঘৰ পতা ককা- ঘটক।
ঘুগুলা ঘুগুল- নষ্ট হোৱা।
ঘুৰি- এবিধ অসমীয়া তাল।
ঘেণা- গৰুৰ এবিধ ৰোগ।
ঘোষ- গুৱাল।
ঘোৰা- ভিৰা।
ঘোগোলা- ফটা।
ঘোঁকা মাৰ- ৰোঁকা মাৰি আন।
ঘ্ৰাতা- যিয়ে ঘ্ৰাণ গ্ৰহণ কৰে।
ঘুপুহ্- এটা অনুকৰণমূলক   শব্দ যি এটা বস্তু গধুৰভাৱে পৰি থকাৰ কথা প্ৰকাশ কৰে।
ঘৃতভোজী- দেৱতা।
ঘেৰো বাঘ- কুকুৰনেচীয়া বাঘ।
ঘৰ ভাং- ঘৰ ধ্বংস কৰ।
ঘন্টা পথ- ৰাজআলি।
ঘুঙুৰীয়া- ঘুঙুৰ ৰোগে ধৰা।
ঘৈয়া- ঘা মাৰ।
ঘেঁতা- ঘাত।
ঘূৰি-ঘূৰি- অনেক বাৰ।
ঘোৰাজুল- অসমত উৎপন্ন হোৱা এবিধ ধান।
ঘিণা- বেয়া পা।
ঘৰমুৱা- ঘৰৰ ফালে মুখ কৰা।
ঘটকাৰ- কুমাৰ।
ঘঁহোতা- যিয়ে ঘঁহে।
ঘট্- আৰ্জ।
ঘন- গভীৰ।
ঘপহ্- দাৰে কোব মাৰিলে হোৱাৰ দৰে শব্দ।
ঘৰ্মাক্তক- ঘামেৰে তিতা।
ঘৰণি- গৃহিণী।
ঘুতুক-মুতুক- চুটি-চাপৰ।
ঘুগনি- মটৰ, বুট ইত্য়াদিৰ দ্বাৰা প্ৰস্তুত কৰা   খাদ্য়।
ঘুসৃণং- কুমকুম।
ঘেল্ঘেলীয়া- গেলগেলীয়া।
ঘোচা- মুকুটি।
ঘাগোৱা ডাইনী- গাগিনী।
ঘাতক্- যিয়ে বধ কৰে।
ঘেচৰা- পূৰঠ নোহোৱা।
ঘোদা- মলিন।
ঘাউৰা- অমংগল।
ঘৰ পাত- বিয়া পাত।
ঘলা- গালি পৰা।
ঘাটন- অপৰাধ।
ঘা মাৰ্- অস্ত্ৰৰ দ্বাৰা আক্ৰমণ কৰ।
ঘুগুচুমা- কপৌ ফুল।
ঘোট- অশ্ব।
ঘোলডিমৰু- অসমত হোৱা এবিধ ধান।
ঘাটৰ শ- মৃতদেহক পুৰিবৰ কাৰণে নদীৰ ঘাটলৈ   নিয়া।
ঘুন্ট- ভৰিৰ গাঁথি।
ঘুংগুৰ- নুপুৰ।
ঘূৰি আহ্- উভটি আহ্।
ঘৰ শত্ৰু- বিভীষণ।
ঘটনাৱৰী- ঘটনাৰাজি।
ঘটীয়া- ধূৰ্ত।
গটঘটেয়া- বিকল হোৱা।
ঘটুৱা- পৰাস্ত কৰ।
ঘৰ্ম- গৰম দিনত শৰীৰ পৰা ওলোৱা এবিধ পানী।
ঘাঁচিয়া- সেউজীয়া।
ঘৰ-দুৱাৰ- ঘৰ-বাৰী।
ঘঁৰিয়াল পৰা দে- দীঘলীয়াকৈ পৰি   থাক।
ঘটদাসী- কুটনী।
ঘা- আঘাতৰ দাগ।
ঘাট্- কম হ।
ঘুৰ্ঘুৰী- সৰু চাকৰি।
ঘুৰা- পাক খোৱা।
ঘোৰ্ঘোৰ- শোওঁতে নাকৰ পৰা হোৱা শব্দৰ    দৰে শব্দ।
ঘিটিৰা- কঁটীয়া।
ঘাচচ্- গেদগেদী মাছ।
ঘূৰিপকি- অনেক বাৰ ঘূৰি।
ঘাঁটলা- ঘোদাল।
ঘেঁকেটীয়া- কৰিবটৈ কঠিন।
ঘোমটা- ওৰণি।
ঘিচিৰা- সুক্ষ্ম।
ঘৰ বেৰা দে- সকলো ফালৰ পৰা এটা ঘৰক আক্ৰমণ   কৰা।
ঘটনাক্ৰমে- দৈৱাৎ।
ঘপকৰে- হঠাতে।
ঘৰবন্দী- ঘৰৰ কামত আবদ্ধ।
ঘান্টা খেল- টাংগুটি খেল।
ঘাতুক্- নিষ্ঠুৰ।
ঘৰ দেউতি- ঘৰ কালিকা।
ঘাইল হ- অস্ত্ৰৰ আক্ৰমণৰ দ্বাৰা আঘাতপ্ৰাপ্ত   হোৱা।
ঘূৰা-ঘূৰি- প্ৰত্য়েক বাৰেই ফুৰা-ফুৰি।
ঘাত- গুণ।
ঘনঘোৰ- ক'লা ডাৱৰে আৱৰি ধৰা।
ঘকৰাই- অকস্মাত।
ঘটীকাৰ- কুমাৰ।
ঘনপাষণ্চ- ময়ুৰ পক্ষী।
ঘান্টি- মাছ আৰু শাক-পাচলিৰ   দ্বাৰা তৈয়াৰ কৰা সামান্য় তৰল আঞ্জা।
ঘিলা- শিশুৱে খেলত মাৰ্বল   হিচাপে প্ৰয়োগ কৰা উদ্ভিদৰ বীজ।
ঘূৰাই আন- ওভতাই আন।
ঘাছু- ঘটক।
ঘৰ্ঘৰ- ঘৰ ঘৰ শব্দ।
ঘন্কৈ- ঘনিষ্ঠকৈ।
ঘন্টাতাড়- ঘন্টাবাদক।
ঘাততিথি- অশুভ চান্দ্ৰ তিথি।
ঘৰ চকা- ঘনচিৰিকা পক্ষী।
ঘট- মাটিৰ পাত্ৰ।
ঘটে ঘটে- সকলো অন্তৰতে।
ঘৰ ধৰা- ঘৰ চলা।
ঘূণা- ঘিণ্।
গাত- বাজনাৰ ছেও।
ঘৰমুৰি- প্ৰত্য়েকঘৰৰ পৰা।
ঘনক্ষেত্ৰ- এটা ঘনক।
ঘড়া- ঘাগৰি।
ঘাতস্থান- যি ঠাইত মাংস কটা হয়।
ঘিবুয়গচা- মিচিং জনগোষ্ঠীৰ লোকসকলৰ এবিধ   খাদ্য়।
ঘেঁহনীয়া- ঘেঁহনিযুক্ত।
ঘোঁৱা- ঘোঁৰা।
ঘোষণা- জাননী।
ঘুণা- খোল।
ঘুমমাৰ- গোটেই শৰীৰটো কাপোৰেৰে ঢাক।
ঘেঁৰা চেকুৰ- ঘোঁৰা-দৌৰ।
ঘোপ্- অন্ধকাৰময় স্থান।
ঘোচ- উপঢৌকৌন।
ঘুকুচা- কুঁজা হোৱা।
ঘৰ- গহনা প্ৰস্তুত কৰোঁতে ব্যৱহৃত   মাটিৰ পাত্ৰ।
ঘটক- যিয়ে মিলন কৰাই দিয়ে।
ঘটিক- নাৱৰীয়া।
ঘনীভূত- ঘন হৈ ডাঠ হোৱা।
ঘৰে-ঘৰে- প্ৰত্য়েক ঘৰত।
ঘাচি- ৰোহ।
ঘিণ কৰ- ঘিণা কৰ।
ঘূৰণীয়া- বৃত্তাকাৰ।
ঘোঁৰাচৱাৰী- ঘোঁৰাৰ চালক।
ঘটা- এবিধ বাদ্য়।
ঘঁটি- নাকৰ ভিতৰত থকা নোম।
ঘতো-মতো- অস্থিৰ হৈ থকা।
ঘৰ ভাগ্- এটা পৰিয়াল পৃথক হ।
ঘাই দি- ফেৰ পাত।
ঘামচি- ঘামৰ পৰা হোৱা ফোঁহা।
ঘুং-সুং- অমনোযোগী।
ঘৰ বিভীষণ- শত্ৰুতা কৰা আপোন মানুহ।
ঘনতাল- এবিধ পক্ষী।
ঘন্টাকৰ্ণ- এটা অসুৰৰ নাম।
ঘৰপীয়া- পোহনীয়া।
ঘাঁট্- মথ।
ঘিলা পিঠা- অসমৰ এবিধ পিঠা।
ঘতধাৰা- ঘিউৰ ধাৰা।
ঘোকোট- অতি ভিতৰুৱা স্থান।
ঘ্ৰাণজ- ঘ্ৰাণেন্দ্ৰিয়জাত।
ঘোৰ্- ভয়ানক।
ঘুণ্- এবিধ কাঠ।
ঘিলা খেল- ঘিলাৰে কৰা ধেমালি।
ঘাগৰা- ঘাগৰি।
ঘৰ-সংসাৰ- পৰিয়াল-পৰিজন।
ঘই- ৰেখা।
ঘটা- উপাৰ্জন কৰা।
ঘপঘপে- শীঘ্ৰেই।
ঘাগশি- গেদগেদী মাছ।
ঘিউ বৰা- এবিধ জলপানৰ ধান।
ঘেলেং ঘেটেংকৈ- জেকাৰ খাই।
ঘাই-মূৰীয়া- মূখ্য়।
ঘাঁহকীয়া- ঘাঁহী।
ঘুঁকুটিয়াই থাক্- মনত পেলাই থাক।
ঘা লগা- ক্ষত কৰ।
ঘৃণাকৰ- ঘিণ জন্মোৱা।
ঘুট- ভৰিৰ গাঁথি।
ঘৰ ধৰা- ঘৰটো চলাবলৈ সক্ষম।
ঘতৰ মতৰ- প্ৰকৃত কামৰ পৰা গুচি অহা।
ঘঁহ্- পিহ্।
ঘট্- সিদ্ধ হ।
ঘনায়মান- ক্ৰমে ঘন হৈ অহা।
ঘৰ-ভঙা- পতি-পত্নীৰ মাজত   কাজিয়াৰ সৃষ্টি কৰি শান্তি নাইকিয়া কৰা।
ঘাতা- পৰাজিত হোৱা।
ঘুগুলা কৰ- খচি লেতেৰা কৰ।
ঘৃষ্টি- গাহৰি।
ঘঁহনি খা- ঘৰ্ষণ হ।
ঘকাাৰ্- ঘ বৰ্ণ।
ঘন্টেশ্বৰ- মঙল গ্ৰহৰ পুতেকৰ নাম।
ঘনে-ঘনে- বাৰে-বাৰে।
ঘৰা- চৌকা।
ঘৰথিতি- প্ৰধান।
ঘাইল্- আহত।
ঘুপুৰ্- ঘুপুহ্।
ঘুমটীয়া- টোপনি যোৱা।
ঘোৰাপাক- শৰীৰবিহীন এবিধ ভূত।
ঘ্ৰানেন্দিয়- নাক।
ঘৰ-বাৰী- ঘৰ থকা স্থান।
ঘটিৰাম-বাটিৰাম- নগন্য় মানুহ।
ঘন্টা কোবা- থৰ্ নথকা।
ঘৰুৱা- আপোনাৰ ঘৰৰ।
ঘাটি- চকী।
ঘেকঘেকি- কঠিন।
ঘোৰ্ঘোৰণি- শোৱাৰ সময়ত নাকৰ পৰা হোৱা শব্দ।
ঘিচ্চঁ- টান।
ঘেকেৰ্ কৰে- হঠাতে ঘেকেৰ শব্দ কৰি।
ঘোঁটনি- ঘোঁটা মাৰি।
ঘাই ঘৰ- স্থায়ী গৃহ।
ঘৰ ঘৈণী- গৃহিণী।
ঘজ্জিয়া- ঘৰ-জোৱাই।
ঘন্টা- বুঢ়া আঙুলি।
ঘৰ গুচি বাঁহ তল হ- বিশৃংখল হ।
ঘাং ৰা- খেকাৰ।
ঘটোদ্ভৱ- অগস্ত্য় মুনিৰ এটা নাম।
ঘচৰ-মচৰ- লটপট।
ঘাটুৱৈ- ঘাটৈ।
ঘুমমাৰি কাপোৰ ল- গোটেই শৰীৰটো ঢকাকৈ বস্ত্ৰ   পৰিধান কৰ।
ঘুপুহাই- হঠাৎ গধুৰ ধ্বনি কৰি।
ঘৃত- ঘিউ।
ঘন্টাকৰণ- হালধীয়া ৰঙৰ এবিধ ফুল।
ঘনিষ্ঠ- একেবাৰেই ওচৰত থকা।
ঘুমনি- বিমূৰ্তাত হেৰাই যোৱা   অৱস্থা।
ঘোঁকট্- লাঠিৰে লৰচৰ কৰা।
ঘনতা- ডাঠ গুণ।
ঘট্ঘটা- ঘট্ ঘট্ শব্দ কৰ।
গাগি- কুকৰ্মৰ গইনা লৈ।
ঘাৱ- ঘা।
ঘেকেট্- ইচ্ছা নকৰাকৈ হঠাতে কৰা কোনো জগৰ।
ঘোটাৰি- মহ।
ঘঞ্চাল্- ঘন যাতায়ত।
ঘপাঘপ- অকস্মাত।
ঘৰাকাটি- লুটি খাই পৰা।
ঘাৰধানা- মাননুহৰ বাহুৰ গুৰিৰ অংস।
ঘাঁহী- য়িয়ে জন্তুক ঘাঁহ যোগাৰ কৰি দিয়ে।
ঘুগুৰা- কোনো বস্তুত ওলোমাই   দিয়া সুক্ষ্ম জুনুকা।।
ঘৃণিত- ঘিণ লগা।
ঘোঁৰা-শাল- অশ্বশাল।
ঘিলা খোপা- ঘিলাৰ দৰকে গোলাকাৰ খোপা।
ঘটকৰ্পৰ- এজন সংস্কৃত কবিৰ নাম।
ঘনকাল- বৰ্ষা কাল।
ঘাট্- নদী বা পুখুৰীত নিতৌ স্নান কৰা স্থান।
ঘুকুৰ্চুমৈ- এবিধ লতাৰ গুটি।
ঘৃতাহুতি- ঘিউৰে দিয়া আহুতি।
ঘোচাম্- চোৱা গছৰ সূতা।
ঘিসঁড়- চুচৰি ফুৰা।
ঘাতচন্দ্ৰ- অশুভ ৰাতিৰ জোন।
ঘুমচা- ডিঙিত পিন্ধা জৰী।
ঘানা- আফ্ৰিকা মহাদেশত অৱস্থিত এখন দেশ।
ঘুমুৰ্টিয়া- কোনো বস্তু বা পথ বিচাৰি ফুৰ।
ঘেলেং ঘেটেং- ঘটং ঘটং শব্দ।
ঘোষ- গৰু খুটি।
ঘাগী- কুকৰ্ম কৰি ভয়হীন হোৱা   মানুহ।
ঘেকেটা হোৱা- নিলাজ হোৱা।
ঘৰ শুৱনি- ঘৰ শুৱাই ৰাখে।
গৰে-পৰে- নিজৰ ঘৰ আৰু অন্য়   স্থানত।
ঘঁহা-ঘঁহি- এটাই আনটোক ঘঁহি থকা।
ঘৰবৰ চা- দৰাৰ বিয়াৰ পিছত প্ৰথম   নিমন্ত্ৰণৰ সঁহাৰি দিয়া।
ঘট্ট- কৰ লোৱা ঠাই।
ঘাটি খা- আপদত পৰ।
ঘাসকুণ্ড- চৰণীয়া পথাৰ।
ঘেঁচি- এনেচা।
ঘোপাচকুৱা- দ-চকুযুক্ত।
ঘা লাগ্- ক্ষত হ।
ঘৰ্-নিৰন্তৰে- প্ৰত্য়েক ঘৰে।
ঘাটি- জগৰ।
ঘিটমিটিয়া- ঘোৰ অন্ধকাৰ।
ঘূৰ্ণীয়মান- ঘূৰি থকা অৱস্থা।
ঘাতৰচ- দী্ঘদিনীয়া অসুস্থতাৰ পিছত মৃত্য়ু বৰণ   কৰা ব্য়ক্তি।
ঘুমটি ঘুৰণ- এবিধ বেমাৰ।
ঘূৰ্ণন- ঘূৰি থকা।
ঘোপা- দকৈ বহা।
ঘিণ লগা- অধম বোধ কৰা।
ঘট্মটা- অধিককৈ লৰা।
ঘনতো- তৰকাৰী।
ঘনবসতি- ঘন ঘনকৈ বসবাস কৰা।
ঘৰোৱাহ্- এটা গোটেই পৰিয়াল।
ঘন-বৰ্গ- সমান তিনিটা অংকৰ গুণ।
ঘৰ উঠ- বিয়াৰ পিছত দৰা-কইনাই একেলগে কইনাৰ   পিতৃৰ গৃহলৈ যোৱা।
ঘনগোলক- সোণ আৰু ৰূপৰ এক মিশ্ৰণ।
ঘঁট- ঘঁটিকা।
ঘনে- সোনকালে সোনকালে।
ঘৰৰ ঘৈণী- নিজ পত্নী।
ঘাতী- যিয়ে বধ কৰে।
ঘুণীয়া- ঘোণে খোৱা।
ঘেৰ- চোলাৰ বেৰ।
ঘোৰ কৰ- চাৰিফালে ঢাকি এন্ধাৰ   কৰ।
ঘুগুলী- অধিক প্ৰাচীনা।
ঘূৰী- লেহেঙা।
ঘোঙৰি- ঘোৰ ঘোৰ শব্দ কৰি।